Laurens Sweeck klopt Niels Vandeputte en Jens Adams na supersnelle Robotlandcross in Essen

ESSEN- Een volledig Antwerps getint podium na de Robotlandcross van vanmiddag in Essen. Laurens Sweeck blijkt back in town. Hij was de snelste in een spurt waarin hij Niels Vandeputte – die weliswaar met pech af te rekenen had – achter zich liet. Jens Adams werd derde.

Het gespreksonderwerp voor de start was uiteraard de drie wedstrijddagen schorsing die Eli Iserbyt aan zijn been kreeg van de UCI na het incident met Ryan Kamp vorige week in Beringen. De Nederlander bleef overigens wat op de vlakte in verband met dat gebeuren en kwam vandaag niet in het stuk voor door materiaalpech, al ging hij wel het snelst van start. Thijs Aerts ging er ook als een speer vandoor.  De broertjes Aerts wisselden elkaar in de beginfase af aan de leiding van de langgerekte groep.

Halfwedstrijd leek het wel of we naar een wegkoers zaten te kijken. Zoveel renners maakten nog kans op de zege. Het waren Sweeck en Adams die zich het ijverigst toonden. Toon Aerts diende de rol te lossen na kettingproblemen maar kon later zijn 25 seconden achterstand toch nog wegwerken. Uiteindelijk maakten er – met nog één ronde te rijden– nog acht renners aanstalten op de overwinning. Sweeck vreesde de snelle Vandeputte en schudde aan de boom maar uiteindelijk gingen ze met zijn allen naar de streep. Vandeputte ging als eerste de laatste bocht in. Normaal is zoiets voldoende voor de zege maar hij maakte een slippertje en was even – letterlijk – de pedalen kwijt, voldoende voor Sweeck om de overwinning te behalen. Toon Aerts werd vijfde, Toon Vandebosch zesde en Thijs Aerts negende.

Sweeck: ‘Dit doet deugd. Het is altijd goed als die nul weg is. Het is natuurlijk nu niet zo dat heel mijn seizoen al geslaagd is maar het is wel positief. Ik had niet verwacht van meteen te kunnen winnen omdat de anderen toch al wat competitie in de benen hebben. Ik kon niet beter beginnen. Ik had wel wat geluk want Niels is geen trage en het was een hele korte finish maar hij haperde in die laatste bocht. In principe had ik hem niet kunnen remonteren. Ik probeerde voortdurend goed positie te houden. Ik was wat nerveus door de lange stukken in het begin van de omloop waar de wind een rol speelde. Vervolgens was het altijd wat drummen richting de balken. Een moddercross kruipt wat meer in de spieren dan dit. Van  snelle crossen als deze herstel je toch wat vlugger.’

‘Het was moeilijk om het verschil te maken. Je moest de betere zijn en eigenlijk had ik dat gevoel niet. Ik probeerde mij gewoon goed te positioneren. Dat lukte wel en daardoor win ik mijn koers. Het ging bij momenten echt rap toen andere mannen het initiatief namen. Dan voelde ik dat ik meer het gebeuren moest ondergaan in plaats van er nog een schep bovenop te doen. Het verwonderde me wel dat we met zijn achten de laatste ronde ingingen. Ik had dat niet verwacht want de laatste drie ronden werd er snel gereden en vielen er toch wat gaten. Maar aan de finish werden die gaten terug dichtgetrokken. Het was supermoeilijk om een verschil te maken. Ik heb dergelijke crossen wel graag en wanneer je dan nog goed rijdt en wint is het zeker plezant. Maar het mag toch nog echt iets selectiever zijn. Morgen wacht een andere en grotere wedstrijd. Ik heb het vertrouwen en hoop dan over dezelfde benen te beschikken.’

Vandeputte: ‘Ik heb me gedeisd gehouden tot in de finale. Ik had tijdens de wedstrijd redelijk snel door waar ik zou moeten toeslaan als ik de cross zou willen winnen. Dat was net na de balken. Ik kon dat plan ook uitvoeren. Dat liep perfect en ik dacht dat het niet meer kon mislopen maar in de laatste bocht maakte ik een klein foutje. Ik moest even mijn voet zetten. Ik herstelde nog wel maar door het opnieuw inklikken trok ik mijn andere voet uit de pedaal. Op die manier verloor ik al mijn snelheid. Dan had ik niet genoeg tijd meer om Laurens te remonteren. Als je tweede wordt op een halve minuut of wanneer je op je waarde wordt geklopt is dat geen enkel probleem. En wanneer Laurens me in de sprint zou verslaan hebben zonder technisch foutje had ik ook tevreden moeten zijn maar nu is het een beetje zuur om die overwinning uit handen te moeten geven.’

‘Twee weken geleden won ik al in Brumath. Vorige week werd ik derde, nu tweede. Ik mag zeker niet klagen. Het had heel mooi geweest zijn moest ik hier de overwinning behaald hebben maar ik moet vooral content zijn over mijn vorm op dit ogenblik. Ik ben benieuwd wat de komende weken nog gaan brengen. Het had vandaag van mij wat vettiger mogen zijn. Uiteraard hoeven die taferelen van de voorbije jaren niet meer met al dat geploeter. Maar goed, als het zo was geweest, dan was het maar zo. Het was geen makkelijke wedstrijd omdat je heel de tijd in groep aan het rijden bent en je moet vechten voor je plek maar dat ging me redelijk goed af en ik kwam nooit in de problemen.’

‘Ik ben ondertussen afgestudeerd. Ik heb Cross Media Management gestudeerd aan de Karel de Grote Hogeschool. De laatste twee jaar moest ik niet superveel meer naar de les dus ik had wel voldoende tijd om te rusten. Het voordeel dat ik nu heb is dat ik niet meer met mijn studies in mijn hoofd moet zitten. Ik kijk er naar uit om een winter te rijden waarbij ik me volledig kan focussen op de cross.’

Adams: ‘Ik sta hier de laatste drie jaar altijd op het podium. Het is niet ver van bij mij thuis en ik rij hier altijd graag. Het is een iets kleinere cross. Het parcours lag er vandaag helemaal anders bij dan de voorbije twee jaar. Deze wedstrijd ligt me wel. Het was een heel moeilijke koers. Ze bleef heel gesloten omdat er veel wind stond.

Het was moeilijk om de groep uit elkaar te rijden. Ik heb dat wel een paar keer geprobeerd maar de anderen reden redelijk passief. Het was dan zaak om een goede laatste ronde te rijden en dat is gelukt. Ik ben niet zo iemand die graag wringt en duwt maar nu moest het wel. Ik heb ook geprobeerd om aanvallend te rijden. De aanval is immers de beste verdediging. Dit was mijn vierde race en voor de derde keer eindig ik bij de eerste drie. Ik mag dus niet klagen.’

Edwin MARIËN

Views: 97