Ronny Geerts (Offroad Dessel) gaat voor de Belgische titels in mountainbike en gravel
TURNHOUT – Ronny Geerts werd in Dessel uitgeroepen tot sportfiguur van 2024. Hij woont weliswaar in Oud-Turnhout maar is aangesloten bij Offroad Dessel, vandaar. Hij werd vorig jaar provinciaal, Vlaams en Belgisch kampioen Cross Country, shortrace – een wedstrijd van minder dan twintig minuten – en werd tweede op het BK gravel. Bovendien won hij een UCI-gravelwedstrijd in Aken. Geerts is 60 dus uiteraard kwam hij uit bij de masters.
Geerts: ‘Cross Country is een wedstrijd van ongeveer 75 minuten. Vanaf je 35ste kan je master worden. Uiteraard rijden wij in verschillende categorieën. Sinds vorig jaar zijn die leeftijdsklassen opgesplitst in blokken van vijf jaar. Ik ben ooit gestart als veldloper, toen ik nog naar school ging. Ik heb ook gevoetbald tot mijn zeventien-achttien jaar bij Hand in Hand in Turnhout.’
‘Door strubbelingen met het bestuur had ik genoeg van voetbal. Mijn broer was toen aan het BMX-en. Daarom ben ik tot mijn 26ste overgestapt naar die sport en vervolgens naar het mountainbiken omdat dat eind jaren ’80, begin jaren ’90, volop aan het opkomen was. Alles was toen nog heel primitief. Wanneer je de fietsen van toen vergelijkt met die van nu, dan zie je pas het verschil.’
‘Ik ben een paar keer geselecteerd geweest voor de nationale ploeg maar mijn aantal overwinningen bleef beperkt. Ik won wel wat kleinere wedstrijden in Wallonië. Maar voor het allergrootste werk, de beker van België, kwam ik net iets tekort. We spreken dan wel over de periode van een Meirhaeghe en een Paulissen, die toen prof waren. In de beginjaren deden ook veldrijders mee zoals De Brauwer en Herygers.’
‘Tegen zulke mannen concurreren als amateur was heel moeilijk. Het is me niet gelukt om prof te worden. Ik heb weleens moeite gedaan en inlichtingen ingewonnen maar de plaatsen waren heel beperkt in die periode en de kans om prof te worden heel klein. Nu zijn er jongens die genieten van een defensiestatuut. Op die manier kan je makkelijker aan een profcontract geraken.’
‘Ten opzichte van het wielrennen zijn we nog een kleine sport en daar is zelfs crisis. Al de Alpenlanden daarentegen zijn van het wielrennen overgeschakeld naar het mountainbiken. Het feit dat mountainbike Olympisch is geworden heeft de sport wel geen windeieren gelegd. Van beroep ben ik technieker bij Janssen Pharmaceutia. Toch nog even want in april ga ik met pensioen. Het werken in ploegen is genoeg geweest.’
‘Ik ben altijd redelijk gesponsord geweest. Ik heb het minimum moeten spenderen aan fietsen en ander materiaal. Dat is uiteraard een groot voordeel. Ik ben vroeger aangesloten geweest bij Scott. Die zitten in Kortenberg. Gelukkig heb ik nog altijd redelijke condities. Nu zit ik bij Offroad Dessel en voor de fietsen word ik door het Spaanse BH Bikes gesponsord.’
‘In Dessel werkt men vooral met de jeugd. Het is de bedoeling aan jongeren op te leiden. Ikzelf geef ook training aan hen. Op die manier proberen we ze wat hogerop te krijgen. Bij andere teams krijgen zij vaak betere voorwaarden en uiteindelijk zwerven zij toch uit. Als club moet je er rekening mee houden dat dat vroeg of laat toch zal gebeuren. De club en BH zijn een engagement aangegaan om de beste renners goede voorwaarden te geven zodat ze een nieuwe fiets kunnen aankopen.’
VOORLOPIG NOG GEEN LOCATIE VOOR HET BK GRAVEL NA AFHAKEN VAN HERENTALS
‘Daardoor is de trend wel dat ze iets langer blijven. We hebben een eigen terrein in Dessel en we zijn bezig om een extra lus aan te leggen. Sport Vlaanderen zal die erkennen als zwarte lus. Maar voor wedstrijden op een andere locatie gaan we een aantal dagen voor ze plaatsvinden naar het parcours kijken zodat de jongens het al eens kunnen zien en aanvoelen. Het is jammer dat in bepaalde regio’s wedstrijden verdwijnen omdat men problemen heeft met Bos en Beheer.’
‘Er blijven er wel over maar het zou altijd beter kunnen. Door corona zijn een aantal vrijwilligers en een aantal wedstrijden verdwenen. De sport is even in een dipje geraakt maar stilaan merk je beterschap. Maar dat is een algemene trend. Niet alleen bij de sportclubs maar bij alle verenigingen. Mensen moeten vervangen worden. Dat proces vergt tijd.’
