Alleen Gianni Vermeersch is Daan Soete te snel af op zonovergoten BK gravel in Turnhout
TURNHOUT – Topfavoriet Gianni Vermeersch is in Turnhout Belgisch kampioen gravel geworden. Daan Soete (zie foto) uit Grobbendonk werd tweede, de West-Vlaming Thomas Joseph derde. Het goede weer en de massale volkstoeloop zorgden ervoor dat dit BK een groot succes werd met in het totaal 1 500 deelnemers aan de start, verdeeld in oneindig veel categorieën. De 36 elite-renners dienden drie omlopen van telkens 51 kilometer af te werken op een parcours dat voor 75 procent off-road was.
De omloop was helemaal vlak met weinig bochten waardoor er hard werd gereden. Dries Van Gestel werd ook als één van de favorieten naar voor geschoven maar vergaloppeerde zich. De man uit Arendonk reed een hele poos voor het peloton uit. Uiteindelijk ontstond een kopgroep van vier: Vermeersch, Soete , Joseph en Toon Aerts uit Rijkevorsel, die als vierde zou finishen. Drie achtervolgers (Van Avermaet, Lawrence Naesen en Verwilst) konden nog wel aansluiten maar geraakten niet voorbij het kwartet voorin. Van Gestel werd achtste op 59 seconden.
Soete: ‘Ik ben ambitieus aan de start verschenen. Ik heb hier wel naartoe gewerkt. Ik heb een goede stage gehad met de ploeg. Vorige week was ik een klein beetje ziek in de aanloop naar de koers in Valkenburg. Daardoor kwam ik niet met al teveel vertrouwen aan de start. Daarom dat ik in het begin wat afwachtend heb gekoerst. Soms is dat ook niet slecht. De laatste 50 kilometer kwam ik erdoor. Gianni Vermeersch speelde dan een beetje het spel. Met hem moet je oppassen. Het is een lepe coureur. Hij zei dat hij kapot zat maar je weet dat dit niet waar kan zijn als je ziet welk voorjaar hij gereden heeft. Wanneer je in Roubaix zo uitpakt dat zit je er hier na 100 kilometer echt niet door, mede rekening houdend met het deelnemersveld.’
‘We hadden afgesproken dat Toon Aerts zou sprinten en ik zou proberen om weg te springen. Dat heb ik ook gedaan toen er een motor kort voor mij reed. Ik ben erachter gegaan en heb daar een beetje gebruik van gemaakt. Gianni zat vlug op mijn wiel en ikzelf zat zelf echt à bloc. Ik wist dat hij zeker nog fris was. Hij liet trouwens Greg Van Avermaet en de rest terug komen. Ik denk dat hij vertrouwen had dat hij in de sprint ook kon winnen. Ik draaide iets te ver op. Dat was mijn eigen fout. De tweede plaats was dan ook het maximaal haalbare.’
‘Ik had het parcours twee keer verkend, vooral om te weten met welk materiaal ik moest rijden. Ik denk dat iedereen daarover twijfelde. Ik heb zelf met een wegfiets gereden. We halen hier een gemiddelde van 40 kilometer per uur. Dan kan je met een gravelbike niet veel doen. Ik heb het geluk dat in mijn wegfiets 35 millimeterbanden kunnen. Dan ben je vlug een pak sneller. Ik had door dat Dries Van Gestel in de tweede ronde heel veel had gegeven. Gianni sprong ernaartoe en ik denk dat hij hoopte dat er wat volk zou mee komen maar dat gebeurde niet. Ik zag dat er nog veel renners overschot hadden. Heel het peloton zat in beweging. Zo hielden wij die twee koplopers nog vrij kort zodat zij zich een beetje opbliezen. Ik had er vertrouwen in dat die het onder hun beidjes niet gingen volhouden. Er stond redelijk wat wind. Dan zit je beter in het peloton. Het was wel hectisch rijden. Je ziet de putten niet altijd liggen. Ik had wel wat schrik om mijn banden stuk te rijden. Ik ben lang geconcentreerd gebleven. Dat kost ook wel krachten.’
‘In dit soort wedstrijden heb je wel wat geluk nodig. Vorige week zondag reed ik lek na anderhalf uur. Ik kon er niks aan doen. Vandaag was er meer zandgrond dus de kans op pech was iets minder groot. Maar als je in zo’n put verzeild geraakt dan bestaat de mogelijkheid dat je stuur of zadel stuk gaat. Nu ga ik een week rusten. Dan volgen er een deel wegwedstrijden met Port Epic en Ronde van Hageland’.
Edwin MARIËN
Views: 1212
