Zelfs de Koppenberg, bier en boegeroep krijgen de wereldkampioen niet klein

Mathieu van der Poel kwam, zag en overwon in de Ronde van Vlaanderen. De Nederlandse wereldkampioen, die als sinds mensenheugenis in onze provincie woont, was één van de drie renners die overeind bleven op de Koppenberg, de meest beruchte hindernis uit de Ronde, op 45 kilometer voor het einde. Hét geschikte moment om er voluit voor te gaan en dat deed hij ook.

Even wat statistische gegevens: met drie zeges in Vlaanderens Mooiste zet Van der Poel zich naast  Fabian Cancellara, Tom Boonen, Johan Museeuw, Eric Leman, Fiorenzo Magni en Achiel Buysse. Van der Poel boekte zijn vijfde zege in een monument en komt daarmee naast Pogajar. Merckx is absolute koploper met negentien overwinningen. En Van der Poel, Merckx, Sagan, Van Looy en Bobet waren de enige renners die de Ronde wonnen met de regenboogtrui om de lenden.

De 108 ste editie van de Ronde van Vlaanderen werd vanochtend om 10 uur op gang geschoten op de hoek van de Suikerrui en de Scheldekaaien in Antwerpen. Traditiegetrouw werd de start voorafgegaan door de woorden ‘Heeren, vertrekt!’ door burgemeester Bart De Wever (N-VA). Er wachtte de renners een tocht van 270,8 kilometer over zeventien beklimmingen en zeven kasseistroken. De officiële start werd dit keer gegeven aan het Galgenweel en dus niet langer in Burcht.

De drie passages over de Oude Kwaremont, daarna de Paterberg en de Koppenberg, zouden beslissen over winst en verlies. Daarna stonden nog de Taaienberg, Oude Kruisberg/Hotond, Oude Kwaremont en de Paterberg op het menu waarna hen nog een tocht van dertien kilometer wachtte richting de Minderbroedersstraat in Oudenaarde. De laatste negen kilometer gingen in rechte lijn.

Na ongeveer twintig kilometer ontstond de vroege kopgroep, bestaande uit acht renners maar zonder Antwerpenaren. Het was Mathieu van der Poel himself die achter hen een niet-tegenaanvalspact afkondigde. Ook Lidl-Trek, in dienst van Mads Pedersen, stopte af. De tijd dat zo’n kopgroep een kwartier voor de anderen mag uitrijden ligt al lang achter ons. Hun maximale voorsprong bedroeg 4’20”.

Dan denk je: achterin wordt rustig gekuierd maar dat was niet meteen het geval. Het publiek was massaal toegestroomd en dat zorgde alweer voor een aantal gevaarlijke situaties. Een toeschouwster werd zwaar geraakt. Of het haar schuld was weten we niet maar wat we wel weten is dat teveel toeschouwers tot de laatste seconde wachten alvorens een foto te nemen met hun mobieltje. En dan zijn de renners dichterbij dan je denkt.

Op de Molenberg, op iets minder dan 100 kilometer voor de meet, was het Pedersen die voor de tweede keer volle gas gaf, nu in het gezelschap van Jorgenson en Van der Poel. Een resem renners reed vervolgens weg, maar Mathieu kon aansluiten op de Valkenberg, , met nog 87 kilometer te rijden. Pedersen en Vermeersch probeerden het weg maar op de Kwaremont ging Van der Poel erop en erover.’

Even voor de Koppenberg ging Iván García maar hij kreeg ruzie met zijn ketting. Van der Poel sloeg alweer toe. Enkel hij, Matteo Jorgenson en Mads Pedersen geraakten de pittige helling over op de fiets. Meteen was de vogel gaan vliegen. Op de Taaienberg, op minder dan 40 kilometer voor het einde, reed VDP al 50 seconden voorop. Tien kilometer verder was dat al anderhalve minuut, op de Hotond – 27 kilometer voor het einde – twee minuten. Niets leek Van der Poel van de zege te houden tenzij waanzinnig boe-geroep en een stortvloed aan bier dat over hem werd gegoten. Maar wat wil je? Daar staan een aantal ladderzotte idioten bij elkaar gepakt die op uitnodiging van één of andere sponsor zijn neergestreken en zich totaal niet aan de koers interesseren. Achter Van der Poel finishten Mozzato en Matthews als nummers twee en drie, maar laatstgenoemde werd gedeklasseerd ten voordele van Politt. Zij finishten op 1’02”.

