Elias Maris (Oelegem) hoopt zijn stunt van vorig jaar in Durbuy over te doen

SCHERPENHEUVEL – De derde rit in de Baloise Belgium Tour deed een groot stuk van de Kempen aan met vertrek in Turnhout en vervolgens een tocht door onder meer Kasterlee, Geel, Olen en Westerlo om in Scherpenheuvel-Zichem te finishen. Ondanks het licht geaccidenteerde parcours werd er ook nu, na 188 kilometer, gespurt voor de zege. Dit keer was Jasper Philipsen de snelste. Hij haalde het voor Olav Kooij en Gerben Thijssen.

Het was de derde keer in drie jaar tijd dat een grote wielerwedstrijd van start ging in Turnhout. In 2021 passeerde de BBT er al eens een keer en onlangs werd het BK gravel er gehouden. Wanneer het van burgemeester Paul Van Miert (N-VA) afhangt, zal zijn stad zich in de toekomst nog wat vaker kandidaat stellen voor de organisatie van dit evenement. Tenslotte zijn niet alle locaties er geschikt voor.

Er werd bijzonder hard gekoerst. Ook nu ontstond er vlug een kopgroep zonder Antwerpse renners en net zoals gisteren aan de kust waren het ook nu de ploegen van de spurters die de boel zolang mogelijk gesloten wilden houden. Tijdens de eerste passage op de Kerkstraat in Bekkevoort, een klim van 800 meter met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,2 procent, lag er olie op het wegdek. Dat zorgde ervoor dat een aantal renners in de achtergrond belandde. Zij moesten zich 200 procent geven om de anderen opnieuw bij te benen. Na een andere valpartij werd duidelijk dat Fabio Jakobsen niet zou kunnen meesprinten. Door zich te mengen in de Gouden Kilometer bouwde leider Sören Waerenskjold zijn voorsprong in het klassement uit tot elf seconden op Vacek en 22 seconden op Rune Herregodts. Morgen is het gedaan met het rekenwerk in seconden in de traditionele Ardennenrit met start en aankomst in Durbuy over 177 kilometer met onderweg een hele reeks beklimmingen.

Wie dat parcours maar al te goed kent is Elias Maris uit Oelegem. Iedereen herinnert zich de voorbije etappes in Durbuy nog wel. Twee jaar geleden – in coronatijd – werd ze gereden op de warmste dag van het jaar en vorig jaar haalde Mathieu van der Poel er sterk uit. Vriend en vijand verbaasde zich over de prestatie van Elias Maris (nu 24), die uiteindelijk zestiende werd. Maris rijdt – net als die andere Kempenzonen, Vincent Van Hemelen en Ward Vanhoof – in dienst van Flanders Baloise, een team waarvan de renners zich in de eerste plaats moeten tonen op tv en zeker in deze ronde, die de naam draagt van hun sponsor.

‘Voor ons is het inderdaad belangrijk om ons in de kijker te rijden. Je kan dat op meerdere manieren doen: door resultaten te behalen of door mee te zijn in een ontsnapping. In deze ronde heb je dan ook nog de Super 8-sprinttrui. Gisteren stonden we er goed voor aangezien we de leider hadden én de man op de tweede plek met Lindsay De Vylder en Lars Craps. Het was de bedoeling om één van die twee kerels in de vroege vlucht te hebben of toch punten te sprokkelen. Dat is goed gelukt want Lindsay zat mee voorin. Tijdens de plaatselijke ronden moesten we er op letten dat we – tijdens de beklimmingen – mee waren in de eerste groep omdat je zag dat het peloton altijd scheurde, net als vorig jaar. Toen heb ik me laten vangen. Nu was ik elke keer mee met als doel ervoor te zorgen geen tijd te verliezen vermits morgen het klassement in een beslissende plooi zal gelegd worden.’

‘Deze koers is bijzonder belangrijk voor ons. Gisteren was de CEO van Baloise er, samen met onze manager. Wanneer je die trui van de strijdlust kan pakken wordt het dan extra plezant. Op die manier zet je de sponsor in de kijker en dat doet goed. De rit van vorig jaar in Durbuy was goed voor het zelfvertrouwen. Ik kon op een zwaar parcours met heel wat renners mee. Laat ons hopen dat dit er dit jaar opnieuw inzit. Vorig jaar had ik al vrij veel tijd verloren in het klassement. Nu heb ik – voor mijn doen – zeker geen slechte tijdrit gereden. De verschillen zijn nog klein zodat het morgen extra belangrijk wordt. Ik ben geen pure klimmer maar eerder een puncher. Daarom dat de etappe van morgen mij in principe het beste ligt. De hellingen zijn kort. Echt lang klimmen valt vaak tegen. Soms heb ik een dag dat het lukt maar van punchen ben ik zeker dat ik dit goed kan.’

‘Toch ben ik teleurgesteld over mijn seizoen tot nu toe. Ik heb in de winter gesukkeld met mijn knie waardoor ik geen ideale opbouw heb gehad. Als je dan in het voorjaar van koers naar koers moet gaan dan is het moeilijk om een goede vorm op te bouwen. Ik heb de indruk dat – nu ik een rust-, trainings- en koersperiode achter de rug heb – dit goede gevoel wel terug aan het komen is en dat ik goede benen heb. In de aanloop naar het BK toe rij ik nog de kermiskoers in Ruddervoorde. Vervolgens is er een rustperiode, gevolgd door een hoogtestage in Andorra. Hoe mij najaarsprogramma eruitziet weet ik nu nog niet.’ Maris eindigde vandaag als 59 ste en staat in de klassering op de 36 ste plek op 55 seconden.

Edwin MARIËN

Views: 100