Dries De Pooter: ‘Het is niet belangrijk wat de rest van de wereld over mij denkt’

KOKSIJDE – Edward Theuns heeft de Bredene Koksijde Classic op zijn naam geschreven. Samen met vijftien metgezellen was hij voorin geraakt in de heuvelzone. Normaal situeert zich die veel te ver van de aankomst en volgt er alsnog een massaspurt maar nu werd die nipt vermeden. Theuns won voor Luke Lamperti en Nils Eeckhoff. Het was tevergeefs zoeken naar renners uit de provincie Antwerpen.

Ik had nochtans wel wat verwacht van Dries De Pooter uit Geel. ‘Ik ook’, zei hij na de aankomst. ‘Ik heb een perfecte koers gereden waarin ik één domme fout maakte. Ik volgde Theuns op de eerste keer Kemmel (met nog 120 kilometer voor de boeg). Ik kwam als tweede boven. Ik voelde me supergoed. Ik heb wat doorgetrokken daarna. Toen kwam het peloton terug en ik liet ik me wat doorzakken. Te ver, bleek uiteindelijk. Toen sprong er een groep weg.’

‘Gelukkig hadden wij Vito Braet mee. Daarna reden we opnieuw naar de Kemmel. Ik zat goed gepositioneerd. Opeens blokte alles op links. Ik verloor 50 plekken. Ik kon gewoon niet door. Toch kwam ik nog als vijfde of zesde boven. Maar het was net te ver. De eerste vier waren weg. Ik ben nog tot op drie, vier seconden genaderd maar ik kon het laatste gaatje niet dichten. Edward Theuns sprong vanachter mijn rug weg en reed er naartoe. Dat is balen. Heel de dag goed rijden en toch zat ik niet vooraan. Dat is echt zonde. Dit was een dag waar je heel de koers attent moest zijn. Eén moment zat ik er niet en dat heeft me de koers gekost.’ Uiteindelijk finishte hij als 43 ste.

‘Er zat sowieso meer in. Ik zeg absoluut niet dat ik zou gewonnen hebben maar anders zaten Vito en ik vooraan en dan konden we tenminste spelen. Langs de ene kant kan ik niet superkwaad zijn maar langs de andere kant liet ik Vito wel in de steek want ik had de benen om het te doen. Dat is teleurstellend. Ik voel me wel wat schuldig. Ik was heel goed vandaag. Ik heb dat helaas op de verkeerde momenten getoond.’

‘Het was een superlastige koers. Als er van minuut één zo gereden wordt dan heb je altijd miserie. Niet dat ik me druk maakte over het feit dat we met een kwartier vertraging van start moesten gaan. Dat vind ik niet erg. Ik was heel relaxed voor de start. Of ik nu een halfuur of een uur moet wachten, daar lig ik niet van wakker.’

‘Ik ben tevreden over de seizoenaanhef. Ik was goed in de Down Under. Daar miste ik nog een paar percentjes. Nadien ben ik op hoogtestage geweest naar Colombia. Wat ik tekort kwam is er toen zeker bij gekomen. In Kuurne had ik een migraineaanval. Daar ging het even wat minder. In Criquelion – Monsere was ik supergoed maar moest ik werken voor de ploeg.’

‘En eergisteren in Nokere had ik meer miserie met mijn fiets dan iets anders. Ik ben er nooit in koers geweest. Maar ik voelde toen al wel dat het draaide en dat de benen goed waren. Het is een kwestie van tijd tot het er uitkomt. Ik heb vandaag grotendeels laten zien dat ik goed was. Uiteindelijk is het voor mij niet belangrijk wat de rest van de wereld erover denkt. Voor mij is belangrijk wat de ploeg erover denkt. Die weten goed genoeg wat ik voor hen doe.’

‘Die hoogtestage in Columbia was echt wel leuk. Je zit ver weg van de rest van de wereld. Daar hou ik wel van. Het was de eerste keer dat ik het deed. Ik ben van Australië rechtstreeks naar daar gegaan. Samengeteld ben ik acht weken van huis geweest. Nu volgt Catalonië. Daar ga ik proberen te sprinten.’

Edwin MARIËN

Views: 587