Wielerwereld reageert geschokt op overlijden Rik Van Looy. Stad Herentals legt rouwregister.
HERENTALS – Rik Van Looy is overleden. De geliefde wielerkeizer van Herentals werd 90 jaar. De wielerkampioen was de laatste weken ziek en ging snel achteruit. In de nacht van dinsdag op woensdag is hij overleden, twee dagen voor zijn 91ste verjaardag en op de verjaardag van zijn vrouw.
Van Looy werd in 1953 prof bij het Franse Gitane-Hutchinson. Zijn gloriejaren beleefde de klassieke renner vooral bij Faema, voor wie hij de zeges aan elkaar reeg. Zo won hij vier keer Harelbeke-Antwerpen-Harelbeke (1964, 1965, 1966 en 1969), drie keer Parijs-Roubaix (1961, 1962 en 1965), drie keer Gent-Wevelgem (1956, 1957 en 1962), twee keer de Ronde van Vlaanderen (1959 en 1962) en een keer Milaan-Sanremo (1958), de Ronde van Lombardije (1959), Luik-Bastenaken-Luik (1961) en de Waalse Pijl (1968).
Daarnaast kroonde de ‘Keizer van Herentals’ zich twee keer (1958 en 1963) tot Belgisch kampioen en won hij ook Parijs-Tours (1959 en 1967) en Parijs-Brussel (1956 en 1958) elk tweemaal. Van Looy zegevierde ook in 37 ritten in de grote rondes, waarvan achttien in de Vuelta, twaalf in de Giro en zeven in de Tour. In de Vuelta’s van 1959 en 1965 won hij het puntenklassement en eindigde hij als derde in het algemeen klassement, in de Ronde van Frankrijk mocht hij één keer (1963) de groene trui mee naar huis nemen. In 1960 won de spurter Van Looy ook de bergtrui in de Ronde van Italië.
In datzelfde jaar mocht hij voor het eerst de regenboogtrui aantrekken, waarna hij zich een jaar later opvolgde als wereldkampioen. In 1970 zette de Kempenaar bij Willem II-Gazelle na talloze profoverwinningen op de weg een punt achter zijn carrière.
Rik Van Looy was de eerste renner om de vijf Monumenten (Milaan-Sanremo, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik en Ronde van Lombardije) in het wielrennen te winnen. Hij behaalde in totaal acht overwinningen in Monumenten.
Rik Van Looy was in 1963 dé topfavoriet voor een derde opeenvolgende regenboogtrui nadat hij eerder al in 1960 en 1961 het wereldkampioenschap bij de profs naar zich toetrok. In eigen land in Ronse werd ‘Rik II’ echter geklopt door een andere Belg: Benoni Beheydt. Dat de West-Vlaming wereldkampioen werd, zorgde voor een hele heisa in wielerminnend België: het ‘verraad van Ronse’. Beheydt vernam het overlijden van Van Looy in het Spaanse Calpe waar hij momenteel vertoeft.
Beheydt: ‘Ik heb het nieuws via via hier vernomen. Rik Van Looy was een van de grootste renners ter wereld”. Het WK van Ronse blijft natuurlijk veel wielerfans bij. Ik klopte Van Looy toen en na mij hebben dat nog veel renners gedaan. Rik was niet onklopbaar, maar het was niet gemakkelijk om van hem te winnen. Hij was een buitengewoon sterk renner. Ik ben naar dat bewuste WK mogen meegaan met de nationale selectie omdat ik onder meer in de laatste rit van Tour de France in Parijs tweede was geworden na Rik.’
‘En dan kwam die sprint in Ronse waarin ik hem klopte. Rik was toen de grote favoriet maar ik had een goede dag. Als ik tien keer tegen Rik spurtte, dan verloor ik negen keer. Achteraf was er wel wat rivaliteit maar de tand des tijds heeft veel goedgemaakt. Na mijn wereldtitel reed de ploeg van Rik Van Looy, toen Solo-Superia, wat tegen mij. Met Rik zelf hebben we ‘de zaak’ snel kunnen klasseren. Het was raar om het nieuws te vernemen dat Rik Van Looy vandaag is overleden.’
Van Looy heeft tijdens zijn wielerloopbaan, waarin hij ook geregeld opdook in reclame, goed verdiend en kon gaan rentenieren. Hij startte een paardenmanège, was in 1972 assistent-ploegleider voor Goldor-Ijsboerke om de ploeg Ijsboerke van 1973 tot 1975 te leiden. De ex-renner was analist voor Sport ’80 en stortte zich op het opleiden van jonge wielrenners, in het bijzonder in de Vlaamse wielerschool. Zijn kleindochter Katrien koerste ook, maar stopte daarmee in 2012, het jaar dat haar vriend en wielrenner Rob Goris onverwacht overleed.
In het najaar van 2002 plaatste de Keizer van Herentals nog een voetnoot in zijn relatie met De Kannibaal. Hij kreeg plots weer zin in fietsen en ging een fiets kopen bij Eddy Merckx.
Eddy Merckx (79) was aangeslagen door het overlijden van Rik Van Looy. Merckx: ‘Ik had al zowat veertien dagen geleden het nieuws gekregen dat het niet goed meer ging met Rik. Het ging de slechte kant op.’
‘Hij ging eind deze week 91 jaar worden, maar het heeft niet mogen zijn. Zijn dood doet pijn. Van Looy was een heel grote kampioen die heel moeilijk te bekampen was. In het begin van mijn loopbaan had ik aan hem een te duchten concurrent en heb ik heel hard moeten knokken om van hem te winnen. Ik ben blij dat ik tegen zo’n kampioen heb mogen koersen.’