‘IK VOEL ME OP DIT MOMENT KL*TE OM EERLIJK TE ZIJN’

‘Dit is mijn derde zege in de Ronde van Vlaanderen. Het is altijd moeilijk om overwinningen te vergelijken. De eerste is altijd heel speciaal. Winnen in een regenboogtrui en alleen zorgt ervoor dat dit zeker een zege wordt om te blijven herinneren. Ik wist dat, toen het begon te regenen, er chaos zou zijn op de Koppenberg. Toen alle andere ploegen begonnen met ons aan te vallen vroeg ik aan mijn ploegmaats om de wedstrijd onder controle te houden tot daar. Omdat ik wist dat ik vanaf dan sowieso alleen verder zou moeten. Zij deden het fantastisch.’

‘Op de Koppenberg was het enorm glad. Het was moeilijk om recht te blijven. Het was niet echt het plan om toen al alleen te zitten maar er was geen weg terug. Ik heb deze wedstrijd niet verkend omdat ik het parcours maar al te goed ken. We hebben in het verleden allemaal beelden gezien van wat er kan gebeuren wanneer de Koppenberg er nat bijligt. Dat zorgt voor chaos. Ik ken de helling uiteraard ook uit het veldrijden wanneer er slijk ligt. Ik wist dat het een cruciaal punt in de wedstrijd zou zijn. Toch had ik hem nog nooit opgereden in dergelijke omstandigheden.

‘Ik heb in mijn carrière al meer overwinningen behaald dan ik ooit had durven verwachten. Alles wat er bijkomt zie ik als een bonus. Ik probeer gewoon het beste uit mezelf te halen en dan zullen de records wel volgen maar het is niet zo dat me daarop extra focus. Het voordeel dat wij hebben ten opzichte van andere ploegen is dat heel het team voor mij rijdt. Dat maakt het makkelijk. Ze geven zich allemaal 110 procent. We wisten dat andere teams het al van erg ver zouden proberen. Maar iedereen deed een waanzinnig goede job om alles onder controle te houden. Dat was het enige wat ik vroeg. Eén keer ging een tamelijk grote groep aan de haal op de Valkenberg maar toen wist ik dat ik vertrouwen mocht hebben in mijn team en dat we nooit in een moeilijke situatie zouden geraken. Iedere renner in onze ploeg had een plan en iedereen voerde het perfect uit.’

Van der Poel is de eerste renner die vijf keer op een rij het podium haalt in de Ronde. ‘Eigenlijk ben ik daar niet mee bezig. Ik voel me op dit moment gewoon kl*te om eerlijk te zijn. Het zal even duren voor ik besef wat ik heb gedaan. De Ronde winnen als wereldkampioen is iets waar ik nooit heb van durven dromen. Het blijft iets speciaal. Over die incidenten op de Kwaremont wil het niet hebben. Ik was bezig met het winnen van de race. Het kon me eigenlijk allemaal niet schelen. Ik voel me uitgeput. Het doet me denken aan Harrogate om eerlijk te zijn (daar kreeg hij echter een hongerklop, EM). Nu was het een beetje hetzelfde. Vooral de weersomstandigheden waren identiek. Ik kroop werkelijk naar de finish. Ik haalde in de verste verte het vermogen niet die ik anders trap. Ik was behoorlijk leeg. Het was zeker één van de hardste Ronde van Vlaanderen’s die ik ooit heb gereden, rekening houdend met de aanvallen die al van zo vlug werden ingezet. Tijdens het eerste wedstrijduur werd er al behoorlijk hard gereden. Door de weersomstandigheden en de vele kasseistroken moest je heel de wedstrijd voluit gaan, alleen maar om boven te geraken.’

