A1A3Edwinveldrijden

Tweede zege in één week voor Laurens Sweeck, die dit keer helemaal op het eind toeslaat

MERKSPLAS – De afwezigen hadden ongelijk op de Aardbeiencross in Merksplas. Er zijn veldritten die steevast een massa bezoekers aantrekken – Hamme morgen is er daar één van – andere wedstrijden, zoals Merksplas, kunnen de wielerliefhebbers niet bekoren. Een beetje onbegrijpelijk want het parcours is makkelijk te bereiken en zeer overzichtelijk.

Zij hebben een spannende strijd gemist waarbij Laurens Sweeck voor de tweede keer deze week – na Niel op maandag – aan het winnende eind trok. In de Steenbakkersgemeente reed hij van start tot finish aan de leiding. Dit keer verstopte hij zich een wedstrijd lang om pas helemaal op het eind toe te slaan. Toon Aerts werd tweede, Lars van der Haar derde en Niels Vandeputte zesde op zes seconden.

Die Vandeputte nam traditiegetrouw de snelste start. Hij kreeg onder meer Sweeck in het wiel. Halfkoers stak Orts de neus aan het venster. Hij werd gecounterd door Aerts en Vandeputte. Tijdens de zesde ronde ontstond dan weer een kopgroep van vijf met Toon Aerts, die ook een aanvalspoging waagde. Net zoals alle andere wapenfeiten: tevergeefs. Met nog anderhalve ronde te gaan reden tien renners voorin. Even leek het erop of ze aan een wegkoers bezig waren. In het bos counterde Vanthourenhout opnieuw de ijverige Aerts terwijl ook Sweeck attent was. Die zag zijn kans schoon bij het nemen van de laatste zandbak. Aerts kwam nog dicht in zijn buurt maar kon hem niet meer remonteren.

Sweeck: ‘Ik had dit niet verwacht. Het was superspannend. Heel veel renners kwamen heel lang in aanmerking voor de overwinning. De voldoening is net iets groter wanneer je dit kan afmaken dan mijn solo van afgelopen maandag. Wanneer je hier een hele wedstrijd alleen voorin wil rijden moet je merkbaar beter zijn dan de rest. Vandaag heb ik bewezen dat de aanval de beste verdediging kan zijn. In Niel was het ook spannend maar op een andere manier. Je wist vooraf dat het een gesloten wedstrijd ging zijn tenzij een man of twee-drie voor een afscheiding zouden kunnen zorgen. Dat gebeurde niet dus was het gewoon zaak om mijn positie te houden.’

‘Bij de ingang van de laatste ronde schoof ik net voor de balken naar positie twee. Het was mijn bedoeling om me daar te tonen. Ik wist dat ik niet verder mocht zitten dan de derde plek om net achter het bos nog een ‘move’ te kunnen maken of om op die plek kort op het wiel te zitten. Aerts en Vanthourenhout zetten al eens aan maar ik kon hun aanvallen redelijk goed beantwoorden. Op het moment dat ik mijn aanval inzette had ik het idee dat ze wat plafonneerden. Ik had het gevoel dat er bij mij iets meer op zat. Ik had trouwens ook de indruk dat het nog ver was.’

‘Ik had net Toon kunnen remonteren en ik kwam snel terug op Michael. maar ik heb niet getwijfeld en niet meer achterom gekeken in de hoop dat er niemand meer in het wiel zat. Ik zag wel dat ik een klein gaatje had wat net genoeg was om alleen de finish te halen. Op deze omloop was het onmogelijk om nog iemand in te halen tijdens de slotfase. Dat heeft ook een rol gespeeld. De anderen moesten vechten voor hun plaats en verloren hierdoor krachten.’

‘Naarmate de wedstrijd vorderde voel ik me steeds iets beter. Toen Orts prikte net voor halfkoers had ik wel door dat veel renners aan elkaar gewaagd waren en dat het supermoeilijk ging zijn om het verschil te maken. Ik voelde tijdens de laatste ronde dat ik meekon met het tempo dat ze aan het rijden waren maar je moest duwen om je plaats te houden en daar kroop veel kracht in. Ik probeerde dat te vermijden maar op een bepaald moment moet je wel. Ik ben blij dat ik een supergoede week achter de rug heb. Dat zorgt voor rust.’

‘Ook als ploeg hebben we al heel sterk gepresteerd. Er moet niet echt nog iets en met die ingesteldheid kan er misschien net nog veel meer. Het komt er nu op aan om te recupereren van mijn inspanningen hier vandaag en dan zien we wel wat Hamme morgen brengt. Ik rij niet de volledige X20 en leg me toe op de Superprestige en de Wereldbeker maar af en toe neem ik nog een extra cross mee. Mijn weekend kan alvast niet meer stuk door deze winst. Al wat ik morgen behaal is bonus. Ik ben blij dat ik vandaag met de aardbeien naar huis mag. Ik zal ze niet meteen vanavond nog opeten maar ze gaan wel smaken.’

De volgende manche in de Superprestige is de Zilvermeercross van Mol. Daarvoor is het wel wachten tot maandag 23 december. De kans bestaat dat dit de eerste veldrit van Wout Van Aert wordt dit seizoen.

Toon Aerts werd tweede en kijkt uit naar het Wereldbekerseizoen. Aerts: ‘Ik heb bewezen dat ik er opnieuw sta. Binnenkort start het wereldbekerseizoen en ook daarin wil ik schitteren.’

In de Aardbeiencross pakte Aerts zijn tweede podiumplaats dit seizoen, na een derde plaats in de Koppenbergcross van Oudenaarde.

Aerts ging enkele keren fiks tekeer, geruggensteund door een pak fans. De woonst van de voormalige Europese kampioen ligt op een steenworp van het parcours.

Aerts: ‘Ik ga met een heel goed gevoel naar huis en dat is hier inderdaad niet zo ver af. In tegenstelling tot de afgelopen wedstrijden kon ik nu wel blijven knokken voor de koppositie.’

‘Ik heb de wedstrijd mee in handen genomen en daar ben ik best wel trots op. Om het nu ook nog echt af te maken, komt het op een paar procentjes aan en daar werk ik hard aan. In de toekomst moet het wel nog eens lukken, misschien had ik er vandaag nog net iets te weinig vertrouwen in.’

‘Ik zat in het wiel van Michael Vanthourenhout toen Sweeck zijn demarrage inzette. Ik moest eerst voorbij hem zien te geraken, voor ik werk kon maken van de achtervolging op Laurens.’

‘Meer dan een tweede plaats zat er echter niet meer in. Ik heb nog altijd geen gunstige startpositie. Ik kreeg te horen dat ik beter wat punten zou gaan sprokkelen door in het buitenland te gaan rijden, maar dan zie ik renners die dat doen ook op mijn startrij staan. Dus koos ik ervoor om dat niet te doen.’

Edwin MARIËN

 

Views: 27

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.  Learn more