Voor de eerste maal behaalde een Belgisch (Antwerps) team een medaille in IRB

EKEREN – Voor de eerste keer in de geschiedenis is een Belgische ploeg erin geslaagd om een (bronzen) medaille  te behalen in een IRB wereldkampioenschap. IRB is de afkorting voor ‘Inflatable Rescue Boat Competiton’. Deze gemotoriseerde reddingsboten worden over de hele wereld gebruikt door redders om snel één of meerdere drenkelingen uit het water te halen. Daarom is de IRB ook een onderdeel van de sport Lifesaving.

Vanavond werden leden van het Belgische IRB-team gehuldigd tijdens de start van het nieuwe zwembadseizoen van de Polderse Reddingsclub. Elk teamlid is al jaren lid bij de Polderse Reddingsclub en bestaat uit Lauren De Smit (woonachtig in de stad Antwerpen), Jinske Florus (woont in Putte) en Anke Nuyens (woont in Berendrecht).

Het Wereldkampioenschap Lifesaving (reddend zwemmen) vond plaats van 20 augustus tot en met 8 september. Meer dan 5 000 atleten en officials uit heel de wereld  – 44 landen namen deel – zakten hiervoor af naar de wereldberoemde stranden van de Gold Coast in Queensland in Australië.  Het WK Lifesaving bestaat uit reddingsproeven in het zwembad en op het strand en in de oceaan. Er vonden in Australië negen  kampioenschappen plaats voor nationale teams, clubs en in verschillende disciplines.

Aan de IRB-wedstrijden tijdens het WK Lifesaving namen 500 deelnemers deel. Twee Belgische teams gingen de concurrentie aan met de top van de wereld. De Polderse Reddingsclub vaardigde een vrouwen- en mannenteam af naar Australië. De Belgische vrouwenploeg schreef geschiedenis en behaalde een bronzen medaille. .

Het team was volledig samengesteld uit leden van de Polderse Reddingsclub. Nuyens en De Smit hadden al eerder deelgenomen aan het WK in 2018 in Adelaide om ervaring op te doen. Florus sloot later bij het team aan en trainde twee maanden intensief mee. Anke Nuyens leidde als teammanager het trainingsprogramma in goede banen. Het team trainde elke maandag op het kanaal van Vilvoorde om zijn technische vaardigheden aan te scherpen. Nuyens: ‘Wij trainden ook elk weekend in de Noordzee om de golven gewoon te worden. De surfcondities zijn vergelijkbaar met de omstandigheden in Kurrawa beach in Australië, maar in België is de zee vaak woeliger. Je moet altijd alert zijn.’ Tijdens twee buitenlandse stages in Nederland en Polen namen de vrouwen ook deel aan wedstrijden. Zo deden ze ervaring op in het leven naar een kampioenschap toe.

Wim Nuyens, secretaris van de Polderse Reddingsclub: ‘Wat vooral opvalt, is de hechte band in de ploeg. Deze vertrouwensband is ook nodig aangezien een persoon (de patiënt) dient opgepikt te worden tegen een hoge snelheid in hoge golven. Hoewel het team zelf de reis naar Australië heeft moeten bekostigen, maakt het intussen al plannen om in 2026 aan het volgende WK in Marokko deel te nemen. De meisjes zijn een voorbeeld voor de jongeren en laten zien, als je echt iets wil, dat alles mogelijk is. Het najagen van dromen is wel degelijk mogelijk. Maar misschien nog belangrijker is het feit dat winnen belangrijk is, maar vertrouwen in elkaar en kunnen bouwen op elkaar binnen onze maatschappij nog belangrijker zijn.’

Bij de Rescue Tube Rescue bestaat het team uit een schipper, een redder en een drenkeling. Er liggen per team twee boeien in het water. De eerste boei ligt op ongeveer 140 meter van het strand, de tweede boei op 25 meter van de eerste boei. De drenkeling wordt bij de tweede boei gedropt. De schipper en redder vertrekken op het strand. Zodra het startsignaal gaat, lopen ze naar de boot en varen door de branding naar de eerste boei. Daar springt de redder uit de boot en zwemt met de Rescue Tube – een soort gordel – naar de drenkeling toe. Bij de drenkeling aangekomen klikt de redder de tube om de drenkeling en vervolgens zwemmen ze samen terug richting de boot. De schipper helpt vervolgens beide teamleden aan boord en samen varen ze zo snel mogelijk terug naar het strand.

Marc DEMARTIN

Views: 22