Mathieu Van der Poel na putch van team en winst van Philipsen: ‘Tour is nu al geslaagd’

LILLE – Wie dacht dat de openingsrit in deze 112de Tour de France een gezapige etappe zou worden, had het wel even verkeerd voor. Er werd wel wat verwacht van Alpecin – Deceuninck in de eerste week. Zo werd getipt op Mathieu van der Poel als winnaar van rit twee en in de etappe naar Mûr de Bretagne. En ook Philipsen zou wel ergens zijn slag slaan. Maar waar? Vorig jaar duurde het een eeuwigheid vooraleer hij raak trof. Ditmaal was het al meteen prijs. Zijn team organiseerde een ware putch. Met zijn vieren waren zij vertegenwoordigd in een kopgroep.

Dat had niemand verwacht. Men rekende op een massaspurt. Grootste slachtoffers van al dat geweld waren Wout Van Aert – al zal hij daar minder wakker van liggen – maar ook Primoz Roglic en Remco Evenepoel, die nu al 39 seconden verliest op Pogacar en Vingegaard. Philipsen pakt dus niet alleen de zege, maar ook de gele en groene trui.

De Tour is nu echt op gang geschoten. Volgend jaar vertrekt de Ronde van Frankrijk in Barcelona, dit jaar is Noord-Frankrijk aan de beurt. Voor de negentiende keer ontvangt Lille het grootste wielercircus ter wereld. De stad legde vier miljoen euro op tafel voor de Grand Départ en wilde daarvoor wel wat in de plaats: onder meer de ploegenvoorstelling op donderdag en het vertrek én aankomst van de eerste rit. 185 kilometer van de Esplanade du Champ de Mars naar de Boulevard Vauban bevatten drie hellingen van vierde categorie: de Côte de Notre-Dame-de-Lorette (na 41 kilometer), de Kasselberg (na 106 kilometer) en de Zwarteberg (na 140 kilometer). Die laatste twee beklimmingen werden in het verleden al eens beklommen in Gent – Wevelgem en het toenmalige Parijs – Brussel toen die koersen nog naar Noord-Frankrijk trokken. De kasseien uit Parijs-Roubaix liet men dus links liggen.

 Het werd een bijzonder nerveuze etappe. De sprinters krijgen niet oneindig veel kansen in deze Tour om een ritje te winnen maar vandaag was er wel die mogelijkheid. Toch zagen ze er geen graten in dat een vroege kopgroep ontstond met bijna uitsluitend Franse renners. Alpecin-Deceuninck en Lidl-Trek zorgden ervoor dat ze niet meer dan drie minuten voorsprong kregen. De wind deed zijn werk maar aanvankelijk zonder veel resultaat. De eerste tussensprint in deze Tour werd gewonnen door Jonathan Milan. Op de Kattenberg spurtten de enige twee overgebleven vluchters alsof hun leven ervanaf hing. Inzet: één schamel puntje voor het bergklassement maar ook de bergtrui. Acteurs: Vercher en Thomas.

Thomas begon te waggelen en tackelde als het ware Vercher. Het puntje was voor Thomas en hij pakte ook de bergtrui maar de twee kwamen wel gehavend uit het incident. Wanneer de tv-stations op zondag 27 juli terugkijken op deze Tour zal dit fragment er beslist inzitten. Even later opnieuw opschudding: Filippo Ganna was de eerste opgever in de wedstrijd. De imposante Italiaan stelde onlangs al teleur toen hij – tegen alle verwachtingen in – de tijdrit niet won in de Baloise Belgium Tour. Dit keer had hij wel een verontschuldiging: hij was als eerste in deze Tour ten val gekomen. Het duurde niet lang of we moesten de naam van een tweede opgever noteren: Bissinger, een andere renner die al vroeg in de rit onzacht met het asfalt in aanraking kwam. Op dat moment – je gelooft het nooit – pakte zowaar Vingegaard een puntje mee voor de bergprijs, op de top van de Zwarteberg.

VAN DER POEL: ‘DIT IS EEN OVERWINNING VAN HEEL DE PLOEG’

Mooi om zien hoe het peloton, met nog minder dan twintig kilometer te rijden, in waaiers begon te rijden. De strijd voor de ritzege was meteen volop losgebarsten. In een eerste groep reed onder meer Mathieu van der Poel, in de tweede – die toch al vrij vlug een halve minuut aan het been kreeg – Van Aert en Evenepoel. Verrassend toch, ook voor Van Aert, die een specialist is in het waaier trekken. Maar vooral een ramp voor Evenepoel, wiens kansen om het geel te pakken na de tijdrit, serieus worden gehypothekeerd.

Het werd een triomftocht voor Alpecin – Deceuninck. Ze zaten met vier man in de kopgroep en konden rustig de spurt aantrekken voor Jasper Philipsen. Die won met de vingers in de neusgaten voor Girmay en Waerenskjold. Het was een glunderende Mathieu van der Poel na afloop. Het leek wel of hij zelf had gewonnen. ‘De Tour is nu al geslaagd, ongeacht van wat nog volgt. Ik ben blij en trots om hier deel van te mogen uitmaken. Het was heel de dag stressen maar nooit zijn we echt op de kant gegaan tot een goede 30 kilometer voor het einde. Iedereen was gefocust op een massaspurt maar het was Visma die het initiatief nam.  Gelukkig zaten we met heel wat renners van onze ploeg goed mee vooraan. Dat was een unieke kans voor ons. We wisten gelijk wat we moesten doen, zeker toen we hoorden dat een paar snelle mannen niet mee waren. Dat werd ons vrij snel meegedeeld in het oortje. Dat is het voordeel van de Tour: zulke info wordt heel vlug meegegeven door de radio. Op momenten dat het stilviel heb ik geprobeerd om alles zo goed als mogelijk op gang te houden. Met een kleinere groep is het makkelijker om de lead out te doen.’

‘Deze rit had heel veel weg van een klassieker. Er werd heel de dag nerveus gereden. En het is geweten dat klassiekers ons team liggen. Het zal nu in de volgende ritten makkelijker kiezen zijn welke kaart we moeten trekken. Dat heeft allemaal te maken met deze overwinning. We hadden vooraf in gedachten hoe we het wilden doen. De situatie heeft ervoor gezorgd dat het iets makkelijker ging om het uit te voeren. We waren vooraan goed vertegenwoordigd en konden met de juiste lead out uitpakken. Het is een fantastisch begin voor ons en knap van Jasper dat hij het ook nog eens heeft afgemaakt.’

‘Ik ben blij dat de Tour is begonnen. Ik heb er relaxed naartoe geleefd en ik heb leuke dagen gekend. Ik had er rekening mee gehouden dat dit een rit met waaiers zou worden. Dat niet ik maar Groves de voorlaatste man in ons sprinterstreintje zou worden, hadden we vooraf afgesproken. Ik mocht een rijtje naar achter schuiven. We kwamen van vrij ver op kop. Vanochtend zei ik nog dat het niet perfect zou gaan omdat het de eerste etappe was maar door de omstandigheden is het wel helemaal gelukt. De zege van Jasper voelt voor mij ook aan als een zege. Mijn ploegmaats hebben mij al mooie overwinningen gegeven. Het is fantastisch om meteen het geel te pakken. Dit is een overwinning van heel de ploeg. Wij hebben een echte winnaarsmentaliteit. Dit was een parcours waarop je heel de dag moest draaien en keren. We kennen onze kwaliteiten als team heel goed en we zetten daar ook op in. Dat verklaart ons succes.’

Edwin MARIËN

Foto’s EM & ASO

Views: 21