A1A3EdwinVolleybal

Mavoc Mechelen was gastheer van de Champions League Volleybal voor jongeren

MECHELEN – Gisteren vond in sporthal De Plaon in Mechelen de eindfase plaats van de Champions League volleybal voor jongeren. De Vlaamse Jeugd Champions League verzamelt de beste Vlaamse ploegen van de jeugdcategorieën U11 tot en met U19. Afhankelijk van het aantal inschrijvingen word(t)(en) er één of twee tornooi(en) gespeeld in elk van de drie schoolvakanties. Tijdens het herfst-, kerst- en paasverlof moet iedere deelnemende club minstens één tornooi organiseren. Mavoc Mechelen nam de twee finaledagen voor haar rekening.

Secretaris Amparo Velez Gutierrez: ‘De gewone volleybalcompetitie wordt altijd binnen de eigen provincie georganiseerd. Tijdens de schoolvakanties organiseren ze dan over heel Vlaanderen tornooien. Clubs mogen zelf kiezen of ze daarop inschrijven of niet. Over het algemeen zijn het wel de betere ploegen die er aan deelnemen. Er wordt gewerkt met een kwalificatietornooi. De beste twee of de beste vier – naargelang het aantal inschrijvingen – mogen dan naar de manche. Die heeft hier woensdag en donderdag plaatsgevonden. Je kan dat de finaledagen noemen.’

‘Voor alle duidelijkheid: het zijn enkel jeugdploegen die hieraan deelnemen vanaf de U11 tot en met de U19. Tijdens de herfstvakantie begint de Champions League. Vervolgens wordt er gespeeld met kerst en met pasen volgt de afsluiter. In het totaal gaat het dus om drie tot zes tornooien over de provinciegrenzen heen. De organisatie gebeurt vanuit Volley Vlaanderen. Wanneer je als club inschrijft met een ploeg, dan ben je automatisch verplicht om minstens één tornooi te organiseren. Je moet data doorgeven wanneer je sporthal vrij is. Er zijn dan vrijwilligers die het wedstrijdschema in elkaar boksen.’

‘De tornooien worden bewust tijdens de schoolvakanties gehouden. De eindfase liep van maandag tot donderdag waarvan de twee laatste dagen in Mechelen. Wijzelf zijn bijvoorbeeld dinsdag in Leuven gaan spelen. Het kan natuurlijk ook zijn dat je naar Roeselare moet of naar Maaseik. Om dat te bepalen wordt gekeken naar welke ploegen elke club heeft ingeschreven. Eigenlijk is het een hele puzzel die elk jaar opnieuw gelegd moet worden. Nu zijn de eindtornooien in de tweede week van de paasvakantie maar het is goed mogelijk dat die volgend jaar gedurende de eerste week zullen worden gehouden. Dat hangt af van de beschikbaarheid van de zalen van de clubs.’

‘Per tornooi zijn er maximaal acht ploegen die mogen deelnemen. Het aantal hangt af van het aantal inschrijvingen. De meisjestornooien zijn drukker bezet dan die van de jongens. In het totaal komen zeker meer dan 100 ploegen in actie. Er zijn immers tien categorieën. Wij doen mee met drie ploegen: de jongens U13, U15 en U17. Onze U17 zijn hier niet geraakt (in die reeks werd de finale gewonnen door Knack Roeselare dat Oxaco versloeg, EM). Dat was ook zo ingecalculeerd. Voor hen was het eerder een leerschool. Met de U13 en de U15 waren we wel vertegenwoordigd. De U15 hebben zelfs een medaille gepakt. We werden immers derde in het eindklassement.’

‘Ondertussen bestaat dit tornooi al meer dan tien jaar. De bedoeling was om ploegen uit verschillende provincies eens tegen elkaar uit te laten komen. Uiteraard kom je ook teams uit je eigen provincie tegen. Wij gaan bijvoorbeeld geen oefenmatch tegen Roeselare regelen. Dat is te ver. Maar wanneer je een hele dag tornooi kan spelen dan moet je aantreden in vijf wedstrijden. Je hebt altijd drie poulewedstrijden en twee plaatsingswedstrijden naar twee in plaats van drie winnende sets. Je speelt dus tussen de tien en vijftien sets per dag, wat meer dan voldoende is.’

‘Ploegen als Roeselare en Torhout zijn hier vanochtend toegekomen rond halfacht. Ze zijn nu nog aan het volleyballen en nadien hebben ze nog een hele terugreis voor de boeg. Sommigen waren hier gisteren ook en een aantal onder hen zijn in het Mechelse blijven overnachten. Roeselare is de sterkste ploeg uit het lot. Die hebben een zeer goede jeugdwerking. Ook Amigos nam deel. Dat is toch ook een grote club uit de Noorderkempen. Zij schreven in met verschillende ploegen.’

