Ilse Heylen: ‘Het was niet meer dan logisch dat Matthias voor goud ging’
MIDDELKERKE – Ilse Heylen was aanwezig op het Olympic Festival in Middelkerke. Dat gebeurde niet meteen om Matthias Casse maar om een initiatie judo te geven. In Athene 2004 haalde ze nog brons. Ilse begon haar carrière in judoclub Bujin in Wilrijk. Nu houdt ze zich al jaren bezig met de Ilse Heylen Judo Academy. Met haar man, Olivier Berghmans, reist ze daarmee het hele land af. Maar uiteraard vroegen we ook naar haar reactie op de vijfde plaats van Matthias Casse in Parijs.
Heylen: ‘Natuurlijk zijn wij als judoliefhebber ontgoocheld. Matthias ging voor goud. Vervolgens verloor hij in de voorrondes maar ging hij er wellicht vanuit dat het brons zou worden. Maar ook dat lukte niet. Dit zijn Olympische Spelen. Dan kan je niet verwachten dat je gemakkelijke kampen gaat krijgen. Je kan geluk hebben met een makkelijke ronde maar het is maar een keer dat je dat kan voorkrijgen. Iedereen kent mekaar. Iedereen is aan elkaar gewaagd. Wanneer je deel uitmaakt van de top vijf kan je eerste worden maar kan je ook vijfde worden. Het klopt dat judo minder aantrekkelijk is geworden. Er zijn heel veel stages waarbij je iedereen kan uittesten. Dat was vroeger veel minder het geval.’
‘Daarenboven kan je alles analyseren per video. In het verleden moest je zelf met een camera gaan filmen maar nu kan je alles online vinden. Je kent de tegenstander door en door. Daarom moet je risico’s nemen. De ene keer lukt dat, de andere keer niet. Dat komt het spektakel niet ten goede. Daar kan je niks aan veranderen. Je kan zeggen ‘ik hou mijn geheim wapen tot ik het echt moet gebruiken’ maar je moet het ooit testen. Dan kan je niet alleen in België doen. Je moet dus naar het buitenland en dan ziet iedereen het. Dan is het geen geheim meer.’
‘Matthias had al eens brons gehaald en hij heeft een heel goed seizoen gedraaid. Wanneer je zijn resultaten de voorbije drie jaar zag dan is het logisch dat hij ging voor goud. Maar ik denk dat hij ook met brons wel heel tevreden zou geweest zijn. Een Olympische medaille is iets wat telt. Een vijfde plek is echter een stomme plaats. Matthias heeft echt naar deze Spelen toegeleefd. Er waren een aantal tornooien waarvan mensen zegden ‘de resultaten waren er niet’ maar uiteindelijk waren dat maar testfases. Zijn enige doel waren de Olympische Spelen.’
‘Contact heb ik niet meteen met hem. Ikzelf heb na mijn carrière de Ilse Heylen Judo Academy opgericht. We trekken heel België rond. Ik ben hoofdtrainer in Leuven maar ik geef heel veel clubtrainingen op aanvraag, persoonlijke trainingen, trainingen op sportdagen, in scholen, kortom in alles wat met judo of met zelfverdediging te maken heeft. Een Harry Van Barneveld bijvoorbeeld is niet meer met judo bezig. Maar bij mij is dat anders. Ik denk dat ik de enige ben die zo gepassioneerd was en ook gepassioneerd is gebleven. Het is gemakkelijk om van judo te leven want het is geen heel bekende en geen heel grote sport. Alles nemen we aan. Ik moet bijvoorbeeld vrijdag medailles gaan uitreiken op een sportkamp. En iedereen kan bij ons terecht: van kleuters tot 99-jarigen.’
Uiteraard liep ook Jean-Marie Dedecker in Middelkerke rond. Hij kon zijn tranen niet bedwingen. ‘Matthias leefde hier twintig jaar naartoe. Dat is een levenswijze. Je hebt maar één moment, op vier jaar, dat je kan schitteren. Hij gaat weer van nul moeten beginnen richting Los Angeles. Ik denk dat het nu zaak is om hem met rust te laten. Een judoka moet zelf de rekening maken. Dat zijn sterke mannen. Dat zijn vechters. Dat zijn samoerai’s. Dat zijn strijders. Maar hij mist het moment van glorie. Elke week is er wel ergens een koers. Elke week wordt er gevoetbald. Maar de Spelen zijn er maar één keer om de vier jaar. Hij leefde er met zo’n verwachtingspatroon naartoe. Terecht. Hij is één van de besten van de wereld. Maar het moet je dag zijn. En dat was het vandaag niet. Ik hoop dat Matthias zich herpakt en dat hij er in Los Angeles opnieuw staat.
Edwin MARIËN
Views: 109
