Wilm Vermeir (Meerhout) probeert in voetsporen te treden van broer en medaillewinnaar Bert
WOLVERTEM – Het prachtige domein van Brussels Stephex Masters in Wolvertem vormde vanochtend het decor voor de persvoorstelling van de vier ruiters die straks ons land zullen vertegenwoordigen tijdens het onderdeel jumping op de Spelen in Versailles. Geen enkele andere selectie was zo controversieel. De Duitse bondscoach Peter Weinberg laat drie Belgische topruiters thuis: de gebroeders Philippaerts en Pieter Devos.
Gaan dan wel: Gilles Thomas met Ermitage Kalone, vice-wereldkampioen Jérôme Guéry met Quel Homme de Hus en Wilm Vermeir uit Meerhout (in het midden op de foto bovenaan) met IQ van het Steentje. Zij treden aan in de teamwedstrijd op donderdag 1 en (hopelijk) vrijdag 2 augustus. Eén van hen valt dan af voor het individuele concours (op maandag 5 en dinsdag 6 augustus). Die maakt dan plaats voor Grégory Wathelet met Bond Jamesbond de Hay. Wie na de landenwedstrijd afvalt wordt vandaag nog beslist.
Wilm Vermeir en IQ manifesteerden zich dit jaar in de Landenprijs van La Baule en de 5* Grote Prijzen in Doha.
Misschien was de selectie van Wilm Vermeir (45) nog het meest verrassend. Zijn broer Bert nam deel aan de Paralympics in 2000, 2004 en 2008. Tijdens zijn tweede Spelen, in Athene, behaalde hij brons in de dressuur.
Bert kwam, toen hij vijftien was, thuis ten val met zijn pony en brak daarbij verscheidene rugwervels. Na verschillende operaties en een lange, keiharde, revalidatie heeft hij terug leren lopen.
‘Tijdens de allereerste Paralympische Spelen moesten wij aantreden op leenpaarden. Ik mocht dus niet met mijn eigen paard gaan. Ik kwam in Sydney toe en zag in de paddock twintig paarden lopen. Vervolgens werd er dan geloot om te bepalen met wie je mocht rijden. Dat was goed meegevallen.’
‘Ik had tamelijk goed gereden. Al blijft het een raar gegeven natuurlijk. Hier in België gaat toch niemand aan mijn broer moeten vragen om IQ even ter beschikking te stellen voor de Paralympische Spelen.’
‘In 2003, naar aanleiding van het WK dat in ons land werd georganiseerd, heeft men dat reglement dan aangepast. Toen ben ik op zoek gegaan naar een eigen paard en heb ik Heino gevonden. Met hem heb ik me kunnen selecteren voor de Spelen. Ik heb er brons mee gehaald in Athene en zilver op het wereldkampioenschap.’
‘Op de Spelen heeft het paard zich geblesseerd en het is nooit meer terug gekomen. En dan ben ik uiteindelijk in 2008 met Tiramisu naar Hongkong gegaan, waar de paardendisciplines werden gehouden. De voorbereidingen voor London heb ik ook nog meegemaakt maar toen waren er anderen beter.’
‘Ik had ondertussen kinderen en heb ik mijn olympische ambities opgeborgen. De paralympics wilden toen het mennen introduceren. Er was voorafgaand een WK in Breda. Ik ben dan op die boot gesprongen en werd vierde. Daarna is IQ in ons leven gekomen en dat heeft alles veranderd. Heel mijn leven stond vanaf dan in het teken van IQ. ’
‘Vroeger waren de Paralympics het kleinere broertje van de Spelen maar dat is nu niet meer zo. Nu zou ik me niet meer kunnen kwalificeren. Alles is zo geprofessionaliseerd. Dat is echte topsport.’
‘Ik ging fulltime werken en deed daarnaast aan topsport. Ik heb trouwens een Topsportstatuut gehad. Bij mijn broer is zijn sport meteen ook zijn werk. Nu moet je een echte topsporter zijn om op de Paralympische Spelen te geraken.’
