A sportnieuwsAlgemeenVoetbal

Ook Duffel was in de ban van de bekerfinale.

DUFFEL – Ook Duffel was in de ban van de bekerfinale. Om 9.30 uur stonden de bussen die de leden van supportersclub De Fanatieke Kakkers, gevestigd in Taverne Wilgenhof, naar Brussel moesten brengen al vertrekkensklaar. Maar even om de hoek werd ook uitgekeken naar de wedstrijd. Jeanneke, bewoner van woon- en zorgcentrum Sint-Elisabeth, trok als trouwe supporter en weduwe van ex-KV-speler Mauritz/Jozef Bosmans met de rolstoelfiets naar het Koning Boudewijnstadion.

 

Jozef Bosmans speelde van juli 1951 tot juni 1952 bij Malinois. Jeanneke: ‘Ik hoop dat ik nog heel wat mannen terugzie van vroeger. Ik hab met niemand afgesproken, ik ging goed vallend uit’ naar de Heizel. Maar ik vrees dat een aantal van hen al overleden zullen zijn. Mijn kleinzoon ging ook mee. Dat had ik gevraagd aan de verpleging en het mocht. Malinois heeft mijn man indertijd omgeruild met twee van hun ‘voorspelers’. Jozef was een ‘achterspeler’ en hij voetbalde bij VC Duffel. Hij was een vaste waarde. Hem konden ze niet missen. Ik verblijf al een vijftal jaar in het WZC. De vorige keer, met de bekerfinale, was ik er niet bij. Dan woonde ik hier nog maar pas en dan vond ik hier mijn draai nog niet zo goed.’

 

‘Ik vertel elke dag over Malinois en over mijn man. Vandaar het idee om vandaag te gaan kijken. Gelukkig schijnt nu de zon maar zelfs indien het zou geregend hebben waren we ook gegaan hoor. Mijn haar is toch nog nat van ‘het machien’. Wat er na de match zal gebeuren weet ik niet. Ik laat de anderen daarover beslissen. Ik zie wel wat ze doen. Komen we terug naar hier of passeren we nog langs KV Mechelen? We zien wel.’

Met haar 92 is Jeanneke wellicht de oudste toeschouwer in het stadion. En ze zal wel opgemerkt worden. Toen de verslaggever van RTV haar vroeg om tijdens het interview naar hem te kijken en niet in de camera vroeg ze: ‘Ben jij wel de moeite om naar te zien?’ Toen mijn man bij KV speelde nodigde ik vaak de hele ploeg uit om na de match bij mij te komen eten. Vroeger was ik ook een vaste abonnee. Na de achtste finale in november, vroeg ik om, als KV Mechelen de bekerfinale zou spelen, deze te mogen volgen op een groot scherm in het woon- en zorgcentrum.’

 

Maar het is dus heel wat anders gelopen. Luc Van Houtven (CD&V), schepen van zorg: ‘Ik weet dat zij ook nog graag de spelers eens zou willen ontmoeten. Ik weet niet meteen of men dat gedaan gaat krijgen. Heel deze trip is door het animatieteam in elkaar gestoken. Jeanneke trekt niet alleen naar Brussel. Ze doet dit dus samen met haar kleinzoon Jan, haar huisarts, vrijwilligers en personeelsleden van het woon- en zorgcentrum en medebewoners Monique (71 jaar) en Henry (75 jaar). Want in dit woonzorgcentrum verblijven wel degelijk enkele echte KV-supporters. Het viel me vanmorgen op dat Jeanneke er volledig klaar voor was.’

 

‘De manier waarop ze naar ginder trekken is wel origineel. We hebben een riksja en we hebben Rudi Leemans, de bestuurder, die wekelijks met de bewoners een ritje gaat doen. Hij zal er mee voor zorgen dat de bewoners heelhuids ginder geraken. Het zijn echt wel de diehards die nu meegaan. De andere mensen die hier verblijven zijn minder fanatieke KV-supporters maar wanneer de Rode Duivels spelen zetten we altijd grote schermen zodat ze mee kunnen kijken.’

 

De ‘chauffeur’ die met de (elektrische) rolstoelfiets en Jeanneke de 38 kilometer tussen Mechelen en Brussel zal overbruggen is Jan Bosmans. ‘De onderdirecteur heeft me gevraagd om dit te doen. Het is mijn beroep om zieke en gehandicapte mensen te vervoeren maar dan wel met de ambulance, al zou dit misschien sneller gaan. We hopen na drie uur ginds aan te komen maar gaan onderweg nog wel een hapje eten in de Bergenstraat in Hombeek. Ik heb een goede regenjas en een stevige regenbroek bij maar het ziet er niet meteen naar uit dat ik die zal moeten gebruiken.’

