Wout Van Aert: ‘Weinigen weten hoeveel krachten dit gekost heeft’

SIENA – Wout van Aert heeft de negende etappe in de Ronde van Italië op zijn naam geschreven. De man uit Herentals versloeg in een hectische gravelrit naar Siena de Mexicaan Isaac del Toro, die wel de roze trui overnam van de Italiaan Diego Ulissi. De Italiaan Giulio Ciccone werd derde.

Voor de 30-jarige Van Aert is het zijn 50ste profzege en zijn eerste van het seizoen. Zijn laatste overwinning dateerde al van de Vuelta van vorig jaar. Dit voorjaar boekte hij tal van ereplaatsen in de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en de Amstel Gold Race (telkens werd hij vierde) en een haalde hij een tweede plek in Dwars door Vlaanderen, de Brabantse Pijl en de openingsrit in deze Giro. Met zijn drie ritzeges in de Vuelta en negen overwinningen in de Tour voltooide hij ook zijn trilogie van zeges in grote rondes.

In het algemeen klassement heeft de 21-jarige Del Toro een minuut en dertien seconden voorsprong op zijn Spaanse ploeggenoot Juan Ayuso. De Italiaan Antonio Tiberi volgt als derde op anderhalve minuut. Morgen maandag krijgen de renners een dagje rust in deze 108ste Ronde van Italië. Dinsdag staat een individuele tijdrit van 28,6 kilometer tussen Lucca en Pisa op het programma.

De langverwachte Strade Bianche-rit van de Giro bevatte in totaal 29 kilometer aan onverharde wegen, verdeeld over vijf stroken. Naast die stroken waren ook de finish op het iconische Piazza del Campo en de steile beklimming van de Via Santa Caterina daarnaartoe bekend van de Strade. Van Aert won de Italiaanse eendagskoers in 2020 en beleefde er in 2018 zijn doorbraak als wegrenner, toen met een derde plaats. Daarom hoorde hij vooraf bij de kanshebbers.

Wout van Aert had ondanks zijn conditionele achterstand zichzelf vooraf een kansje gegeven op ritwinst, maar het bleek meer dan zomaar een kansje. Een schijnbaar herboren Van Aert overleefde op het zware traject in het front van de koers, waar INEOS Grenadiers veel indruk maakte met sterk werk voor hun Colombiaanse kopman Egan Bernal. Van Aert geraakte zo voorop met Bernal, Del Toro en de Tsjech Mathias Vacek.

Met aanvallen op de laatste twee stroken van de dag gooide Del Toro er zowel Bernal als Vacek af, maar Van Aert weerstond wel telkens. Del Toro en Van Aert trokken samen naar de oerlastige finale in Siena. Met een nieuwe versnelling bergop probeerde de Mexicaan om naast de roze trui ook de ritzege te pakken, maar Van Aert kleefde aan zijn wiel en wurmde zich in de laatste bochten voorbij Del Toro, richting zijn eerste Giroritzege ooit.

Van Aert: ‘Ik wist dat ik op het eind moest proberen aan te klampen om dan een move te doen in de laatste bocht. Het liep zoals ik wou deze keer. Ik reed op karakter. Ik heb deze finale al een aantal keer gereden. Ik weet zelfs niet of Isaac dat ooit heeft gedaan. In ieder geval heeft dat in mijn voordeel gespeeld. Je denkt dat je boven bent in die rechtste bocht maar het loopt nog even door. Dat is ook vaak het stuk in de Strade waar de wedstrijd beslist wordt.’

‘Ik moest tegen mijn natuur in koersen vandaag. Daarom heb ik minder op kop gereden. Ik moet Isaac feliciteren. Hij rijdt een prachtige koers en heeft met die roze trui een mooie beloning te pakken. Hij was sterk. Het was ontzettend zwaar om zijn wiel te houden. Ik koers liever agressiever. Ik had met Simon (Yates) iemand achter mij waar ik rekening moest mee houden. Dat heeft me de winst opgeleverd.’

‘Er wordt mij niet altijd koersintelligentie toegediend maar vandaag heb ik het toch slim aangepakt. Dit blijft een speciale plek voor mij. Er zijn maar een paar mensen die weten hoeveel krachten dit gekost heeft. Het doet deugd. Misschien is dit wel één van de mooiste overwinningen uit mijn leven. Maar ik moet toegeven: een mens vergeet ook snel. Sommige andere overwinningen zijn ook prachtig geweest. Op een bepaalde manier wordt het steeds moeilijker. Ik voel me nog jong maar ten opzichte van velen ben ik al een pakske ouder. Je moet telkens proberen om  nieuwe concurrenten te kloppen. Dat is niet makkelijk.’

‘Ik stond vandaag totaal niet op met het idee dat ik deze rit zou kunnen winnen. Toen ze die eerste vluchters lieten rijden heb ik nog een uur gevloekt. Ik wilde het voor één keer eens slim aanpakken en dan viel het weer niet mee. Gelukkig marcheerden de benen goed in de finale. Misschien ben ik nu vertrokken, misschien niet. Maar deze pakken ze me niet af en dat doet veel plezier.’ (EM)

Views: 101