Van Aert met vijfde plaats richting Tour, Dries De Pooter gecounterd door kampioen De Lie

ZOTTEGEM – Niettegenstaande kenners het parcours van het Belgisch kampioenschap beschreven als ‘best moeilijk’ werd het pleit uiteindelijk toch in de spurt beslecht. Niet onverwacht toonde Arnaud De Lie dat hij over de snelste benen beschikt. Hij haalde het voor Jasper Philipsen en Jordi Meeus.

 

Naast Remco Evenepoel en Maxim Van Gils had ook Tim Wellens forfait gegeven voor het  BK, dat van start ging in Sint-Lievens-Houtem met finish in Zottegem . Vrij vlug ging een groep van zes ervandoor. Daarbij Victor Campenaerts, die zich  – zoals we dat van hem gewend zijn – te pletter reed. Vrij vlug sloten vier anderen, waaronder Ward Vanhoof, aan. Uiteraard hielden de teams van Visma Lease a Bike – met vier renners aan de start – en Lidl Trek – met vijf – een oogje in het zeil. Met respectievelijk Van Aert en Nys hielden zij een ijzer in het vuur. De voorsprong bleef dan ook beperkt tot een aanvaardbare drie minuten.

Op 60 kilometer voor het einde brak de koers echt los. Campenaerts – alweer hij – en Hermans lieten de anderen in de steek. Daarachter begon ook Van Aert zich te mengen in de esbattementen. Vijftien kilometer van de aankomst reed het leidersduo nog altijd 40 seconden voor de anderen uit. Zou het dan toch lukken? De teams van Lotto Dstny en Alpecin – Deceuninck deden in ieder geval afstoppingswerk.

Men verwachtte dat de Lippenhovestraat – een strook van 1 200 meter op 5,5 kilometer voor het einde – doorslaggevend zou kunnen zijn in de strijd voor het goud. Dat was ze ook maar niet op de manier waarop men voorspeld had. Het kwam er immers zowaar tot een hergroepering. De mannen van Lotto Dtny leverden het puikste teamwork af. De Lie werd op een schoteltje naar de aankomst gebracht en besliste het pleit dan ook in zijn voordeel.    

Van Aert: ‘Ik vond de finale niet zo lastig. Ik voelde snel aan dat ik me op de sprint moest richten. De deur stond vanachter open maar het was niet zo zwaar als ik verwacht had. In de spurt kwam ik duidelijk tekort tegen de snelle mannen. Ik zat iets te ver in de laatste kilometer en dan moest ik op een 500-tal meter voor het einde een ‘cartourche’ verschieten om wat op te schuiven. Ik weet dat ik tegenover de mannen die voor me eindigden de underdog ben in zo’n sprint en dat bleek ook het geval te zijn.’

‘Ik ben wel tevreden. Ik had goede benen. Zoals ik vanmorgen zei: ik denk niet dat ik op mijn topniveau ben maar het is geruststellend om te zien dat ik opnieuw bij de beteren hoor. Ik ga nu een beetje trainen en wat rusten en allicht naar Italië vliegen (waar de Tour start, EM). Een BK is één van de felst betwiste wedstrijden van het seizoen. Maar het blijft maar een BK. In de Tour wacht nog een veel hoger niveau. Ik ben tevreden over hoe het ging vandaag maar dat zegt spijtig genoeg niets over hetgeen wat komen gaat.’

‘Uiteraard waren wij benadeeld bij de start doordat we hier maar met vier man aanwezig waren. Op die manier kan je de koers niet onder controle houden. Je bent afhankelijk van de tactieken van de anderen. Maar uiteindelijk had ik wel drie sterke renners mee. In dat geval is het zaak om ervoor te zorgen dat het gewicht van de koers niet op je schouders komt te liggen want voor hetzelfde geld word je zomaar buitenspel gezet. Het had uiteraard beter geweest indien we mee in die vluchtersgroep hadden gezeten maar we hebben gedaan wat we konden. Ik en Tiesj hadden op deze finale gehoopt. Uiteindelijk sprintte ik mee voor de overwinning. Dit is ook geen aankomst die me ligt. Zoals ik al zei: het was gewoon niet lastig genoeg.’

