Wout Van Aert: ‘Het is wel duidelijk dat mijn sprint niet is wat ze zou moeten zijn’

OVERIJSE – Twee dagen voor de Messias zal verrijzen was het al de beurt aan Remco Evenepoel. De man uit Schepdaal trad vandaag wederop in zijn eigen streek, in de Brabantse Pijl, en reed met Van Aert naar de meet. Nadat Wout de voorbije weken zijn meerdere moest erkennen in Van der Poel en Pogacar kwam hij nu tekort tegen de Olympische kampioen. Antonio Morgado werd derde op 27 seconden.

De Brabantse Pijl stak in een nieuw jasje. Hij verhuisde van woensdag naar vrijdag, twee dagen voor de Amstel Gold Race. Vandaar dat de wedstrijd ook maar 175 kilometer lang was en daarmee meteen de kortste klassieker uit de reeks. Zes renners namen vroeg het hazenpad. Daaronder geen Antwerpenaars.  Bij de eerste beklimming van de nijdige Moskensstraat schudden Evenepoel en Van Aert aan de boom.

Remco had er zin in. Dat was wel duidelijk. Onder zijn impuls werden de koplopers bijgehaald. Enkel Van Aert en Joseph Blackmore konden zijn moordend tempo volgen. Meteen ontstond een nieuwe kopgroep met drie. Toen de voorsprong even slonk gaf Evenepoel plankgas waardoor Blackmore er af moest. Evenepoel en Van Aert reden samen naar de meet: een droom voor de organisatoren. Van Aert kreeg het moeilijk in de slotfase en bleef in het wiel. Evenepoel zette zelf aan en Wout kon hem niet meer remonteren.

Van Aert: ‘Dit was een gecontroleerde wedstrijd tot we voor het eerst in Overijse kwamen. In de vlucht met Remco had ik het ontzettend lastig. Hij was heel sterk en hij heeft me stilletjes doodgeknepen.  Ik voelde dat het een zware koers was geweest. Ik hoopte vooral dat het een explosieve sprint zou worden en dat ik daar mijn voordeel uit zou kunnen halen. Dat was mijn enige kans om het te laten stil vallen. Daarom ook dat ik Evenepoel het werk liet doen.’

‘Ik hoef niet getroost te worden. Ik had gehoopt van Remco te kunnen kloppen in de sprint maar het was geen normale finale geweest. Het was gewoon 50 kilometer alles geven met een jagend peloton achter ons. Ik geraakte stilaan meer en meer vermoeid terwijl Remco supersterk was. Zeker in de laatste ronde had ik het een paar keer erg lastig. In die zin was het geen verrassing dat ik het moeilijk zou krijgen in de sprint.’

‘Remco hield er toch stilaan de snelheid in tijdens de laatste klim en zo werd het toch nog een langere inspanning. Ik had niks meer over in de sprint. Remco is dan ook de verdiende winnaar. Ik ben niet echt extreem ontgoocheld omdat ik ben geklopt door iemand die beter was. Ik heb een goede koers gereden. Ik ben tevreden over hoe ik de finale heb aangepakt maar ik stuitte op een renner die sterker was.’

‘Ik moet me bij deze nederlaag neerleggen. Ik had al voldoende vertrouwen na de vorige weken. Het ging altijd goed, alleen waren er telkens renners die beter waren. Vandaag krijg ik te maken met hetzelfde verhaal. Ik zou niet weten waarom ik geen vertrouwen moet hebben, alleen de sprint komt er dit voorjaar niet uit. Dat is wel jammer. Op die manier heb ik nu twee koersen verloren.’

‘Ik was vandaag heel gemotiveerd. Dit is een wedstrijd waar ik veel van hou. Uiteindelijk heb ik – samen met Remco – een zware en lange inspanning geleverd. Het was zelfs niet makkelijk om in zijn wiel te blijven. Tijdens de laatste ronde deed het pijn. Hoedje af voor wat Evenepoel heeft laten zien. Het was vooraf moeilijk om in te schatten hoe het gesteld zou zijn met zijn vorm. Maar we hebben gezien dat hij er opnieuw staat. Hij is een groot kampioen. Dat heeft hij vandaag getoond.’

‘Natuurlijk zit het tegen maar ik moet niet wanhopen want ik ben er telkens bij in de finale. Ik zal nog moeten werken want ik hoop wel mijn oude benen terug te vinden in de sprint. Ik heb op dit moment geen verklaring waarom het niet blijkt te lukken. We hebben niet echt anders gewerkt dan anders.’

‘Het is iets waar ik zeker wil naar kijken. Het is niet zo dat we nog niet geprobeerd hebben om er aan te sleutelen want vandaag is het niet de eerste keer dat ik geklopt word. Het lijkt moeilijk te gaan. Het is wel duidelijk dat mijn sprint niet is wat ze zou moeten zijn. Ik trap gewoon minder wattages dan vroeger.’

‘Ik koers altijd aanvallend. In de grote ronden liggen mijn kansen natuurlijk ook in de sprint. Ik geloof er niet in dat ik plots een andere renner ben geworden. Amstel is mijn laatste klassieker. Nadien is het wachten tot aan de Giro maar al bij al zal die er vlug zijn. De wedstrijd van zondag ga ik niet anders aanpakken dan de koersen van de voorbije weken.’

Edwin MARIËN

Views: 220