 

Voorbeschouwing

Reporter Edwin mariën maakte een verslag

Defour: ‘De beker is voor KV Mechelen uiteraard belangrijk. We zijn niet de favoriet maar we gaan er wel alles aan doen om de wedstrijd te winnen. Na een verloren bekerfinale krijg je geen herkansing. Het enige wat je kan doen is alles geven. In competitie kan je een scheve situatie nog altijd rechttrekken in de wedstrijd daarna. Hier niet. Daarom moeten we gemotiveerd de match aanpakken. Voor deze partij zaten we met drie vraagtekens: Mrabti, Bijker en Bolingoli. Laat ons zeggen dat twee van de drie vraagtekens kleiner zijn geworden. Twee van de drie kunnen geen 90 minuten spelen. De ene is al wat fitter dan de ander. Ik zal sowieso keuzes moeten maken.’

‘De competitiewedstrijd waarin we met 5-0 verloren tegen Antwerp kan je niet vergelijken met de match van morgen. We deden toen beroep op heel wat andere spelers, de situatie was helemaal anders. We zijn dat vergeten en we spreken er niet meer over. Dat we de voorbije weken niets meer te winnen of verliezen hadden in competitie zie ik niet meteen als een voordeel. Want dat wil niet zeggen dat we volledig naar deze wedstrijd hebben  kunnen toeleven. Wanneer je je voorbereidt op één bepaalde match dan speel je oefenwedstrijden tegen ploegen met dezelfde speelstijl als Antwerp. Dat konden we nu niet doen. We moesten blijven voetballen. En in feite moesten de jongens nog wel presteren want wanneer je in een negatieve spiraal komt dan is het moeilijk om eruit te geraken. Vier jaar geleden konden ze zonder stress naar de finale toeleven terwijl Gent zijn seizoen moest redden. Nu willen we absoluut de wedstrijd winnen. Dat is het verschil met Antwerp. Zij moeten het halen.’

Schoofs: ‘Ik was erbij toen we de beker wonnen in 2019. We praten daar nog vaak over. Dat was iets uitzonderlijks. Het waren fantastische momenten. Het zou onwaarschijnlijk zijn om vier jaar later hetzelfde te kunnen doen tegen een topclub. Met een club als KV Mechelen een prijs pakken is iets uniek, als je weet dat KV de beker nog maar twee keer heeft gewonnen. Iedereen beseft wel hoe mooi een nieuwe winst zou zijn. Maar natuurlijk is alles anders. Nu staan we hier met een hele nieuwe kern bijna. Van toen blijven er nog maar drie spelers over. De staf is nog wel bijna identiek. We zijn lang op hetzelfde elan doorgegaan met Wouter Vrancken maar ieder jaar vielen er meer en meer spelers af. Nu zijn we een nieuwe weg ingeslagen. Maar het gevoel dat je hebt wanneer je voor Mechelen speelt is nog altijd hetzelfde. Er zijn nog altijd heel veel Vlamingen, veel jongens die weten hoe het werkt. Iedereen beseft dat, wanneer je voor Mechelen speelt, de beker winnen het hoogste is wat je in België kan bereiken.’

‘Vier jaar geleden waren we kampioen geworden in tweede klasse en vertoefden we een heel seizoen lang op een roze wolk. Buiten Propere Handen was bijna alles positief. We wonnen vervolgens de beker en alles viel in de juiste plooi. Dit jaar hebben we een moeilijker seizoen gehad, hebben we heel veel matchen moeten knokken en brachten we minder goed voetbal maar ik denk dat we met zijn allen met hetzelfde gevoel aan de aftrap zullen staan: we zijn de underdog maar zullen absoluut elke kans grijpen die we zullen krijgen.’

 

De wedstrijd:

Beker nummer 4 door winst tegen KV Mechelen 0-2

De felbegeerde beker is binnen en dat is uitbundig gevierd zowel in Deurne als in Brussel. Voor de Antwerp supporters begon de zondag eind april al zeer vroeg. Zij die een ticket wisten te bemachtigen konden met de bus, voor andere was er een groot scherm op “den bosuil”

Marc Overmans: ‘na een jaar als directeur pronkt Marc Overmans met een mooie prijs” de beker van België”. De club is in verdere opbouw en we gaan door, we zijn wel bewust dat de fans altijd meer willen, we gaan ons best doen hen dat te geven”.

 

 

 

Visits: 2

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.  Learn more