‘Er is ook meer aandacht voor, ook door de media. Of ik mijn broer tips kan geven? Niet echt. Alhoewel. Hij belde me deze week en vroeg of hij wel naar de openingsceremonie moest gaan. Dat is iets dat je niet mag missen. Dat maak je maar één keer in je leven mee misschien. Na afloop, vrijdagavond, gaan ze in het Olympisch dorp overnachten.’
‘MIJN OVERWINNING OP JUMPING MECHELEN WAS EEN GOEDE ERVARING’
Wilm: ‘Zaterdag reizen we met zijn vieren terug naar België. Onze paarden gaan pas dinsdag naar Versailles en wij reizen mee. Tussen zaterdag en dinsdag keert elke ruiter nog even terug naar zijn eigen stal en zijn eigen paarden. We zijn er klaar voor. Indien het toch niet goed uitdraait in Versailles, dan gaan we het niet op de voorbereiding moeten steken. Eerlijk? Ik was niet verrast toen ik een telefoontje van de bondscoach kreeg waarbij hij vertelde dat ik geselecteerd was. Ik was net aan het trainen en heb onmiddellijk mijn echtgenote en mijn broer op de hoogte gebracht.’
‘Het klopt dat rond die selectie enige commotie is geweest. In het begin van vorig jaar waren er zeker tien combinaties die ervoor in aanmerking kwamen. Op het einde van het jaar was voor iedereen duidelijk dat er nog maar vijf kanshebbers overbleven. Er moest één van die vijf afvallen. Superjammer want de vijf paarden waren in vorm.’
‘We gaan straks bespreken wie er mag deelnemen aan de individuele competitie. Grégory gaat zeker springen. Hij heeft al onvoorstelbaar veel betekend voor België. Zowel ruiter als paard zijn heel goed. Hij verdient de selectie.’
‘De manier waarop de selecties nu gebeuren vind ik mooi. We zijn met zijn vieren. Er kunnen er maar drie springen. We verdienen het allemaal. We moeten met zijn vieren blij zijn ook al zijn er maar twee die aan alle competities zullen mogen meedoen.’
‘Je mag inderdaad gerust stellen dat mijn overwinning op Jumping Mechelen mij een boost heeft gegeven. Dat is een goede ervaring geweest in mijn leven. Vanaf toen wist ik dat IQ en ik niet moesten twijfelen aan onszelf en dat we het hoogste niveau wel aankonden. IQ had al een indrukwekkend parcours afgelegd. Maar Mechelen was een fantastische overwinning.’
‘Voor de buitenstaanders was die overwinning onverwacht maar vergeet niet dat IQ nu al zeven jaar lang deelneemt aan de Nations Cup. Dat gaan heel weinig paarden hem nadoen. Bovendien blijft hij heel standvastig. Ook dat is niet evident. Wanneer je zeven jaar na elkaar voor je land mag springen dan betekent dit dat je paard betrouwbaar is.’
Als veulen van de hengst Toulon die Vermeirs carrière heeft gelanceerd, is IQ al zestien jaar een deel van de familie. Hij is opgeleid door Bert Vermeir en is ondertussen een fortuin waard.
Wilm reed Toulon, de vader van IQ van het Steentje en een wereldberoemde dekhengst, in het verleden en beweert tot op de dag van vandaag dat hij hem ook naar de top van de internationale ranglijsten had kunnen rijden, mits het paard niet door zijn eigenaar verkocht zou geweest zijn.
‘We hebben bewust de keuze gemaakt om IQ niet te verkopen. Wij zien – als familie – onze paarden graag. Alle ruiters die nu deeluitmaken van de Olympische selectie geraken zo ver door niet te zwichten voor die gigantische bedragen. Wij hebben geen andere IQ staan. We hebben nog zeer goede paarden maar IQ is zo uitzonderlijk dat het met geen ander paard te vergelijken is.’
Edwin MARIËN
Views: 256
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.