Maxime Hordies is wereldkampioen (MH1), zilver voor Tim Celen (MT2)

copyright ‘SWpix.com/Simon Wilkinson – Paralympic Team Belgium’

Op de wereldkampioenschappen G-wielrennen in Dumfries (Schotland) is Maxime Hordies vrijdagochtend wereldkampioen op de weg geworden (klasse MH1). Het is zijn derde titel, de tweede op een rij. Eerder op de dag sprintte Tim Celen naar zilver in de MT2-wegrit. Paralympic Team Belgium behaalde intussen zes medailles. Vandaag en morgen volgen nog wegwedstrijden.

Maxime Hordies stond als favoriet aan de start van de MH1-wegwedstrijd. Hij verdedigde namelijk zijn titel van in Baie-Comeau (2022). In 2019 was de handbiker met tetraplegie uit Overijse ook al de snelste in Emmen.

Samen met de Italiaan Cornegliani en de Zuid-Afrikaan Du Preez maakte Hordies de wedstrijd van in het begin hard. “Normaal reden we drie ronden, maar doordat de H2-handbikers ons inhaalden, moesten we er maar twee rijden. Prima voor ons want dit was een zwaar parcours. Ik bleef vaak in het wiel van de Italiaan en de Zuid-Afrikaan die het tempo bepaalden. In de laatste bocht ben ik vol aangegaan op 400 meter van de streep.”

“Wat een geweldig einde van het seizoen. Dat ik hier mijn wereldtitel verleng is het gevolg van hard werken, maar ik moet ook de geweldige staf bedanken”, zei Maxime na zijn finish.

Woensdag werd Max ook al tweede, hij droomt van de Paralympische Spelen in Parijs. “Het was eergisteren erg nipt in de tijdrit, slechts zeven seconden. Op de Spelen is de wegrit moeilijk want onze klasse wordt er samengevoegd met de MH2-categorie. Toch toon ik hier dat ik hard hebt gewerkt en dat mijn materiaal en het team er klaar voor zijn.”

Of er gevierd wordt? “Ik ga nu toch eens van een Schotse whisky proeven, maar zeker ook supporteren voor de andere Belgen vandaag en morgen. We zijn een team.”

De eerste Belg die in actie kwam op vrijdag was Tim Celen in de MT2-wegrit voor renners met een driewieler. Ook hij was de titelverdediger en had dus hoge ambities. De renner uit Ham reed een hele koers attent voorin en pareerde enkele aanvallen. Op de laatste rechte lijn, die flink omhoog liep, sprintte Tim lang zij aan zij met de Amerikaan Dennis Connors. Het was die laatste die aan het langste eind trok.

Tim zat na de wedstrijd met een dubbel gevoel. “Ik reed een goede wegrit, maar kwam op het einde net tekort. Mijn benen liepen vol en kon ik bijna niet meer rechtstaan. Het ging om kleine details, evengoed was het andersom vandaag.”

Dat hij zijn wereldtitel niet kon verlengen vond Tim naar eigen zeggen jammer, al kon hij ook relativeren. “Deze winter had ik een knieblessure, dus ik mag tevreden zijn met dit resultaat. Hiermee heb ik bevestigd. Ik kan er verder op bouwen richting het WK en de Paralympische Spelen van volgend jaar.”

Visits: 2