GERAINT THOMAS: ‘DIE ONTMOETING MET LIONEL MESSI ZAL IK NOOIT VERGETEN’

EVERE – Ocharme, de cameraploegen die het vanmiddag moesten stellen met opnames van de eerste vijftien minuten van de traditioneel tot op de microseconde geregisseerde persconferentie van het Team Ineos. Geraint Thomas (33), de winnaar van vorig jaar, is er klaar voor, ziet heel veel goede renners (hij noemde Fuglsang als eerste, dus dat zal wel zijn favoriet zijn) en hoopt dat het geen spannende Tour wordt maar dat hij of Bernal de eindzege pakt. Gelukkig troffen we Thomas later nog aan in de tuin.

Maar eerst even terug naar de volgepropte Athens suite van het Marriott Hotel, waar ook Cofidis en Solutions Crédits een tijdelijk optrekje hebben. Egan Bernal (22) zat mee aan de tafel maar de Columbiaan is het Engels amper machtig zodat hij helemaal geen zinnig antwoord kon geven op welke vraag dan ook. Een Vlaamse journalist probeerde het wel. Of hij wist wie Eddy Merckx was? Bernal hoorde het in Bogota donderen. Even wat gefluister met zijn buurman en grote baas Dave Brailsford en dan het niets verhullende antwoord ‘Yes’. ‘Wat dan wel?’, drong De Persgroep-jongen aan. ‘Euh…’.

Brailsford kreeg trouwens een vraag of het ethisch wel verantwoord is om met Ineos – dat begin dit jaar bekend maakte drie miljard euro te investeren in de Antwerpse haven, maar niet meteen een ‘cleane’ reputatie heeft – in zee te gaan. Ja dus. ‘Ik bemoei me niet met de bedrijfsstrategie van onze hoofdsponsor. Ik weet alleen dat wij enorm veel doen voor het milieu. Wij zijn het team dat het meeste inzet op recyclage van plastiek. Wij sleuren heel het boeltje mee van hotel naar hotel. Wie doet dat nog? En eigenlijk ben ik ervan overtuigd dat ook Ineos moeite doet voor het klimaat hoor. ‘ En dan toch ook wat, heuglijk, sportief nieuws. ‘Chris Froome heeft gisteren het ziekenhuis mogen verlaten. Het was de eerste maal dat hij rondwandelde. Dat ziet er dus goed uit.’

De tuin dus. Thomas oogde bijzonder ontspannen. Wellicht even relax als in de periode van september tot halfweg november 2018 toen hij – indien we de Britse tabloids mogen geloven – zowat alles deed wat bij wet verboden is  in de Bijbel. ‘Ach, ik heb me bijzonder goed geamuseerd in die periode. En ik heb niets gedaan waar ik nu spijt van heb. Integendeel. Het hoogtepunt was mijn ontmoeting met Lionel Messi. Wat een sportman. Vanaf november stond ik er weer, kroop ik opnieuw in mijn rol als wielrenner. Dat ging vanzelf. Alleen was het wat moeilijk om mijn overtollige kilo’s kwijt te geraken maar je ziet me hier nu zitten. Het is toch gelukt niet? Ik weeg er 68, net als vorig jaar.’

Toch zijn de vooruitzichten niet helemaal rooskleurig na opgaves in de Tirreno (maagproblemen) en Zwitserland (val). ‘Dat is allemaal vergeten. Ik heb gisteren het roadbook bestudeerd en heb voorlopig twee ritten aangekruist: de zesde (met onderweg de Alsace en aankomst op La Planche des Belles Filles) en de dertiende (de tijdrit in Pau). Nadien zien we wel. Het is anders dan in 2018. Toen kreeg Chris alle vragen tijdens de persconferentie voor de Tour, nu  was ik het. Maar de druk ligt niet alleen op mijn schouders. Wie er het meest kans maakt, ik of Egan, interesseert me niet. Dat is iets voor de ‘bookies’. Ik wil racen. Ik wil die gele trui pakken. Weet je, toen ik veertien was won ik in Manchester op de piste. En wat kreeg ik? Een geel shirt. Tegelijkertijd was de Tour aan de gang en zag ik al die massieve cols. Daar wou ik naartoe. Straks is het weer zover.’ (EM)