Kiara en Wout gaan 3 000 kilometer door Nieuw-Zeeland wandelen voor het goede doel

MECHELEN – Aanstaande donderdag vertrekken Kiara Stevens (25) uit Sint-Katelijne-Waver (‘maar heel mijn sociaal leven speelt zich af in Mechelen’) en Wout Henderikx (27) uit Oud-Turnhout naar Nieuw-Zeeland. Het wordt niet zomaar een vakantie want vanaf vrijdag beginnen ze er aan een wandeltocht van 3 000 kilometer.

Kiara: ‘Ik ben vijf jaar geleden beginnen wandelen. Dat is begonnen nadat ik op Erasmus was geweest naar Noorwegen. Drie jaar geleden heb ik Wout leren kennen. Ik heb hem meegenomen op mijn tochten en hij is dat leuk beginnen vinden. Ik ben door hem beginnen te klimmen. Het is dus een wisselwerking geweest. Vorig jaar heb ik dan de GR 5 gedaan, die de verbinding maakt tussen de Noordzee en de Middellandse Zee, een lange afstandsroute  die 2 200 kilometer lang is. Ik heb er 100 dagen voor nodig gehad. Dat was een supermooie ervaring. Toen ik terug thuis kwam dacht ik meteen: ‘Zoiets wil ik nog eens doen.’’

Wout: ‘Wereldwijd wordt de Te Araroa, de route die wij nu gaan doen, bestempeld als één van de mooiste tochten die er zijn. We gaan er kennis maken met andere natuur, een ander eco-systeem, een andere cultuur,… Je komt er ook nog de Maori (het volk dat als eerste Nieuw-Zeeland bewoonde, EM) tegen. Dat gaat het allemaal gigantisch interessant maken. Het is een heel veilige wandelroute. We hebben er even aan gedacht om andere routes te doen maar deze was de meest toegankelijke. We moeten ons geen zorgen maken over het wildleven. Het is voor ons beiden de eerste keer dat we buiten Europa gaan.’

Kiara: ‘We starten in Cape Reinga. Dat is het hoogste punt in het Noorden. Het Noordereiland is vrij vlak. Daar heb je vooral stranden en ruige bossen. Op het Zuidereiland vind je het hooggebergte. Daar eindigen we echt in het onderste puntje. We rekenen erop dat we vijf maanden onderweg zullen zijn.’

Wout: ‘We gaan ongeveer 25 kilometer per dag afleggen. Op een gegeven moment zouden we kunnen beslissen om hoger te gaan maar dat gaan we bewust niet doen zodat we er langer van kunnen genieten.’

Kiara: ‘Het is de bedoeling om overdag veel te stappen maar de avonden hopen we te kunnen delen met mensen die we daar leren kennen of met de lokale bevolking. Heel wat lange afstandswandelaars bouwen dat echt op en die lopen 40 tot 45 kilometer per dag maar die ambitie hebben wij niet.’

Wout: ‘Ik heb het wandelen tijdens mijn eerste jaar op de Unief wat beter leren kennen. De eerste maal dat ik met Kiara meeging stapten we drie dagen door de Ardennen. Dat was al genoeg voor mij. Ik was het kotsbeu. Ik kon dat fysiek nog niet echt aan. Ik was niet gewoon om met een rugzak rond te lopen. En op een bepaald moment werd het ook mentaal veel te zwaar. Toen had ik ook niet het geduld om te wandelen. Ik deed alles met de auto. Maar ondertussen weet ik dat het niet om de bestemming gaat maar om de reis zelf. En nu is wandelen iets waar ik echt van heb leren genieten omdat je de rust hebt en de simpliciteit die je in het gewone leven niet vindt.’

WANDELEN VOOR VLAAMSE PARKINSON LIGA EN ALBA VZW  

Kiara: ‘Ik heb een lerarenopleiding gevolgd lager onderwijs. Daarna ben ik overgeschakeld naar agogische wetenschappen. Ik heb twee jaar lang in het onderwijs gewerkt en de flexibiliteit die je daar momenteel hebt door het lerarentekort speelt in mijn voordeel. Na mijn tocht kan ik binnen mijn scholengemeenschap terug starten.’