‘Het gevaar komt van de renners, niet van de wegen’

‘De Ronde is mijn favoriete wedstrijd. Vanaf de eerste keer dat ik hem reed werd ik verliefd op hem. Het is ook de koers die me het beste ligt met alle klimmetjes die elkaar zo vlug opvolgen. Ik hou er gewoon van. In de E3 was ik zeker beter dan vandaag maar het is echt moeilijk twee prestaties naast elkaar te leggen. De Ronde is 80 kilometer langer dan Harelbeke. Ik moet gewoon blij zijn met de winst. Voor aanvang van dit seizoen trainer ik meer dan ik ooit heb gedaan. Ik heb mijn tijd genomen. Daar ligt misschien mijn geheim. Je mag niks forceren. Nu lukt het maar misschien dat het volgend jaar niet gaat. Elk jaar is weer anders. Er zijn verschillende manieren om in topvorm te geraken maar we leren elk seizoen  bij. Ik was zo hard aan het afzien dat ik dat ‘zegebaar’ niet echt heb voorbereid. Het was de ingeving van het moment. Ik denk dat ik nooit zo blij was toen ik de vlag van de laatste kilometer zag hangen.’

‘Ik vond het wel raar dat Mads (Pedersen) zo vroeg aan de haal ging. Op het einde deed hij het toch nog goed want hij zat mee voorin. Misschien was het wel een zelfmoordpoging maar het kan ook zijn dat hij zich niet 100 procent voelde en dat hij zijn ploeg op die manier probeerde te helpen. Ik hoor dat er nu weer kritiek is over de doortocht op de Koppenberg. Maar op de duur kan je elke helling gaan schrappen. De weg naar die nieuwe helling, de Kapelleberg, was gevaarlijker dan de weg die we vorig jaar moesten nemen. Het gevaar komt van de renners, niet van de wegen. Onderweg heb ik zoveel mogelijk suikers opgenomen maar ik zal zeker een aantal dagen nodig hebben om volledig te herstellen. Vanaf de Paterberg heb ik serieus afgezien maar toen was het niet zo erg ver meer van de aankomst. Kwam daarbij dat ik al een mooie voorsprong had. Ik wist dat ik het gat zou kunnen houden tot aan de finish. Maar die laatste twintig kilometer reed ik met de ogen toe. Ik zat zo kapot dat ik niet veel heb nagedacht. Ik moet nog eens nadenken wat er allemaal gebeurd is.’

‘Ik ga nu niet zeggen dat ik meteen in shock was toen ik woensdag de val van Wout Van Aert zag maar het was wel shit. Ik kwam net terug van training, zette de televisie aan en vijf minuten later gebeurde het. Ik vind het bijzonder jammer voor alle renners die erbij betrokken waren, vooral voor Van Aert. Niet dat ik zo close met hem ben maar mijn naam wordt altijd in één adem genoemd met de zijne. Ik weet wat hij heeft gedaan voor die twee wedstrijden. Het is bijzonder hard voor hem. Ik ga nu even bekijken hoe ik herstel van deze prestatie en dan zie ik wel hoe mijn programma er voor deze week uitziet.  Ik kan nog niet denken aan Roubaix. Ik ben completely fucked op dit moment.’

In het Noorden van Frankrijk komt zondag een vergelijkbaar deelnemersveld aan de start als vandaag. Morgen start met de Ronde van Baskenland een World-Tour-ronde – met Evenepoel – en woensdag worden de snelle renners aan de start verwacht voor de Scheldeprijs met start in Terneuzen en aankomst in Schoten.

Tekst: Edwin MARIËN

Foto: Eric T’Kindt

VOOR MEER FOTO’S

https://www.sidk.be/2024/april2024/ronde_van_vlaanderen/

 

Visits: 11