Wout Van Aert: ‘Ik neem alle verantwoordelijkheid. Geen idee wanneer ik dit zal verwerkt hebben’

WAREGEM – Dwars door Vlaanderen zal wel nooit de koers worden van Wout Van Aert. Vorig jaar was er die verschrikkelijke val en dit keer slaagde de Kempenaar er niet in om de sprint te winnen van een viertal, waartoe drie renners van Visma Lease a Bike behoorden. De enige vreemde eend in de bijt, de Amerikaan Neilson Powless, won en dat mogen we niet onverdiend noemen. Van Aert werd tweede maar uiteraard was dat geen troostprijs, integendeel. Nooit zagen we hem meer ontgoocheld als vanmiddag na de wedstrijd. Er zal veel moeten gebeuren om hem weer op te beuren richting Ronde en zelfs richting Roubaix.

Tijdens de eerste koershelft gebeurde er nauwelijks iets vermeldenswaardig. Het was net halfkoers toen Van Aert, op de Knokteberg, dat Van Aert aan het peloton begon te sleuren. Er was toen nog wel een kopgroep. Voor de beklimming van Berg ten Houte, met nog 80 kilometer te gaan, pakte Visma Lease a Bike uit met een waar exploot. Van Aert, Affini, Benoot, Van Baarle en Jorgenson zetten zich op de kop van het peloton. Van Baarle kon zelfs het tempo van zijn ploegmaats niet volgen. De leiders werden ingerekend behalve één: een zekere Neilson Powless. In geen tijd maakte de Amerikaan, samen met Benoot, Van Aert en Jorgenson, een kloof van 40 seconden op het peloton.

De meeste hellingen lagen toen al achter de rug. Alleen de Eikenberg en (tweemaal) de Nokereberg wachtten nog. Maar hoe hard Pedersen en co. in de achtervolging ook hun best deden, ze kwamen niet dichter dan 35 seconden. Visma Lease a Bike speelde volledig de kaart Van Aert maar in de spurt werd die nog voorbijgestoken door Powless. Zelden zaten coureur, ploegmaats en supporters zo in zak en as dan na deze tweede plek van Vlaanderens publiekslieveling.

Het siert Van Aert dat hij na afloop nog ruim de tijd nam om de pers te woord te staan. De journalisten, Vlamingen, maar ook anderen, toonden uitvoerig een blijk van medelijden. Alleen Van Aert was keihard voor zichzelf. Hij had – naar eigen zeggen – gefaald.

‘Wanneer je met vier renners voorop rijdt en drie behoren er tot jouw team dan maak je altijd een fout wanneer je die situatie niet winnend afsluit. Ik ben volledig verantwoordelijk voor dit verlies. Ik was het die heeft beslist dat we het op een sprint zouden laten uitdraaien. Ik vroeg Matteo en Tiesj om de wedstrijd alleen maar te controleren in de finale en me in een goede positie naar de spurt te brengen. Ik had er alle vertrouwen in dat ik de snelste zou zijn. Maar ik verkrampte helemaal en Neilson Powless bleek sterker te zijn. Ik heb een vergissing begaan. Ik was te egoïstisch in de finale.’

‘IK WOU DEZE OVERWINNING ZO GRAAG, ZEKER NA AL DIE KRITIEK VAN DE VOORBIJE WEKEN’

‘Ik wou deze overwinning zo graag, zeker na al die kritiek die ik de voorbije dagen en weken heb gekregen en na de pech die ik hier vorig jaar had. Voor één keer heb ik aan mezelf gedacht. Ik gokte op mezelf, hield geen rekening met mijn ploegmaats en dat was een verschrikkelijke vergissing. Zo ben ik niet en daarom ben ik zo extreem ontgoocheld. Je moet altijd je beste kaarten uitspelen en dat hebben we absoluut niet gedaan. Ik ben hier verantwoordelijk voor. Ik heb al heel vroeg in de finale gezegd dat ik naar de finish gebracht wou worden en dat ik het dan zou afmaken maar dat heb ik niet gedaan. Daarom moet ik ook die verantwoordelijkheid op mij nemen.’

‘Ik moet nu één keer hard zijn voor mezelf. De ploegleiding is meegegaan met mijn beslissing omdat ik zo overtuigd was. De fout ligt zeker niet bij hen. Het is natuurlijk niet zeker dat we Powless overboord zouden gegooid hebben indien we om beurten hadden gedemarreerd maar dan hadden we ons niks kunnen verwijten. Als we dat de laatste tien kilometer gedaan hadden en we werden dan geklopt, dan hadden we de juiste tactiek toegepast. Nu hebben we het te gemakkelijk opgenomen en hoog spel gespeeld. Dat kan ik niet goed praten. De afloop van deze wedstrijd is niet goed. Ik zal nog even wat tijd nodig hebben om dit te verwerken.  We hebben niet als een ploeg gereden. Ik nam mijn verantwoordelijkheid en werd geklopt door iemand die sterker was.’

‘Dat we met de ploeg een mooi nummertje hebben opgevoerd is wel waar maar uiteindelijk is het resultaat het enige wat telt. Dat was niet goed. Misschien komt het vertrouwen nog terug maar dat zal zeker vandaag niet meer zijn. Hoeveel tijd ik nodig zal hebben om dit te verwerken weet ik niet. We zien elkaar in de komende weken nog wel een paar keer terug. Tegen dan zal ik het jullie wel kunnen vertellen. De wedstrijd verliep op een bepaald moment volgens een perfect scenario. Maar ik heb vandaag een grote les geleerd: je mag nooit iemand onderschatten. Het was een superharde wedstrijd. In het laatste uur zaten we allemaal op onze knieën maar met een andere tactiek hadden we toch nog een overwinning kunnen behalen.’

‘Ik weet niet of ik ooit ontgoochelder ben geweest dan nu. Ik kan het me in ieder geval niet herinneren maar goed, we zijn nog niet lang na de koers. Onmiddellijk na de aankomst kon ik niet geloven dat dit gebeurd was. Ik had echt pijn door die kramp in de sprint. Het duurde wel even voor die eruit ging. Wij hebben met Grischa Niermann een geweldige ploegleider , iemand die het altijd voor ons opneemt en het siert hem dat hij niet met de vinger naar mij wijst. Maar hij heeft zich niks te verwijten. Ik heb vol vertrouwen in de radio gezegd dat ik het wel zou redden. Hij heeft me gevolgd. Ik ben immers één van de kopmannen in de ploeg. Ik hem de keuze niet gelaten. Dan had het wellicht anders geweest. We wilden vandaag de dingen omdraaien. We hebben in de vorige koersen veel te veel achter de feiten aan gelopen.’

‘In Gent-Wevelgem hebben we als ploeg al goed gekoerst maar toen kenden we pech toen Olav (Kooij) viel. Het was hoogtijd om die lijn door te trekken, vooraan te koersen en terug de lakens uit te delen. Dat hebben we vandaag gedaan. Op dat vlak was het wel een hele mooie wedstrijd om te rijden. Het is nu uitkijken naar zondag maar ik besef dat er dan concurrenten aankomen van een ander niveau.’

Edwin MARIËN

Views: 351