Mathieu van der Poel degradeert de rest van het peloton tot koorknapen in Zonhoven

ZONHOVEN – Mathieu van der Poel kwam naar Zonhoven, hij zag dat de omloop hem zinde en hij overwin. Er zijn wel meerdere sporten waar één iemand met kop en schouders boven de anderen uitsteekt maar de manier waarop VDP vanmiddag zijn tegenstanders degradeerde tot koorknapen is ongezien. Sven Nys werd tweede op liefst anderhalve minuut, een andere jongeling, Joran Wyseure derde op 1’33”. Toon Aerts eindigde vierde op 1’44”, Laurens Sweeck zesde op 1’52”, Niels Vandeputte zevende op 1’58” en Jens Adams negende op 2’30”.

Gisterennamiddag, na de cross in Hulst, wandelde ik met de collega van Het Nieuwsblad van het parcours naar de persruimte. We hadden te doen met al die crossers die al maanden het beste van zichzelf geven en nu plots te maken zouden krijgen met twee fenomenen, al maakten we beiden nog enig voorbehoud voor wat het vormpeil van Wout Van Aert betreft. Normaal hadden we morgen geweten hoe ver hij staat maar zijn wederoptreden werd uitgesteld naar (ten vroegste) Loenhout op vrijdag. Van der Poel was er wel in Zonhoven waar de nu al legendarische kuil zorgt voor een voetbalsfeer rond het parcours. Als een Pele, een Cruijff of een Messi scoorde Van der Poel de ene treffer na de andere. Een buitenaards wezen dat tijdens de winter in de rest van de wereld wereld nauwelijks aandacht krijgt – zelfs in Nederland niet – en waar wij als Vlamingen dan ook ten volle kunnen van genieten.

Het parcours leek een kolfje naar de hand van een Toon Aerts of een Laurens Sweeck maar omdat het anders o zo mulle zand, vermengd werd met regen, hagel en andere weersfenomenen, speelde het ook in de kaart van Van der Poel. Men maakte enig voorbehoud vermits de Nederbelg vanop de derde startrij moest vertrekken. Ten onrechte. Amper zes seconden had hij nodig om zich in het spoor van de traditiegetrouw supersnel gestarte Toon Aerts te plaatsen. Na de eerste duik in de Kuil reed Mathieu al aan de leiding.

Bij de eerste doortocht aan de aankomstlijn had hij zijn voorsprong uitgediept naar twintig seconden op een groepje achtervolgers met Aerts en Sweeck. Na twee ronden reed hij al een halve minuut voor de rest uit. Zou hij tien seconden extra bonus nemen per ronde? Mis poes. Het waren er meer. De derde ronde was gedaan toen we al 30 seconden moesten wachten op de achtervolgers. In de achtergrond behoorde Aerts nog tot de rest van ‘the best’. Met nog één ronde te gaan had Toon een achterstand van zestien seconden op de nummer twee in de wedstrijd, Thibau Nys. In de slotfase werd Aerts nog voorbijgesneld door Wyseure. Van der Poel was voor vijfde maal de beste in Zonhoven. Daarmee doet hij even goed als Sven Nys. Het is zijn twintigste seizoen in het veld, het tiende bij de profs. Bij de jeugd won hij altijd al zijn eerste veldrit van het seizoen, bij de eliterenners gebeurde dat acht van de tien keer.

Van der Poel: ‘Ik had dit niet verwacht. Ik had – zoals ik vooraf had aangegeven – minder de zekerheid die ik vorig jaar wel had. Ik heb op training niet zoveel goede signalen gekregen. Ik ben een beetje verbaasd dat het zo goed ging. Vorig jaar reed ik mijn eerste wedstrijd in Herentals en nadien ben ik ook een paar keer vanop rij drie of twee moeten starten. Ook toen kwam ik altijd goed weg. Op één of andere manier ligt mij dat wel. Daarom vind ik die startplek niet zo belangrijk. Wanneer je je daar druk in gaat maken, dan loopt het meestal fout. Het is zaak om gewoon rustig te blijven en dan vind je altijd wel een gaatje.’

