Na een jaartje Frankrijk voelt Jonas Geens zich opnieuw thuis in Nijlen en Mechelen

DIEST – De organisatoren van Dwars door Hageland hadden zich een slechter podium kunnen indenken. De wedstrijd, over 41 kilometer onverharde wegen en kasseien, werd gewonnen door Paul Magnier voor Rasmus Tiller en Tibor Del Grosso. Het team van Alpecin – Deceuninck was nochtans met een ijzersterke afvaardiging – met onder meer Del Grosso, Kielich en Philipsen -, naar Aarschot afgezakt maar in de finale werd ze geringeloord door de mannen van Soudal Quick-Step.

Alleen al door de aard van het parcours was de wedstrijd het aankijken meer dan waard. Het team van Del Grosso manifesteerde zich bij de eerste passage op de Citadel van Diest, op de Allerheiligenberg – in de volksmond met een ‘heel klein beetje’ overdrijving ook weleens de Poggio van Diest genoemd. Er ontstond een kopgroep van elf renners. Waren niet van de partij: Visma Lease a Bike, Lotto en Picnic PostNL. Bij de laatste doortocht van het Prinsenbos sleurde Philipsen aan de boom. Hij kreeg het gezelschap van Magnier en Tiller. Uiteindelijk spurtte een kwartet om de overwinning. Philipsen was daar niet meer bij. Een bijzonder ijverige Quinten Hermans – die nog geen nieuw contract op zak heeft – werd vierde.

U merkt het: er kwamen geen Antwerpse renners voor in het wedstrijdverhaal. Jonas Geens (26) bijvoorbeeld kende twee keer pech. De Nijlenaar reed vorig jaar bij een Bretoense ploeg en kreeg dit seizoen een profcontract bij Team Flanders – Baloise. Geens deed jarenlang aan atletiek maar geraakte dan geblesseerd. Cum laude behaalde hij een bachelordiploma Business/Managerial Economics, een master Business Economics en een postgraduaat Degree, Energy & Climate. Vandaag eindigde hij als 43 ste.

Geens: ‘Ik ben lek gereden op de eerste strook. Ik geraakte al onmiddellijk verzeild in de achtergrond. Dat gebeurde al na amper 30 kilometer. Ik heb bijna heel de koers tussen de wagens gereden. Na 60-70 kilometer hoorde ik dat Abrahamsen ook was lek gereden. Hij kwam bij mij in de groep en dan zijn met zijn tweeën van groep naar groep gereden. Bij de laatste passage zaten we in de tweede groep achter de leiders. Bij het buitenrijden van Diest ben ik nog eens lek gereden en dan was de koers voor mij gedaan. Jammer, want ik had een superdag.’

‘Ik heb zeker 25 kilometer alleen gereden en heb zelfs geen idee op welke plaats ik ben gefinisht. Dat was ook een beetje uit frustratie. Ik ben al blij dat ik niet gevallen ben. Ik heb nog een doel: de Belgium Baloise Tour. Daarom vind ik het heel jammer wat me vandaag overkwam. Ik wist dat er veel meer inzat. De benen zijn supergoed. Ik ben echt in topvorm, ben nog nooit zo sterk geweest in koersen de afgelopen jaren en dit seizoen. Dat belooft wel voor de komende week. Ik kijk er echt naar uit.’

‘Ik ga proberen een goed klassement te rijden. Op het vlak van tijdrijden ben ik nog een leek. Het zal mijn vijfde tijdrit zijn. Ik heb er nog echt geen ervaring mee. Het is een inspanning die je moet liggen. Ik hoop daar een goede tijd te rijden. De Durbuy-rit is over een parcours dat echt op mijn lijf is geschreven.’

‘Ik ben tevreden over mijn seizoen tot nu toe niettegenstaande het slecht begon met een sleutelbeenbreuk in de Ster van Bessèges. Ik heb echter hard getraind om terug te komen en het gaat nog steeds in stijgende lijn. Ik heb geprobeerd om goed te zijn in Noorwegen en dat is echt goed gelukt. Vanaf dan kwam het er gewoon op aan om de goede vorm door te trekken tot aan het BK. Dat is goed aan het lukken. Spijtig dat het er vandaag niet uitkwam qua resultaat. Dat is koers.’

‘Na die sleutelbeenbreuk heb ik een week echt afgezien. Ik heb toen volledige rust genomen en nam zware pijnstillers. Nadien heb ik een week op de rollen getraind en dan heb ik drie weken superhard buiten gereden. Gedurende die periode heb ik een uur of 90 kunnen trainen. Dan leg je er echt wel de pees op. Maar op die manier was ik wel redelijk klaar om terug aan de competitie te beginnen.’

‘Ik woon nu deels bij mijn ouders in Nijlen en deels bij mijn vriendin in Mechelen. Het voorbije seizoen in Frankrijk verliep wel leuk maar ik ben blij met de keuze die ik nu heb gemaakt. Ik ben terug dichter bij vrienden en familie. En ik kan een fantastisch programma rijden. Ik wilde het bij de profs proberen maar ik had een beetje schrik voor de overgang. De mensen van Flanders hebben mij kunnen overtuigen om deze stap te zetten en ik ben blij dat ik het gedaan heb.’

Edwin MARIËN

Views: 118