‘HET MANNENAANDEEL IN HET VOLLEYBALLANDSCHAP IS BEPERKT’

Voorzitter Stef Maes (hieronder op de foto naast Amparo Velez Gutierrez) doet het verhaal over zijn club, Mavoc Mechelen. ‘We zijn meer dan 50 jaar actief. We hebben zowel mannen, vrouwen, jongens, meisjes, G-sporters als een volleybalschool en recreanten. In het totaal gaat het om bijna 400 spelers. Die spelen niet alleen in verschillende ploegen maar ook in verschillende verbonden. Wij spelen zowel in Volley Vlaanderen als in Sporta, een nevenverbond waarin het meer draait rond recreatie.’

‘Alle wedstrijden worden hier afgewerkt. Wij moeten de zaal delen met de handbal- en zaalvoetbalclub. Vandaar dat we zes dagen van de zeven (alle dagen behalve zondag) ook nog trainen in de oude IHAM-sporthal aan het station. De eerste ploeg van de vrouwen zit in derde nationale, die van de mannen in tweede promo. We proberen met hen wat hoger te geraken maar dat is de voorbije jaren nog niet gelukt. Het mannenaandeel in het volleyballandschap is beperkt. Eénderde van de spelers is man, tweederden vrouw. Dat zie je ook bij de jeugd.’

‘Jongens gaan immers eerst voetballen en basketballen. Meisjes gaan ook turnen en als zij dan gedaan hebben en naar ons komen zie je dat ze balvaardig zijn. Ze kennen hun lichaam heel goed. Turnsters die stoppen op hun achttiende worden vaak goede volleybalsters. Ook met de vrouwen mikken we op een reeks hoger. Daarvoor hebben we een nieuw beleidsplan gemaakt.’

‘We proberen altijd nieuwe mensen aan te trekken, ook trainers. Dat is niet altijd simpel. We dachten dat er met corona een terugval zou zijn maar die is er niet geweest. Die is pas daarna gekomen omdat er nog veel mensen tijdens de pandemie niet wilden stoppen en nog een jaartje verder wilden spelen om dan af te haken. De aanvoer van jeugd is in een stad moeilijker dan in een gemeente, niettegenstaande gemeenten ook al af te rekenen hebben met mensen van vreemde origine. De laatste jaren krijgen we iets meer jongens en meisjes naar de volleybalschool maar tot drie-vier jaar geleden hadden wij niemand.’

‘Noem één sport en je kan ze in Mechelen beoefenen. Er is een zeer groot aanbod. Je hebt in deze stad ook drie grote turnverenigingen waarvan één heel grote en je hebt ropeskipping. Die zijn niet zo groot maar die staan kwalitatief aan de Europese top. We streven er naar om in onze ploegen zoveel mogelijk eigen jeugdspelers aan bod te laten komen. We staan met twee jongensploegen op het Vlaams kampioenschap. Zij speelden kampioen in de provincie en mogen zich daardoor meten met teams uit alle andere provincies. De winnaar daarvan mag naar het Belgisch kampioenschap. Dan komen de Waalse ploegen er uiteraard ook bij. We hebben hier dus zeker talent rondlopen.’

‘Volleybal is niet de sport die op tv komt. Er wordt ook niet veel aan gedaan. En volleybal is minder een kijksport. Het is eerder een doesport. Mensen die twintig jaar hebben gevolleybald vinden dat het genoeg is geweest. Alleen de topploegen bij de mannen of vrouwen als Asterix, Kieldrecht, Roeselare of Maaseik hebben nog een paar honderd toeschouwers en bij Europese wedstrijden 1 000. Ook op provinciaal niveau beperkt zich dat tot 200-300 mensen.’

‘In volleybal betalen spelers nog altijd hun lidgeld. In provinciaal voetbal is het vaak even anders. Hoe en wat laat ik in het midden. Wij proberen al jaren onze inkomsten te verdelen met éénderde dat komt uit de lidgelden, éénderde uit de evenementen en éénderde uit de sponsoring. Daar slagen we zo goed als altijd in. Aan sponsoring moet gewerkt worden. Je hebt natuurlijk de economie tegen. Tijdens corona, juist erna en nu met al die oorlogen is het niet zo interessant om zaken te gaan sponsoren. Maar wanneer je je inspant heb je soms resultaat.’

‘Gelukkig heb je ook sponsors die een link hebben met de club of mensen die hier gespeeld hebben, meer sympathisanten dus. Je kan natuurlijk ook acties doen. Een verzekeringsmakelaar kan hier bijvoorbeeld flyers komen leggen en aanbiedingen doen waarbij Mavoc-mensen een voordeel hebben.’

Edwin MARIËN

Foto’s EM & Brigitte van Mavoc

 

Views: 191

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.  Learn more