‘Hierdoor stevenden we met een vrij grote groep af naar de finish. De ploegen van de sprinters hebben heel weinig werk moeten verrichten. Zij konden de controle goed behouden in de finale. De koerssituatie was niet in mijn voordeel. De hoogtestage die ik achter de rug heb zal – zeker als je rekening houdt met waar ik van kom – me zeker iets bijbrengen. Ik ben tevreden daarover.’

‘ALS IK ME GOED VOEL GA IK MIJN KANSEN GRIJPEN IN DE TOUR’

‘Mijn aantreden in Noorwegen  was leuk maar koersen in België is nog iets anders. Ondertussen heb ik redelijk kunnen werken aan mijn conditie. Ik kan onbeperkt trainen. Dat is heel fijn maar ik heb nog steeds last van de rug. Dat is iets wat heel lang sluimert. Ik probeer elke dag de spanning van de spieren af te krijgen. Dat is behoorlijk vervelend maar anderzijds hoef ik niet te klagen. Ik kan gewoon trainen en ik heb een grote stap voorwaarts kunnen zetten.’

‘Wat mijn taak in de Tour zal zijn hangt af van de benen. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik er liever wel dan niet bijben. Als ik mij goed voel ga ik mijn kansen grijpen en ook mogelijkheden krijgen van de ploeg. Anders zal ik een belangrijke rol vertolken voor het team. In eerste instantie hoop ik vooral beter te worden in de Tour.    

Kenneth Van Rooy werd tweede Antwerpenaar. Hij finishte als 21 ste, Dries De Pooter werd 23 ste op veertien seconden. De Pooter: ‘Ik hoopte op het eind nog iets te kunnen doen voor mijn kopman, Laurenz Rex, maar twee plekken voor mij scheurde het peloton op het rondpunt. Ik zat in het wiel en kon niks meer doen. Maar eerlijk gezegd, na deze lange eerste seizoenshelft is het frisse eraf. Het is dan ook tijd om te rusten.’

‘Op zich heb ik vandaag veel moeten volgen. Op twee ronden voor het einde heb ik in het centrum van Zottegem geprobeerd om mijn moment te kiezen maar het was Arnaud De Lie zelf die mij kwam halen. Blijkbaar had hij heel goede benen. Daarna kwam het er voor mij gewoon op aan om te volgen.’

‘Tijdens de laatste ronde voelde ik dat het op was. Ik heb echt wel getwijfeld of de vluchters wel zouden gegrepen worden. Op een bepaald moment hadden die mannen zes minuten en het gat werd niet direct dicht gereden. Ik dacht dat zij het zouden halen maar opeens ging het heel snel tijdens de plaatselijke ronden. Uiteindelijk kwam alles toch goed. Het was heel erg warm. Ik zat zonder water en ontplofte bijna. Daar ben ik gelukkig doorgekomen maar het was een heel lastige wedstrijd.’

Cédric Beullens uit Onze-Lieve-Vrouwe-Waver deelde in de feestvreugde. ‘Ik heb heel hard moeten werken en heb tijdens de koers ook een aantal aanvallen moeten pareren. Ik voelde me niet meer super. Ik en Milan (Menten) reden nog mee voorin in het peloton. Ik wenkte hem even en hij deed teken dat hij zich nog goed voelde dus liet ik hem ertussen. Ik denk dat dit de beste keuze was die we konden maken. Of er nog een feestje zit aan te komen moeten we nog bespreken. We moeten deze vorm vasthouden. De groepssfeer die we hebben is heel leuk. Hopelijk kunnen we dit meepakken naar de volgende weken.’

Bij de vrouwen won uiteraard Lotte Kopecky. Op 33 kilometer voor het einde sloeg zij ongenadig toe. Zij reed met bijna 3,5 minuten voorsprong naar haar vierde Belgische titel. Wat wel verrassend was: de tweede plek van Sanne Cant in wat allicht haar laatste nationaal kampioenschap was. ‘Ik ben niet vaak emotioneel, maar dit was wel weer zo’n moment. De vorige keer was voor de start van mijn laatste BK veldrijden. Vandaag aan de aankomst van mijn laatste BK op de weg.’ Dinsdag worden de Olympische selecties bekend gemaakt. Voor België is Kopecky uiteraard een certitude. Cant: ‘Ik hoop ook de eer van ons land te kunnen  hoog houden in Parijs.’ Er mogen slechts twee Belgische rensters naar de Spelen.

Edwin MARIËN

Views: 53