Massa toeschouwers schreeuwt deelnemers aan 1 000 km voor KotK naar middagstad Essen

ESSEN – Gisteren ging de veertiende editie van de 1 000 km voor Kom op tegen Kanker van start. Dat zal ondertussen iedereen wel weten al was het maar omwille van het tragische gebeuren met Ludo Dierckxsens. Gisteravond nog namen de organisatoren de beslissing om de 1 000 km gewoon verder te zetten, weliswaar steeds met de dood van de onfortuinlijke Kempenaar in het achterhoofd.

Tijdens dit Hemelvaartsweekend fietsen duizenden zielsgenoten vier dagen lang ten voordele van wetenschappelijk kankeronderzoek. Jaarlijks krijgen 46 000 Vlamingen de diagnose kanker. Vanmiddag was Essen de middagstad. Dagelijks starten en finishen de deelnemers in Mechelen maar het gaat telkens een andere richting uit. Vandaar dat er vier verschillende middagsteden zijn waar de renners even tot rust kunnen komen.

Die middagsteden moeten uiteraard wel over de nodige faciliteiten beschikken om de honderden deelnemers en toeschouwers te verwelkomen. In Essen is dat geen probleem. Sportcomplex Hemelrijk heeft die accommodatie en parkeermogelijkheid is er genoeg in de buurt van Robotland.

Onderweg werd al duidelijk dat deze rit een schot in de roos zou worden. ‘Nooit zoveel mensen langs de kant zien staan’, getuigde voormalig doelman en wegkapitein Geert De Vlieger. Ook in Essen was het over de koppen lopen. Zoals in de andere middagsteden werd een erehaag gevormd voor alle fietsers die aankwamen in het sportpark. Daar was een evenementendorp gebouwd met optredens, catering en animatie.

 

De beslissing om Essen voor te stellen als middagstad werd nog door het vorige gemeentebestuur genomen maar uiteraard staat de nieuwe ploeg er volledig achter. Joris Brosens (N-VA), schepen voor sport: ‘De voorbereidingen hebben een klein jaar gevergd. Vanmiddag komen hier heel wat ploegen samen. Er zijn éénmansploegen maar er zijn ook teams van acht renners.’

‘Vorige zomer heeft Essen al zijn kandidatuur gesteld. Dit brengt onze gemeente tot leven. Het is altijd fijn dat je zo’n sportevenement kan ontvangen. Het is ook belangrijk. Kanker is een thema dat iedereen aanbelangt. Het is heel fijn om hier aan te mogen deelnemen. In Essen werden al een aantal activiteiten georganiseerd. Je had bijvoorbeeld het zilverpeloton waar op drie plaatsen op hometrainers werd gereden.’

‘Het is vandaag een ietwat serene bedoening door de gebeurtenissen van gisteren. De organisatie heeft beslist om alles verder te laten gaan maar op een bescheidener manier en bovendien wordt er een eerbetoon gebracht aan Ludo Dierckxsens. Je kan dergelijk evenement ook moeilijk afgelasten.’

Elke deelnemer heeft wel een verhaal dat aan kanker gelinkt is. Neem bijvoorbeeld Jef Brant. Hij rijdt zondag 250 kilometer en maakt deel uit van team Gaffelo uit Essen. Vandaag was hij vrijwilliger. Hij werd in 2017 in het UZA behandeld voor leukemie en zamelt geld in voor het team van dokter Sébastien Anguille, medisch directeur van het Centrum voor Celtherapie en Regeneratieve Geneeskunde in het Academisch Ziekenhuis. Zij werken aan een behandeling met minder bloedtransfusies en medicatie in pilvorm.

‘VOOR 80 PROCENT WAS MIJN BLOED VERZADIGD VAN DE LEUKEMIE’

Brant: ‘Zondag rij ik mee van Mechelen naar Brugge en terug. Vandaag ben ik vrijwilliger. Ik woon in Essen. We moeten op alle mogelijke manieren dit evenement ondersteunen. Mijn kinderen helpen hier, net als mijn vrouw en de mannen van de fietsclub. Het is een eer om als middagstad uitgekozen te worden. Dan moet je er ook het beste van maken.’

‘Mijn verhaal begint op 1 januari 2017. Ik had al een aantal weken keelpijn en dat bleef maar duren. Mijn huisdokter stuurde me door naar het ziekenhuis. Daar hebben ze een bloedonderzoek gedaan en ontdekten ze dat ik leukemie had. Het ging over acute myeloïde leukemie, een zeer agressieve vorm. Op twee weken tijd was ik pijlsnel achteruit gegaan. Ik ben van Klina naar het UZA gebracht en daar werd ik behandeld door dokter Anguille – die in het VRT-programma ‘Knappe Koppen’ nog aan bod kwam met zijn CAR-T celtherapie -, en dokter Verlinden.’

