Handbal Merksem

Jeugdhandbalfinales 202Reportage

Simon ‘Eddy de Leeuw’

Afgelopen zaterdag voltrok zich niet minder dan een handbalhoogdag in de Merksemse Rode Loop. Want voor het eerst vonden daar de VHV-jeugdfinales plaats. En terwijl het onze seniorenteams dit seizoen sportief minder voor de wind ging, scheelde het geen haar – één schamel verliesmatchke – of Merksem kon met maar liefst twee jeugdteams aantreden voor eigen publiek. Uiteindelijk werd het dus enkel de U16, maar welgemeende felicitaties voor onze U14, dat als Antwerps beker en competitiekampioen én derde beste team van Vlaanderen veel bewondering heeft geoogst, zijn ook hier op hun plaats. En nog belangrijker dan de sportieve prestaties: we zagen een team dat, in samenwerking met Brasschaat, goed aan elkaar hing en dat uitstraalde.

Stralen deed ook de zon. Wat onze leeuw Eddy een nat pak bezorgde. En ook de (onder)hemdjes van de talrijk opgekomen vrijwilligers bleven niet gespaard. De pannenkoeken verkochten als hamburgerbroodjes en andersom. Zeker nadat de eerste supportersbussen de weg naar onze handbalheimat hadden gevonden. De waves rolden over de tribune, geïnstrumenteerd door diezelfde Eddy en Boem Boem Beire Knallmuzik. Oudgediende en clubicoon Marcel zei het mooi na afloop: “ik waande me terug in de jaren tachtig.” Toen de Rode Loop altijd tot de nok gevuld was.

Wie wel met zijn gedachten in het heden gebleven was, zag hoe HUBO bij zowel M17 als M19 de maat nam van Overpelt. De eerste spannende wedstrijd met minder verschil dan de tweede, waar vooral de winnende doelvrouw een grote hand in had. Ook de J14-finalisten kwamen uit Limburg. HUBO, dat op een reeks na knap in elke finale vertegenwoordigd was (!), moest voor het eerst de duimen leggen. Storting Pelt bleek te sterk, geholpen door hun hoge, assertieve dekking.

Wilden hun oudere ploeggenoten dat rechtzetten, dan moesten ze voorbij de leeuwen van Merksem. Maar eenmaal bevrijd van de finalestress begonnen onze jongens, anders dan in de Antwerpse finalewedstrijd, te wervelen. Met als uitblinkers Matte aan het kanon, Kristjan die als een soort omnivoor alles en iedereen om zich heen verslond en een heroptredende Toon, die zijn listige zelf terugvond. Ook erg zichtbaar: de hand van meester Dirk Jaspers, die dit team als een waterrad doet draaien.

Wat draaide nog: de prijsuitreikingen met districtsschepen van Sport Patrick Van den Bempt, burgemeester Luc Bungeneers en Tim Mogal namens de VHV. Terwijl Marianne, Myriam en Gerda in de cafetaria werk verzetten voor tien, haalde Bilzen het van Pelt en dat heeft men tot daar gehoord. Bij de J18 boog Bocholt in een spektakelstuk, voor wie nog zou twijfelen hoe belangrijk het mentale aspect van ons geliefde spelletje is, een achterstand van zeven om in een voorsprong van tien. En dus hebben ook zij volgende week een afgevaardigde in eigen huis. Aangezien de Belgische finales in De Damburg plaatsvinden. Waar onze jongens van plan zijn om te schitteren tegen Doornik. Net als u en ik! De bus vertrekt om 10u30.

Simon ‘Eddy de Leeuw’

Visits: 64