Wout: ‘Ik heb nooit geweten wat ik wou doen. Dat zie je ook aan heel mijn studiecarrière. Ik heb allerlei richtingen gevolgd maar niks afgemaakt. Uiteindelijk heb ik wel gevonden wat ik wou doen maar toen was ik het studeren moe. Ik wou beginnen werken. Ik heb dan maar iets van korte termijn genomen en ik ben rijschoolinstructeur geworden. Ik heb de volgende vijf maanden onbetaald verlof genomen.’

Kiara: ‘We hebben eind juli onze vlucht geboekt. De tickets stonden toen superlaag. We hebben 720 euro betaald voor een enkele vlucht. Normaal kost dat 1 000 euro en meer. Verder hebben we ons visum moeten regelen en ons toegangsticket om aan de tocht te mogen beginnen. Onderweg zijn er logbooks. Men raadt aan om onze naam daarin achter te laten en onze planning uit te schrijven. We doen trouwens ook mee aan een studie. Een plaatselijke universiteit wil de beleving van Te Araroa-wandelaars in kaart brengen.’

Wout: ‘Voor we aan onze echte tocht beginnen gaan we ter plaatse nog wel wat moeten regelen. We gaan bijvoorbeeld een periode kennen dat we dagenlang geen winkels tegen komen. Daarom gaan we eten vooruit moeten sturen.’

‘In Nieuw-Zeeland zal het zomer zijn. De temperatuur zal er schommelen tussen de veertien en de 25 graden maar de zon is er wel sterk vermits de ozonlaag er veel dunner is. Aangezien ik ros ben ga ik serieus moeten opletten. Kiara zal dan weer snel bruinen.’  

Kiara: ‘We hebben onze tent mee om er elke nacht in te slapen. We zullen weleens een nachtje doorbrengen bij locals in de tuin. Er zijn ook veel bivakzones waar je een klein bedrag moet betalen. We gaan uiteraard ook wel eens een rustdag nemen en dan zullen we wel in een bed slapen.’

‘Het basisgewicht van onze rugzak ligt tussen de acht en negen kilo. Maar als we voor zes dagen eten moeten meepakken zitten we aan de zestien kilo. Op het Noordereiland gaat het één keer gebeuren dat we gedurende drie dagen geen winkels gaan tegenkomen. De langste periode waarop we eten moeten voorzien in het Zuiden is tien dagen.’

Wout:  ‘We wilden graag iets aan onze tocht koppelen. We hebben veel inspiratie gehaald bij Jens, iemand die Kiara kent uit het middelbaar. Die was 4 000 kilometer gaan fietsen voor Kom op tegen Kanker. Zijn doel was om 4 000 euro in te zamelen op vier weken tijd. Dat is hem gelukt. We zijn dan zelf op zoek gegaan naar goede doelen. Voor mij was dat de Vlaamse Parkinson Liga. Mijn vader heeft immers die ziekte.’

Kiara: ‘Ik heb gekozen voor Alba vzw. Dat is een vereniging in Leuven die met kwetsbare jongeren aan de slag gaat die een dossier hebben lopen in de jeugdzorg of een delict hebben gepleegd en in contact staan met de jeugdrechtbank. Ze hebben verschillende trajecten waaronder herstelbemiddeling of verschillende time out-momenten waarbij de jongeren die het moeilijk hebben op weekend kunnen gaan of een week kunnen gaan werken in het buitenland. Daarnaast krijgt een bepaald aantal jongeren de kans om op pad te gaan met een begeleider gedurende drie maanden met de rugzak en een tent. Ik heb de vzw vorig jaar leren kennen door mijn vrienden. Er stond toen een vacature open. Ik heb er uiteindelijk niet op gesolliciteerd. Ik was nog te jong om zo’n begeleider te worden. De jongeren zijn tussen de vijftien en de 25 en het is wel de bedoeling dat de begeleider ouder is. We hopen 6 000 euro op te halen die we dan kunnen verdelen onder de twee organisaties. De mensen die geld willen storten kunnen er ook één van de twee kiezen.’

Wie een bedrag wil storten of de tocht via een blog wil volgen kan terecht op https://kiaraenwoutoppad.be of op Instagram.

Edwin MARIËN

Views: 711