A sportnieuwsA1

Monique Gielen (61), grootmoeder van vijf en wereldkampioene, sportlaureaat in Turnhout

Reportage Edwin Mariën

TURNHOUT –14/3/2024  Monique Gielen werd vanavond in De Warande verkozen tot sportlaureaat van Turnhout. Ze haalde het van Jeannine De Moor, Belgisch kampioene bikini fitness 55+. Monique werd wereldkampioene duatlon in haar leeftijdscategorie. Ze is moeder van vijf en sinds kort ook nog eens grootmoeder van vijf en is aangesloten bij Hetric Herentals.

Gielen: ‘Ik heb regentaat lichamelijke opvoeding gevolgd. Mijn zus heeft dezelfde richting gedaan en ook mijn moeder was supersportief. We zijn opgegroeid in een sportmilieu. Ik heb nooit op school kunnen les geven maar deed dat wel ’s avonds aan kindjes en vrouwen. Ik gaf turnen en jazzdansen. Het was de tijd van aerobics. En toen kwamen er kinderen. We zijn begonnen met een tweeling. Uiteindelijk kwamen er vijf – waarvan er nog twee thuis wonen – en had ik een druk huishouden maar ik wou heel graag sport blijven doen. Maar als je gaat sporten in clubverband dan ben je gebonden aan vaste uren. Dat was onmogelijk. Dus ik ging op zoek naar een sport waarbij ik vrij was. Iemand raadde me aan om te gaan lopen. Dat kan je altijd doen maar ik deed dat niet graag. Dat was niet aan mij besteed. Toch ben ik eraan begonnen in 2002, met een collega van het werk.’

‘In 2004 heb ik mijn eerste marathon gelopen. Die liep ik in 4uur 4 minuten. Mijn besttijd – in 2007 – was 3u 5 minuten. Ik heb echt heel hard getraind. Ik geraakte geblesseerd en ben dan maar gaan zwemmen en fietsen. Dat kan je ook lukraak doen. Vanaf het moment dat ik terug mocht lopen, wou ik de rest niet meer opgeven. Zo ben ik in de triatlon gerold. Ik heb meegedaan aan de Hel van Kasterlee. Dat is een mountainbikewedstrijd terwijl dat niet direct mijn sterkste onderdeel was. En dat was ook in de winter terwijl in een koukleum ben. Iemand raadde me aan om het eens op de baan te proberen.

En er is maar één wedstrijd die daar gelijkaardig aan is en die is in het Zwitserse Zofingen. De ene keer stelde ik de beslissing om deel te nemen uit, de andere maal zat ik met een blessure. Maar dat is altijd op mijn bucketlist blijven staan. Dat is meteen ook het WK duatlon long distance.’

 

‘Eerst moet je tien kilometer lopen, dan 150 kilometer fietsen en vervolgens nog eens 30 kilometer lopen. Het was een verrassend heuvelachtig parcours. Het was nog net iets pittiger dan ik had gedacht. Ik weet niet hoeveel hoogtemeters we hebben moeten overbruggen maar ik kan het vergelijken met de Ironman in Klagenfurt die ik ooit gedaan heb. Dat was 1 900 meter.’

‘We waren met vijf starters in mijn leeftijdscategorie. Ik was naar ginder vertrokken met het doel om te finishen maar ik wou ook niet de laatste zijn. Tijdens de inschrijving leer je je tegenstanders kennen. Ik liep tegen twee Engelsen, één Amerikaanse en één Zuid-Afrikaanse. Ik had al onmiddellijk de indruk dat die laatste niet zoveel zei. De avond voor de wedstrijd namen we een pastamaaltijd en opnieuw sprak ze bijna niet. Ik ging naar mijn man en ik vertelde dat ik mijn ambities wou bijstellen: ik wou voor haar eindigen. De wedstrijd begon en ik ging achter haar staan om in te schatten of ze een goede loopster was. Ik ging haar voorbij. In de wisselzone vergat ik mijn helm op te zetten en moest ik nog een eind terug. Na 30 kilometer kwam ze mij voorbijgefietst en ze riep: ‘Good Luck’. Na de eerste ronde van 50 kilometer zei ik tegen mijn man dat het niet meer ging maar haar houding heeft me extra gemotiveerd. Na het fietsen ben ik haar in het lopen voorbijgegaan. Ik won en zij eindigde vierde.’

‘Dit jaar doe ik het wat kalmer aan. 

 

Ik doe wel triatlons en wedstrijden maar op lager niveau en niet te ver van huis, ook omwille van mijn vijfde kleinkind dat ging geboren worden. Wij hebben bovendien een nieuwe puppy gekocht, wat ook niet bevorderlijk is voor de slaap. Elke zondag ga ik met een leuk groepje trainen in Herentals. Volgend jaar wil ik nog wel een halve triatlon meedoen maar de hele laat ik links liggen. Ik ga hem zeker doen in het buitenland. Mijn hart ligt in Italië dus ik denk dat ik daar eens ga rondkijken.’

Visits: 17

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.  Learn more