WandelSportVereniging Berchlaer bestaat 30 jaar en ziet ledenaantal nog steeds stijgen

BERLAAR – WandelSportVereniging Berchlaer werd in 1995 opgericht. Doel is de wandelsport in de gemeente Berlaar te promoten. In een tijd waarin almaar meer clubs en verenigingen het moeilijk hebben om het hoofd boven water te houden zien zij hun ledenaantal nog steeds toenemen. Dit jaar kwamen er al zeven nieuwe leden bij wat het totaal op 289 brengt. Ik ging erover praten met voorzitter Ingrid Haverhals en bestuurslid Luc Tilemans.

Haverhals: ‘Dit jaar maken we onze 31^ste Nete- en Kastelentocht. In 1994 waren er immers een paar mensen die zijn beginnen wandelen. Toen was er echter nog geen sprake van een club. Die werd pas opgericht in maart 1995. In die jaren waren er al enkele enthousiaste wandelaars in ons midden. Het clubje werd stilaan groter en we gingen op stap: voor de fervente wandelaar ieder weekend en voor de meer gematigde eens af en toe.’

Luc Tilemans: ‘Een bestuurslid van ons, Eddy Ceulemans, is er bij van in het begin. Hij is bijna 80 jaar en was één van de oprichters.’

Haverhals: ‘In januari hebben wij onze winterwandeling voor de leden. Daar komt dan ook glühwein en pannenkoeken bij kijken. In maart hebben wij onze Lentetocht. Nu zondag is het zover.’

Tilemans: ‘Daarvoor wijken we al eens uit. Dit keer is het in Viersel maar het is bijvoorbeeld ook al in Koningshooikt geweest. We zorgen ervoor dat het niet elk jaar hetzelfde is.’

 

Haverhals: ‘Het is niet zo dat wij elke zondag met alle leden afspreken om samen te gaan wandelen. Wel zijn er kleinere, aparte, groepjes, die met een aantal mensen wandelingen maken. We gaan elk jaar ook te voet naar Scherpenheuvel.’

Tilemans: ‘In juni hebben we onze dauwtocht. Dan vertrekken we om 6 uur ’s morgens voor een rondje van een veertien kilometer. Gewoonlijk nemen daar een 50-tal personen aan deel. Na afloop volgt spek met eieren en pensen.’

‘Onderweg wordt er dan nog gestopt voor een koffie en een koffiekoek. De leden krijgen dit gratis aangeboden. Om lid te zijn hoef je ook al niet te diep in de geldbeugel te tasten. Je betaalt vijftien euro per jaar.’

Haverhals: ‘Daarnaast zijn er vier busreizen per jaar. Dat zijn uitstappen naar één van de wandelingen, georganiseerd door een andere club. Dat kan in Limburg zijn of aan de kust, noem maar op. Ook hiervoor geraakt de bus vol. Het zijn allemaal clubs die aangesloten zijn bij de Wandelfederatie die de wandelingen organiseren.’

‘De meeste wandelingen zijn rond de vijftien kilometer.  Scherpenheuvel is uiteraard verder. Dan spreken we over 37 kilometer. Het vertrek ligt dan aan de Hullebrug. Sommigen doen de volledige afstand, anderen sluiten halfweg aan. Dat gebeurt aan De Poër in Westmeerbeek.’

Tilemans: ‘Niet iedereen kan 40 kilometer stappen. De leeftijd van de deelnemers schommelt tussen de twintig en 86 jaar. Mijn moeder is 86.  Ze kan niet meer wandelen maar ze is nog wel lid.’

Haverhals: ‘Ons ledenaantal blijft stijgen. Ik denk dat dit vooral het gevolg is van mond-aan-mond-reclame.’

LEDEN VAN OVER HEEL ANTWERPEN

Tilemans: ‘Het opmerkelijke is dat niet iedereen in de directe omgeving woont. Er zijn mensen bij van Antwerpen, Wilrijk, Mortsel,… Waar je woont is ook minder belangrijk vermits de wandelingen verspreid zijn over heel het land. Je moet je wel aansluiten bij een club om in orde te zijn met de verzekering.’

