Sportambassadeurs van Kapellen mikken op kampioenstitel en op finale tijdens WK

KAPELLEN – De topatleten van Kapellen zijn té goed. Toen het gemeentebestuur haar drie Olympiërs voor aanvang van de Spelen samenriep, ontbrak Delphine Marien, die moest trainen met de nationale ploeg. In februari kregen tijdens het Sportgala de drie olympische atleten van de Spelen in Parijs de titel van Sportambassadeur. De naam en prestaties van atleet en titelvoerend Sportfiguur van het Jaar en atleet Jochem Vermeulen, hockeyspeelster Delphine Marien en zeilster Eline Verstraelen werden vanmiddag ‘vereeuwigd’ aan de atletiekpiste in het gemeentepark van Kapellen.

Maar nu ontbrak Eline Verstraelen, actief op de prestigieuze zeilregatta van Huyères. Jochem en Delphine waren er wel, voor de start van ‘Funatletiek’ (een kennismaking met atletiek voor 180 lagereschoolkinderen).

Luc Janssens (Open Vld), schepen van sport: ‘Wij hebben een zeer belangrijke traditie. Op het sportgala worden elk jaar heel veel mensen gelauwerd. Wij zijn een sportgemeente waar heel veel gesport wordt, ook recreatief. Wanneer er dan mensen zijn die heel goede resultaten behalen, zetten we die graag in de bloemetjes. Maar in 2024 waren er toch drie atleten die er bovenuit staken.’

‘Dat waren onze drie deelnemers aan de Olympische Spelen. We zijn daar ongelooflijk trots op. Er zijn niet zoveel gemeenten van 28 000 inwoners die drie mensen naar de Olympische Spelen zien vertrekken. Er zijn elf miljard mensen in deze wereld. De Spelen zijn het grootste sportevenement ter wereld en als er dan drie mensen uit één gemeente mogen gaan, dan is dat een ongelooflijke prestatie.’

‘Bovendien hebben ze er niet alleen deelgenomen maar ook gepresteerd. Ze maakten er zeker geen deel uit van het decor. Sinds 2016 eren wij onze laureaten die eigenlijk in aanmerking komen voor de Sportfiguur van het jaar. Mijn voorganger, Koen Helsen (Open Vld), heeft die traditie opgestart. Indertijd is er gekozen om dat voor de binnensporten te doen in de sporthal en voor de buitensporten doen we dat hier.’

Delphine Marien (23) kijkt met Dragons – waar ze al heel haar leven speelt – uit naar de playoffs. ‘Ik heb niet altijd in Kapellen gewoond. Vroeger woonden we in Mariaburg. We staan momenteel met Dragons tweede. Er zijn nog vier speeldagen. We moeten nog drie punten proberen binnen te halen en dan spelen we de playoffs. Normaal moet dat lukken. Hopelijk kunnen we – na vier keer tweede geëindigd te zijn – eens eerste worden. We gaan er wel hard voor moeten werken maar dat is topsport.’

‘Ik heb echt genoten van de prestaties van Gantoise en Braxgata tijdens de Euro Hockey League. Ik heb elke wedstrijd gezien op tv en ik had kippenvel van begin tot einde. We trainen samen met die meiden bij de nationale ploeg. Iedereen begroet dan elkaar en dan maakt het niet uit voor welke club je speelt. Het is echt prachtig om te zien hoe we met België en de Belgische clubs steeds meer naar de top schuiven.’

‘MIJN LEVEN IS HELEMAAL VERANDERD. PLOTS TOETERDE MEN TOEN IK NAAR HET FRITUUR GING’

‘We hebben drie jaar op een rij met Dragons de cup onder de EHL gespeeld. We hebben die elke keer gewonnen. Op die manier verzamel je punten en zorg je ervoor dat twee Belgische teams mogen deelnamen aan de EHL. Eigenlijk hebben wij er mee voor gezorgd dat Brax mee kon doen. Hopelijk kunnen wij ons nu plaatsen want EHL is wel het hoogste van het hoogste op clubniveau. Dan zien heel veel mensen je staan. Dat zou ook wel mooi zijn.’

‘In de playoffs kan vanalles gebeuren. Indien we gebrand zijn als team zal het echt vechten worden en dan zit de kans dat we kampioen worden er wel in. We staan als België nu bij de absolute top van de wereld. Bij de vrouwen staat Nederland eerste. De Belgische mannen zijn altijd al heel goed geweest maar ook wij komen dichter en dichter naar de top. Dat is mooi om zien zeker als je weet dat we zes jaar geleden nog op de twaalfde plaats stonden in de landenranking.’

Voor Jochem Vermeulen (26) veranderde heel zijn wereld na zijn zilveren medaille op het EK in Rome. Hij werkt aan een lange revalidatie en mikt op het WK in Tokyo eind dit seizoen. ‘De mensen die al enkele jaren atletiek volgen wisten al langer wie ik was maar vorig jaar ben ik, dankzij die medaille, breder bekend geworden. Heel veel mensen hadden nog nooit van mij gehoord.’

‘Atletiek is niet zo bekend en ik ben eerder nog niet zo veel in beeld geweest. Ik ging toen naar het frituur en mensen begonnen te toeteren. Dat is nu wel gestopt maar het was wel leuk. Die medaille heeft veel deuren geopend zowel binnen de sport als naar individuele sponsors toe. Dat heeft het leven wel iets gemakkelijker gemaakt. Ik heb atletiek altijd gecombineerd met ofwel studeren ofwel halftijd werken.’

‘Vanaf dit jaar heb ik er mijn job van kunnen maken. Nu is er daar ook nog de steun van Sport Vlaanderen bijgekomen vermits ik topsporter ben. Dat is de droom van iedereen: van je hobby je beroep maken. Ik ben deze winter geblesseerd geraakt. Ik had een ideale planning gemaakt met een paar tussenstations onder de vorm van grote wedstrijden richting het WK maar in de plaats daarvan  ben ik nu aan het revalideren.’

‘Ik kan de blessure niet echt beschrijven. Het komt er op neer dat er een functioneel probleem is met mijn onderbeen waar ik niet goed uit geraak. Het is nu stilaan aan het verbeteren maar het gaat langzaam. Er is geen schade die onherstelbaar is maar ik heb tijd nodig. Mijn lichaam gaat bepalen wat er deze zomer kan en wat niet. In principe is Tokyo het hoofddoel. Onder de gegeven omstandigheden is het zeer moeilijk om mijn ambities uit te spreken maar het moet de bedoeling zijn om finale te halen.’

Edwin MARIËN

 

Views: 336