‘Ons seizoen start eind februari. Dit jaar was dat al de 23ste. Onze eerste wedstrijd viel samen met de veldrit in Oostmalle. Eind september-begin oktober loopt het seizoen op zijn einde. In oktober zijn er nog wel een aantal gravelwedstrijden, zoals het EK en WK. Wij zijn een zomersport en ons seizoen loopt samen met het wielerseizoen.’
‘Tijdens de voorbereiding op een seizoen trainen we heel wat uren. Dat vermindert wat eens het seizoen op gang geschoten is en je van wedstrijd naar wedstrijd leeft. Er zijn toch weken bij dat ik tot vijftien uur train. Dat doe ik meestal vijf-zes dagen per week. De trainingen die ik zelf geef tel ik ook mee. Maar voor het overige oefen ik alleen of rij ik met een groep hier uit de buurt op de weg een rondje mee. Ik heb voldoende afwisseling.’
‘Krachttraining komt minder aan bod. Core Stability doe ik wel. Na het seizoen rust ik maximaal vier weken. Dan begint de opbouw naar het nieuwe seizoen. Rust roest. Langer mag je niet stil liggen want dan zak je te ver weg. Een week helemaal niks doen betekent een maand achterstand. Op die manier gaat het vlug.’
‘’Dit jaar zou ik mijn titel graag verlengen. En ook de graveltitel zit in mijn achterhoofd. Die zou ik ook graag aan mijn palmares toevoegen. Dat wordt een uitdaging. Vorig jaar was ik tweede na Van Impe. Vorig jaar was dat BK in Turnhout. De locatie voor dit jaar is nog niet bekend. Eerst was gezegd dat het Herentals zou zijn maar het nieuwe stadsbestuur zag dat niet zitten.’
‘Men zou organiseren op 3 augustus, net na de Tour. Bedoeling was om Van Aert aan de start te krijgen maar die plannen werden opgeborgen. Het WK mountainbike is in Australië. Dat is wat ver. Dat gaat niet lukken. En een EK voor masters is er niet meer. Wel voor de marathon maar niet voor de Cross Country. Ik ben de marathons echter aan het afbouwen.’
‘Het EK gravel vindt opnieuw plaats in Oud-Heverlee. Daar neem ik zeker deel. Het WK was normaal in Nice maar werd afgelast. Binnenkort zou de nieuwe locatie bekend worden gemaakt. Voorlopig is het nog gissen. Onze sport heeft het nadeel dat ze gelijk valt met het wielerseizoen. Alle media-aandacht gaat daar naartoe.’
‘WIJ ZIJN EEN VEILIGERE SPORT DAN WIELRENNEN’
‘Het is de tweede maal dat ik sportlaureaat van Dessel ben. Vorig jaar was dat ook zo. De hoofdzaak voor mij blijft de mountainbike maar de gravel neem ik er graag bij. Eind deze maand is er hier de Bolero Turnhout Gravel. Verder heb je het EK en misschien pik er hier en daar nog eentje mee. Het is vooral mijn bedoeling om eens een afslagje te nemen en een ander doel te hebben.’
‘Bij het gravel heb je een allegaartje aan deelnemers. Museeuw gaat het nu ook doen, net als Dirk De Wolf. Ze komen van alle kanten. In Turnhout mogen er 2 500 deelnemen deelnemen en het evenement is al volledig uitverkocht. Gravel is heel populair op dit moment. Die populariteit zal wel opnieuw afnemen als iedereen het een keertje heeft uitgeprobeerd.’
‘Ik hoop zolang mogelijk op dit niveau door te kunnen gaan. De hoogste categorie is 75+. Het komt er echter vooral op aan om gezond te blijven. Loop je veel blessures op of niet? Daar hangt heel veel van af. Wanneer je één keer eens goed in de lappenmand belandt kan dat einde carrière betekenen. De laatste jaren ben ik blessurevrij. Vroeger deed ik ook afdalingswedstrijden. Toen heb ik een zware crash gehad met een bekkenbreuk als gevolg.’
‘Nadien heb ik wijselijk besloten om niet meer aan die wedstrijden deel te nemen. Natuurlijk stoot je je knie wel eens maar wanneer het daarbij blijft valt het nogal mee. Ik denk dat wij een veiligere sport zijn dan wielrennen. De snelheden liggen iets lager en je valt niet op beton maar op zand of gravel. Wanneer je pech hebt en je valt op een rots in de Ardennen dan wordt het natuurlijk een ander verhaal.’
Andere laureaten in Dessel waren: Beste vrouwelijke prestatie: Jona Slegers (LRV Dessel), beste prestatie jongere (< 16 jaar): June Coomans (street/disco dance), beste prestatie mindervalide: Kato van den Troost (Spinshuttle), beste prestatie in ploegverband: Twirling corps preteen (Twirl company Dessel) en beste club: BMX 2000 Dessel
Edwin MARIËN
Foto’s EM & Off-Road Club 2000 Dessel
Views: 67
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.