Scheldeprijs: Ereplaats voor Cédric Beullens die net op tijd klaar is voor Parijs-Roubaix

SCHOTEN – Dat de 113 de editie van de Scheldeprijs op een massaspurt zou uitdraaien wist het kleinste kind. En dat de kans bijzonder groot was dat of Merlier of Pedersen het zouden halen stond ook als een paal boven.

Uiteindelijk was het de Europese kampioen die voor de tweede keer op rij won voor Philipsen en Matteo Moschetti.

De traditionele kopgroep met opnieuw louter nobele onbekenden kreeg een maximale voorsprong van drie minuten.

Zeeland betekent wind. Niet dat het zwaar stormweer was maar het waaide toch hard genoeg om het peloton in stukken te laten breken.

Het was niet meteen een verrassing dat Soudal Quick-Step (Merlier), Lidl-Trek (Theuns) en Lotto (Viviani) de boel controleerden in de groep. In de voorlaatste lokale ronde was alles te herdoen.

Een valpartij zorgde ervoor dat slechts een beperkt aantal renners mochten spurten voor de zege. Kleppers als Merlier, Theuns, Jaspersen en Groenewegen waren overeind gebleven. Cédric Beullens finishte als achttiende. Een mooie opsteker voor de renner uit Onze-Lieve-Vrouw-Waver, die sinds vorig jaar in Mechelen woont.

‘Het was mijn eerste koers na echt lang ziek te zijn geweest. Daardoor heb ik heel wat klassiekers gemist. Ik had sowieso mijn zinnen op Roubaix gezet. Ik wou vandaag de benen eens testen hier in de Scheldeprijs.’

‘Ik ben tevreden. Het was een lastige koers. Onderweg hebben we wat waaiers gehad. Ik heb geprobeerd om me zoveel mogelijk voorin te plaatsen. De afgelopen weken zijn er veel valpartijen gebeurd. Beter safe dan sorry.’

‘Ook vandaag was het zover. Ik heb de tuimelperte net kunnen ontwijken en toen had ik al snel door dat we met een klein groepje naar de meet zouden gaan.’

‘Na Samyn ben ik ziek geworden. Eerst heb ik griep gehad. Toen ik dacht dat ik genezen was ben ik hervallen. Ik had mycoplasma (een bacteriële ziekte, EM) opgelopen. Ik sukkelde van de ene miserie naar de andere.’

‘Ik ben blij dat de ploeg me de nodige tijd heeft gegeven zodat ik me deftig kon voorbereiden op de wedstrijden die er nu aankomen.’

‘Uiteindelijk heb ik een volledige week echt niks kunnen doen. Nadien heb ik geprobeerd, dan ging het r twee dagen, dan weer twee dagen niet. Kortom, het was een jo-jo-effect.’

‘Vandaag was het weer even wennen. Op training kan je een koerssituatie nooit nabootsen. Nu leg ik mij toe op Roubaix, de Brabantse Pijl en de Amstel. In Parijs-Roubaix kan heel veel gebeuren.’

‘Het is kwestie van mentaal sterk te zijn. Je moet zorgen dat je goed geplaatst bent. Misschien ben ik nog wel wat frisser dan al die andere renners. We zullen wel zien hoe het afloopt.’

Edwin MARIËN

 

 

Views: 303