Mama Heidi Block (Schelle BBC) geeft fakkel door aan dochter Lieselotte, die bij Duffel speelt

DUFFEL – Afgelopen zaterdag vond in sporthal Rooienberg in Duffel een competitiewedstrijd plaats in eerste provinciale van het vrouwenbasketbal. Na een spannende strijd haalde de thuisploeg het met 63-54.

In de rangschikking staat Duffel op de vierde plaats, tegenstander Schelle is zesde. Maar dat is minder belangrijk. Ook het feit dat moeder en dochter samen op het veld stonden is niet meteen groot nieuws, wel dat mama Heidi Block (42) van Schelle BBC op deze manier de fakkel doorgeeft aan haar dochter Lieselotte Van Wert (14), die uitkomt voor Duffel.

Afgelopen weekend kreeg zij haar eerste kans in de eerste ploeg en uiteraard mocht zij ook zaterdag niet ontbreken.

Block: ‘Ik was al heel emotioneel voor de wedstrijd begon. Het rare is: ik ben ook coach van de U16 van Duffel en vlak voor de wedstrijd van de A-ploegen heb ik mijn eigen dochter moeten coachen.’

‘Op dat moment is je gevoel helemaal anders. Eerst moest ik haar naar een hoger niveau proberen te brengen en vervolgens speelde ik tegen haar. Dat maakte het dubbel emotioneel.’

Van Wert: ‘De jeugdwedstrijd was ook heel spannend. We hebben gewonnen tegen Neteland, een ploeg die aan de kop staat in onze reeks.’

‘We gingen ervanuit dat we zouden verliezen omdat zij altijd al hadden gewonnen maar het draaide anders uit. Daar kan ik alleen maar heel blij om zijn.’

Block: ‘We hadden verwacht dat ook Duffel – Schelle spannend zou zijn. Dat maakt het leuk. De mensen hebben een mooie wedstrijd gezien. Langs de andere kant zorgde dat het ervoor dat we weinig kansen hadden om de jeugd nog meer speelgelegenheid te geven.’

‘Dat is de keerzijde van de medaille. Ik vond het wel heel mooi dat beide clubs hadden afgesproken om de jeugd op te stellen bij aanvang van de wedstrijd.’

‘Wij zijn ook begonnen met één U16, net zoals Duffel dat deed door Liselotte op te stellen. Ik mocht samen met haar de opworp doen. Dat was echt reclame voor het vrouwenbasket.’

‘Ik ben vrij laat beginnen basketten. Ik was al zeventien jaar. Ik speelde eerst in Niel en Hoboken. Nadien ben ik verhuisd naar Boechout. Dan zocht ik een club in de buurt. Zo ben ik bij Duffel terecht gekomen.’

‘Zij speelden in landelijke. Dat was voor mij een kennismaking met die reeks. Ik heb hier twee jaar gespeeld en ben vervolgens naar Schelle gegaan omdat ik van hen een aanbod had gekregen. Bovendien kende ik er wel wat mensen. Daar ben ik zeventien jaar ‘blijven plakken.’’

‘VIA ONS TEAM IN TWEEDE PROVINCIALE ZAL DE JEUGD VLOTTER KUNNEN DOORSTROMEN’

‘Maar wanneer je ouder wordt, is je trainingsintensiteit heel wat lager. Ik wil met mijn vriendinnen spelen en ook die afstand – ik woon ondertussen in Lier – werd mij wat veel. Vanaf Lieselotte – zes jaar geleden – is beginnen basketten speelt zij hier.’

‘Basket zit wel in haar bloed. Haar papa speelde al basket toen ik hem leerde kennen. Ik ben door hem met die sport begonnen. Voordien kende ik het helemaal niet. We waren blij dat Lieselotte ook voor basket koos.’

‘Ze is groot van gestalte. Dat maakt het al iets makkelijker. De drie voorbije seizoenen werd zij gecoacht door haar vader. Dit jaar heeft iemand anders het over genomen maar ook hij is vertrokken, met kerstmis.’

‘Toen ben ik trainer geworden. Vervolgens is alles in een stroomversnelling gekomen omdat ze bij de A-ploeg af te rekenen hadden met blessures. Sindsdien trainen er drie veertienjarigen, die dus U16 zijn, consequent mee met de eerste ploeg.’

Dat verklaart uiteraard ook waarom Lieselotte zaterdag niet al te veel speelminuten kreeg. Van Wert: ‘Het was heel spannend. Dan is het beter om de meer ervaren speelsters op te stellen.’

De einduitslag is trouwens ietwat vertekend omdat Schelle op het eind risico’s moest nemen. Op een bepaald moment was de stand 45-45 maar een reeks vrijworpen zorgde ervoor dat er uiteindelijk nog een verschil van negen punten op het scorebord prijkte en dat moeder en dochter op het eindsignaal niet samen op het veld stonden.

Block: ‘Het seizoen loopt stilaan naar zijn einde toe. Er volgen nog vier wedstrijden. Duffel zou in principe nog kunnen promoveren maar zij wensen dat niet te doen. Anders speel je in landelijke en moet je naar ploegen uit heel Vlaanderen.’

‘Je merkt dat de top zes jaar na jaar wordt gevormd door dezelfde ploegen die altijd spannende basket spelen maar ze wensen niet over te gaan omdat het leuker spelen is in Antwerpen.’

‘De kampioen hoeft niet te promoveren. Het is niet zo dat je plots al je matchen moet gaan verliezen om te vermijden dat je zou stijgen. Heel lang geleden was dat wel zo maar dat had weinig zin.’

‘Duffel heeft heel veel jeugdspelers, zeker bij de meisjes. We zetten ons daar al een paar jaar voor in. Vanaf de U10 zijn we specifiek met meisjesploegen bezig, voordien is het gemengd. We hebben meisjesploegen van U10 tot U16 en momenteel zijn we aan het werken om een U19-ploeg te maken.’

‘Kandidaten weten ons wel te vinden. Dat maakt dat wij een stevige basis hebben. Er is al een ploeg in tweede provinciale maar volgend jaar gaan we die ook inzetten om de jeugd te laten doorstromen, zodat ze meer kansen krijgen en sneller klaar zijn om met de eerste ploeg mee te kunnen doen.’

Van Wert: ‘Ik mik niet meteen op hogere reeksen maar ik kies – net zoals mijn mama – eerder voor ploegen waar vriendschap primeert. Of ik zelf ook ooit trainer ga worden, daar ben ik niet echt zeker van.’

Block: ‘Dat het vrouwenbasket een boost kent heeft veel te maken met de prestaties van de Belgian Cats. Wij zijn ook naar de Olympische Spelen in Lille gaan kijken. Dat was echt wel de katalysator.’

‘Vroeger werd basket bekeken als een mannensport. Die tijd is voorbij. Wie naar de nieuwsuitzendingen kijkt weet wel dat vrouwen ook kunnen basketten.’

Edwin MARIËN

 

Views: 1290