‘Voor 80 procent was mijn bloed verzadigd van de leukemie. Het zag er niet goed uit. Ik ben in het ziekenhuis gekomen en ik heb nooit het idee gehad dat het fout zou aflopen. Dat zit wellicht in mij. Ik was een ‘gezonde’ mens van 36 jaar toen. Mijn leeftijd en mijn sportieve achtergrond heeft me geholpen om erdoor te geraken.’

‘Ik kreeg gedurende een maand chemo. Vervolgens mocht ik een maand naar huis. Daarna kreeg ik opnieuw chemo gedurende zes weken. Bij mijn laatste opname onderging ik een stamceltransplantatie met mijn zus Linda als donor. We zijn thuis met zeven en er was maar één match in heel de familie. Ik heb nu het DNA van mijn zus. Dat leeft verder in mij. Op 18 mei gebeurde de transplantatie en elk jaar op die datum vieren wij mijn nieuwe verjaardag.’

‘Mijn zuster is daar gehechter aan dan ik. Alles vervaagt. Tijdens de eerste periode staat je kamer vol met kaartjes met tekeningen. Tijdens de tweede periode is dat nog maar de helft en de derde periode verloopt bijna geruisloos. Voor mij hoeft dat ook niet. Het leven gaat door. Ik heb altijd gevoetbald en gefietst bij de plaatselijke club, de Gaffelo’s. ‘

‘Verder voetbal ik nog bij de veteranen van FC Horendonk. Ik heb altijd in het doel gestaan. Na mijn transplantatie hadden ze gezegd dat ik twee maanden moest wachten alvorens te sporten maar na twee weken ben ik al terug begonnen. Fietsen doe ik iets minder want ik ben ook keeperstrainer van FC Nieuwmoer en ik geef nog training aan de U11 van FC Horendonk, waar mijn zoon speelt. Daarnaast werk ik als magazijnier. Daarvoor was ik chauffeur. Het leven kabbelt verder en ik ben er klaar voor.’

ARMAND KONINGS RIJDT VOOR DE NEGENDE KEER SOLO DE VOLLEDIGE AFSTAND

Armand Konings (69) vormt het éénmansteam ‘We trappen door’. Hij werd geboren in Essen en woont nu in Kalmthout.  Hij rijdt de volledige 1 000 km op zijn eentje. In Essen mocht hij even voor het peloton uitrijden zodat de supporters hem konden toejuichen. ‘In september 2014 kreeg mijn echtgenote borstkanker met uitzaaiingen naar de lever. Door een een goede samenwerking door de artsen werd zij  in Leuven behandeld door iets wat toen nog een studie was, waar Kom op tegen Kanker de financiële steun voor gaf.’

’De behandeling heeft gewerkt. Het is goed afgelopen. Wanneer ik naar de officiële telling van Kom op tegen Kanker kijk is het de zevende maal dat ik solo meerijd met de 1 000 kilometer maar gedurende de twee coronajaren heb ik ook die afstand gefietst en Kom op tegen Kanker gesteund dus eigenlijk is het mijn negende keer.’

‘Ik ben ook betrokken bij de Ronde door Essen. In het bedrag dat wij verzameld hebben zitten 114 giften. Je kan Kom op tegen Kanker steunen door aan hun organisaties mee te werken maar een individuele gift is ook een mogelijkheid.’

Wat hij er niet bijvertelt: in mei 2021, werd bij hem eveneens kanker vastgesteld in zijn rechterwang. Gelukkig kon de behandeling (zeven chemo’s en 35 bestralingen) snel opgestart worden. In november ging hij opnieuw op controle en daaruit bleek dat het probleem niet volledig opgelost was. Er volgde nog een operatie. Die ingreep was succesvol en ondertussen is Armand kankervrij.

Er reed ook een team mee van Casa Callenta. Dat is een ankerpunt voor mensen met kanker, hun familie en mantelzorgers. Casa Callenta organiseert ontmoetingsmomenten voor mensen die met kanker te maken krijgen. Aanstaande maandag is er een wandeling. Info hierover en over alle andere activiteiten vind je op https://www.casacallenta.be/ontmoetingsmomenten

Edwin MARIËN

 

Views: 45