Ook Lucien Van Impe (78) koerste nog samen met Rik Van Looy. ‘Het was al een tijdje geleden dat ik hem nog hoorde. Wij belden vroeger regelmatig met elkaar. Toen ik nog sportbestuurder was, namen we zelfs frequent contact op met elkaar. Rob Goris zat toen bij ons in de ploeg en die vormde een koppel met de kleindochter van Rik, Katrien. Goris kwam tragisch aan zijn einde en nu dit met Rik II.’
‘Wij hebben nog een seizoen samen gereden. Ik reed toen zelfs mijn eerste Tour de France, in 1969, bij Sonolor-Lejeune. Van Looy reed destijds voor het team Willem II-Gazelle. Ik was toen hevig supporter van Van Looy. Ik ging met mijn vader mee naar de koersen waar Rik aan de start kwam en zo kwam van het een het ander. Ik weet nog heel goed dat ik bij mijn eerste koers aan de start stond en Van Looy naar mij riep: ‘Hey Pinoccio, wat kom jij hier doen?’ Dat is me altijd bijgebleven. Ik weet niet of hij me kende of wist dat ik fan was van hem. Natuurlijk hielden die mannen bij wie de opkomende mannen waren. Ik zal zo wellicht in het beeld gekomen zijn bij Van Looy. Zijn overlijden komt verrassend over en zal zeker een leegte nalaten in wielerland.’
En ook Roger De Vlaeminck reed nog samen met Van Looy. ‘Sterven staat ons allemaal te wachten, maar het is toch altijd schrikken als er iemand heengaat die je kent. Rik Van Looy was veertien jaar ouder dan ik. Hij zou binnenkort 91 jaar worden. Het doet pijn afscheid te moeten nemen van hem. Hij was een heel groot renner en vooral een icoon van de wielersport. Samen met mijn vader gingen ik als jong ‘manneke’ kijken in de buurt waar Rik Van Looy kwam koersen. Ik was supporter van hem. Dat gevoel van weleer borrelt nu weer op. Ik krijg het er koud van.’
‘Wij hebben nog samen ettelijke wedstrijden gereden. Rik is ook lang blijven koersen. Her en der hebben wij zo’n vier jaar tegen elkaar gestreden. Ik heb nog een foto liggen samen met Van Looy, Eddy Merckx en ikzelf voor de start van een of andere wedstrijd. Ik was toen Belgisch kampioen. Rik was een figuur, je keek daar naar op als beginnend renner. Die man had toen al een schitterend palmares. Ik ging bij de start soms naast hem staan, hij was tenslotte toch mijn idool. Wij verliezen weer een figuur uit de wielersport, maar dat is nu eenmaal het leven.’
Vandenbroucke en Van Looy leerden elkaar later goed kennen, onder meer op recepties. ‘Ik bewaar een goede herinnering aan hem. Ik denk aan een zeer eenvoudige man, maar wel iemand met een plaats in de wielergeschiedenis. Er waren in het verleden drie grote generaties: die van Rik Van Steenbergen, die van Rik Van Looy en die van Eddy Merckx.’
Wilrijkenaar en voormalig topsprinter Rik Van Linden reageerde op sociale media op de dood van Rik Van Looy. ‘Met veel verdriet verneem ik het overlijden van Rik Van Looy. Rik was altijd mijn idool als jeugdrenner. Ik wou een Van Looy worden. Ik reed naar Herentals en belde bij hem aan om een getekende foto te vragen. Als liefhebber mocht ik voor het seizoen met hem mee naar het Gardameer om met hem te trainen. In 1974 had ik hem nog een jaar als sportbestuurder bij Ijsboerke. Rik was keihard voor zichzelf en voor anderen. We belden ieder jaar met zijn verjaardag en spraken soms nog af. Ik ga je missen Rik, held.’
Kempenaars Tom Boonen (uit Mol) en Rik Van Looy (uit Herentals) waren streekgenoten. Mede daardoor volgden de ontmoetingen tussen beide wereldkampioenen elkaar snel op. ‘De naam Rik Van Looy galmt voor mij als een klok. Hij is iemand waar ik altijd naar opgekeken heb’, reageert Boonen bij VTM op het overlijden van Van Looy.
‘Rik is iemand die de geschiedenis van de koers heeft geschreven en het wielrennen in België op de wereldkaart heeft gezet. Daarvoor mogen we hem heel dankbaar zijn. Van Looy is van de generatie renners die ook bestaan in de legendes van de koers. Er zijn weinig beelden uit de carrière van Rik. Toen werd er nog karig omgesprongen met het vergaren van beeldmateriaal. Nu is er als het ware een ‘overkill’ aan beelden.’
‘Ik weet nog dat het iets met me deed dat ik voor de vierde keer de E3 Saxo Classic won en op die manier naast Van Looy kwam te staan. Toen kon ik al zeggen dat ik een groot renner had geëvenaard. Wielrennen was voor Rik een bron van inkomsten. Hij leefde niet voor de roem of de records. Hij had gewoon enorm veel talent.’
In januari 2021 verloor Rik Van Looy zijn echtgenote, Nini Mariën, die op 88-jarige leeftijd overleed na een periode van ziekte.
Het stadsbestuur legt een rouwregister in de foyer van cc ‘t Schaliken (Grote Markt 41). Je kan het rouwregister ondertekenen op donderdag 19 december van 9 tot 12 uur en van 13.30 uur tot 16 uur, vrijdag 20 december van 9 tot 12 uur en van 13.30 uur en 16 uur, zaterdag 21 december van 11 tot 15 uur en van 20 tot 22 uur, zondag 22 december van 11 tot 15 uur, maandag 23 december van 9 tot 12 uur en van 13.30 uur tot 16 uur en dinsdag 24 december van 9 tot 12 uur. (EM / Belga)
(Dit artikel wordt voortdurend aangevuld)
Views: 36