‘IK WORD JAAR NA JAAR NOG STERKER IN DE CROSS’

‘Ik had van bij het begin een goed gevoel. Het ging goed, zowel technisch als fysiek. Het is leuk om op deze manier aan het seizoen te beginnen. Het is voor mij zaak om mijn eigen ding te doen. Ik kreeg een parcours dat me goed lag, waarop ik mijn kracht kwijt kon en een hoog tempo kon rijden zonder heel de koers naar iemand anders te moeten omkijken. Zonhoven is een cross die ik heel graag rijd. Ik heb hiervoor maar twee crosstrainingen gedaan. Ik heb dinsdag in Lichtaart getraind en donderdag heb ik mijn vast rondje afgemaald waarop ik al heel mijn leven aan crosstraining doe. Twee keer op de crossfiets zitten bleek voldoende. Het is zoals recreatief fietsen: dat verleer je niet. Voor mij is dat met veldrijden hetzelfde. Toen ik dinsdag voor het eerst op die crossfiets sprong ging het meteen technisch heel goed. Natuurlijk heb je dan nog niet het wedstrijdgevoel, waar de inspanningen anders zijn.’

‘Ik heb het gevoel dat ik elk jaar sterker en sterker word in de cross. Ik krijg vooral nog steeds meer power bij. Ik merk zelf ook wel dat dit een voordeel is, zeker op omlopen zoals vandaag waar je een tand groter kan rijden dan de rest. Ik merk dat ik daar elk jaar nog stappen in zet. Ik heb hard aan mijn rug gewerkt. Ook die is weer een stukje beter. Dat zijn wel kleine dingen die allemaal optellen.’

‘Ik heb lang in Spanje gezeten. Ik heb daar vooral lange trainingen gedaan en bewust minder korte inspanningen dan vorig jaar omdat ik vond dat ik toen eigenlijk van in het begin al onmiddellijk heel goed was. Ik heb er nu bijzonder weinig blokken ingelast. Dat zal pas tijdens de volgende stage gebeuren. Dat is alleen maar goed voor de toekomst. Vorig jaar, na de stage in de buurt van Benidorm was ik slechter dan voor het crossseizoen. Ook op het WK was ik minder goed dan in de wedstrijden die ik voordien had gereden. Ik heb dat aangegeven bij de ploeg. Daardoor is de opbouw nu iets anders en ga ik later dan andere jaren de intensiteit erin brengen.’

‘Dat niemand er aan twijfelt dat ik wereldkampioen ga worden? Als het zo makkelijk zou zijn, dan hoeven we dat niet te rijden. Het WK is nog zo ver weg. Er kan nog zoveel gebeuren en een wereldkampioenschap is nog net iets anders. Dat heb ik trouwens al eerder gezegd. Daarom heb ik ook voor deze aanpak gekozen en niet om twee, drie crossen te rijden en vervolgens de strijd om de regenboogtrui. Als ik start in een WK dan wil ik 110 procent zijn. Ik moet niet denken dat ik aan 90 procent wereldkampioen kan worden.’

‘Het moet zijn dat ik toch een beetje talent heb om aan veldrijden te doen. Ik twijfel niet  vaak. Uiteraard had ik gehoopt om hier mee te doen om te winnen maar indien dat niet zou gebeurd zijn had ik daar ook vrede mee gehad. Ik ben bezig met een opbouw. Er ligt in het voorjaar niemand wakker van of ik Zonhoven nu wel of niet win. Mijn doelen liggen ergens anders. De crossen buiten het WK zeggen me niet zoveel. Ik heb genoten van de twee crosstrainingen die ik heb gedaan. Veldrijden is iets wat ik al heel mijn leven doe. Het blijft gewoon leuk om door het bos te rijden. Ik ben niet van plan om heel de kerstperiode rond te rijden zoals vandaag maar het is wel fijn om met dit gevoel te starten. Ik ben niet bezig om een elf op elf te behalen want iedereen heeft ondertussen begrepen dat er dit seizoen maar één wedstrijd voor mij belangrijk is.’

Edwin MARIËN

Foto’s EM & FB

 

 

 

 

 

Views: 40