Haverhals: ‘Wanneer er iemand tijdens één van onze grote wandelingen inlichtingen vraagt om lid te worden dan doen we uiteraard moeite om die binnen te trekken. Ze krijgen heel veel in de plaats voor hun lidmaatschap. De busreis kost tien euro. Daar zit niet alleen de verplaatsing in maar ook de kostprijs van de inschrijfkaart en een drankje.’

‘We hopen altijd dat we drie heel goede wandelingen hebben. Die drie wandelingen moeten opbrengen want daar moeten we een heel jaar mee rond komen. Op zaterdag 17 mei gaan we met de bus op verrassingsreis.’

Tilemans: ‘In oktober is er een wandelweekend in Duitsland. Vroeger organiseerde ik dat met mijn ondertussen overleden echtgenote. Dan gaan we naar de Eifel. Mijn vrouw maakte de wandelingen op de pc. Vervolgens gingen we die uittesten. Ik legde de hotels vast en zorgde voor de nodige connecties.’

‘Nu organiseer ik het samen met Ingrid. In de lente gaan we op verkenning gedurende vier dagen om te zien of het wel mogelijk is om die wandelingen te maken. Tijdens het wandelweekend zelf hoeft niemand zich zorgen te maken. Ze moeten alleen maar mee volgen gedurende die vijf dagen. Er is zo’n vaste kliek die elk jaar weer naar dat weekend uitkijkt. Het is altijd top.’

Haverhals: ‘Het opmerkelijke is dat we nog nooit spanningen hebben gehad. Het aantal deelnemers loopt op tot 30. Nu zitten we aan 26.’

‘In 1998 – vooraleer wij actief waren in de club – werd het Boerenkrijgpad gecreëerd. Jan Peeters heeft dat mee op poten gezet. Het pad loopt over Berlaar en Herenthout. Het werd opgestart in samenwerking met de gemeente. Jan stapt dat regelmatig af om te kijken of alles nog in orde is, dat er geen bordjes weg zijn bijvoorbeeld.’

‘De leden die er onlangs zijn bijgekomen zijn rond de 40 jaar. In onze ogen zijn dat jonge mensen want op twintigers moet je niet rekenen. Die hebben andere interesses. De nieuwelingen brengen vaak vrienden mee.’

‘Op zondag wandelen we in kleine groepjes. Elk groepje heeft zijn eigen tempo. Ik maak deel uit van de Zondagswandelaars. De dag voordien spreken we af waar we gaan wandelen.’

Tilemans: ‘Met de dauwtocht bijvoorbeeld gaat diegene die het parcours heeft uitgestippeld vooraan. Hij bepaalt het tempo. Normaal is dat een tempo dat iedereen kan volgen.’

Haverhals: ‘Diegenen die ’s morgens vroeg naar Scherpenheuvel vertrekken houden er een serieus tempo op na. Wanneer de anderen zijn ingepikt blijf ik bij de minder vluggen. Uiteindelijk spreken we af aan de basiliek voor een groepsfoto. Uiteraard is het de bedoeling dat  iedereen mee kan. Dat is trouwens het leuke aan de busreizen: dan wandel je vaker met anderen die niet tot je vast groepje behoren. Zo leer je veel mensen kennen.’

Tilemans: ‘Elk jaar is er een ledenfeest. Op zaterdag 15 maart is het zo ver. Tegen een vaste prijs mogen de leden komen eten, drinken en dansen.’

Haverhals: ‘Ook onze noeste helpers krijgen in juni een etentje. Wanneer we zelf de wandeling organiseren hebben we 70 vrijwilligers nodig. De pijlen moeten gehangen worden, het parcours moet verkend worden per fiets, je hebt mensen in de zaal en achter de toog nodig, in de keuken,…’

‘Je lidgeld haal je er drie keer uit. Trouwens, die vijftien euro krijg je teruggestort door de mutualiteit. Eigenlijk kosten de leden ons geld. Daarom moeten we ervoor zorgen dat we heel het boekjaar rond komen.’

Tilemans: ‘We zijn tevreden met ons ledenaantal. Itegem heeft er iets meer dan 300. Deze streek is mooi om te wandelen. Duffel, Herentals, Wiekevorst,… hebben ook clubs. De wandelsport spreekt dus wel degelijk nog aan.’

Edwin MARIËN

Foto’s EM & WSV Berckelaer

Views: 214