Het fenomeen Mathieu Van der Poel behaalt zijn eerste Wereldbekerzege in Waregem

WAREGEM – Wedden dat de beelden van Dwars  door Vlaanderen in december de jaaroverzichten halen? Niet alleen omdat Mathieu Van der Poel er zijn eerste Wereldbekerzege behaalde maar ook omdat de vrouwelijke en mannelijke wielrenners mekaar letterlijk voor de wielen reden en omdat  een renner tijdens de wedstrijd live werd geïnterviewd.

Het was bar koud toen Dwars door Vlaanderen vanochtend op gang werd geschoten in Roeselare. De thermometer wees dan wel zes graden aan, maar de gevoelstemperatuur was plus twee. ‘Veldrittemperaturen’ zeg maar. Een kolfje naar de hand van Van der Poel, zo bleek.

Jonas Koch, Nelson Oliveira, Ramon Sinkeldam, Zjandos Bizijigitov, Lukas Pöstlberger, Michael Hepburn, Kris Boeckmans en Mihkel Raïm hielden de wedstrijd een uur lang gesloten maar trokken dan toch op avontuur. En dan, noteer het tijdstip, om 14u55, werd een heus kolderstuk opgevoerd. Het was meteen de tweede keer dit seizoen – na de Omloop Het Nieuwsblad – dat de mannen en de vrouwen in elkaars vaarwater terecht kwamen. Ze kwamen elkaar tegen in tegenovergestelde richting en moesten dezelfde weg opdraaien. Er zat niks anders op dan de mannenrace te neutraliseren.

Scott Sunderland, General Race Director bij Flanders Classics, weigerde na afloop om het woord ‘chaos’ in de mond te nemen. ‘Na amper 200 meter deed er zich al een valpartij voor in de vrouwenwedstrijd. Wij besloten toen om de koers te herstarten met een kleine vertraging.  In de buurt van de Kluisberg waren er opnieuw twee tuimelpertes waardoor twee ziekenwagens het parcours op moesten. Uiteraard gaat veiligheid voor alles en omdat de mannen voorsprong hadden op het schema, zat er niets anders op dan hun wedstrijd te neutraliseren.’

‘Ik besef dat jullie de indruk hadden dat alles misliep maar dat was helemaal niet het geval. Na een paar minuutjes hadden we alles onder controle. Uiteindelijk heeft dit noch de mannen- noch de vrouwenwedstrijd beïnvloed. Beide wedstrijden kenden een boeiende finale. Het incident van vandaag kan je niet vergelijken met datgene wat er zich in de Omloop afspeelde. De kans dat zoiets gebeurt is misschien één op 1 000 en toevallig valt het nu twee keer kort na elkaar voor. Moeten wij de mannen- en vrouwenkoers scheiden? Ik weet het niet. We doen er alles aan om het vrouwenwielrennen te promoten. Laten we de dames op een andere dag racen dan is hier zoveel pers niet en staan er een pak minder toeschouwers langs de weg. Net dat willen we vermijden. Uiteraard gaan we de zaak analyseren en kijken of er in de toekomst iets kan worden aangepast.’

Bij de vrouwen was het trouwens Ellen van Dijk (32) die, net als vorig jaar – met voorsprong – won. De Europese kampioene Marta Bastianelli haalde het in de sprint voor de tweede plaats van Lucinda Brand. Sofie De Vuyst finishte als zesde.

Maar keren we even terug naar ‘het moment’ van de dag. Aanvankelijk hervatte het volledige peloton de wedstrijd maar de koplopers namen dat niet. Ze wilden – en kregen uiteindelijk – hun boni terug maar nog was de kolder niet gedaan. Men was immers Pöstlberger vergeten. Renaat Schotte, die op de VRT-motor zat, nam hem dan maar op sleeptouw en maakte onderweg nog een interview. Nooit meegemaakt en eigenlijk ook verboden maar we kunnen ons niet voorstellen dat deze interventie gevolgen zal hebben.

Op de Knokteberg, met nog 65 kilometer te gaan, voelde Van der Poel het kriebelen. Hij ging achter de ondertussen uitgedunde kopgroep aan, haalde de eerder ontsnapte Debondt bij en kreeg ook Agreen, Turgis en Garcia Cortina in het wiel. Vijf leiders begonnen uiteindelijk aan de beklimming van de Varent: Pöstlberger, Van der Poel, Benoot, Jungels en Turgis. Benoot probeerde het op één kilometer voor de meet maar kende geen succes. In de spurt haalde Van der Poel het met gemak. Het was zijn tweede Wereldbekerwedstrijd ooit. Na zijn vierde plek in Gent-Wevelgem mocht hij al meteen op het hoogste schavotje plaatsnemen: fenomenaal.

‘AANVAL WAS NIET GEPLAND’

Zoals steeds hield de winnaar alles onder controle na de wedstrijd. ‘Ik wist dat het een hectische race zou worden. Ik zat in het peloton toen Kris De Bondt met materiaalpech kreeg af te rekenen. Het was niet gepland dat ik er zo vlug vanonder zou muizen. Dat zou normaal een ploegmaat hebben gedaan maar de omstandigheden beslisten er anders over. Soms moet je iets proberen om te kunnen winnen. Vaak draait dat verkeerd uit maar gelukkig slaag je ook wel eens. Zoals vandaag dus. Toen ik Benoot en Jungels rechts langs mij zag passeren en merkte dat ze helemaal alleen zaten, wist ik dat ik in hun wiel moest kruipen. Neen, de neutralisatie van de wedstrijd heeft het koersverloop niet beïnvloed.’

De persjongens waren behoorlijk onder de indruk van het gemak waarmee Van der Poel de wedstrijd won. ‘Voor hetzelfde geld mis ik de goede vlucht. Nu niet dus.’ Het maakt hem meteen ook topfavoriet voor zondag. ‘Zover zou ik niet willen gaan. De Ronde van Vlaanderen is bijna 100 kilometer langer. Je kan hem ook niet vergelijken met Gent-Wevelgem. Daar wachtte ons nog 30 kilometer na de Kemmelberg, de laatste hindernis van de dag. In de Ronde kan je er gif op innemen dat de kopgroep die na de Paterberg ontstaat, ook zal standhouden.’

Of deze Wereldbekeroverwinning een speciaal gevoel gaf? ‘Tja, dat is iets speciaal zeker? Ik weet het niet. Uiteindelijk is winnen altijd leuk: of het nu in een kleine of een grote wedstrijd is’ En over het feit dat hij blijft verbazen na een toch wel even indrukwekkend veldritseizoen: ‘Ik ben iemand die heel veel kilometers nodig heeft. Ik kijk van race tot race. De dag na Gent-Wevelgem voelde ik me behoorlijk moe maar gisteren ging het al een stuk beter. Ik wist dat ik er vandaag klaar voor was. Het is zaak om altijd attent te blijven. Wanneer je op de Taaienberg als 50^ste doorkomt bijvoorbeeld dan kan je het wel schudden. Ik wist dat ik snel was maar dat ik de rapste zou zijn van de koplopers kon ik natuurlijk niet inschatten.’

We zouden haast vergeten dat ook Bob Jungels – met zijn derde plaats – opnieuw uitstekend presteerde. ‘In de spurt viel er tegen Gilbert, en ook tegen Turgis, niets te beginnen.‘ Philippe Gilbert gooide 50 kilometer voor het einde de handdoek. Geen goed nieuws, bleek achteraf. Patrick Lefevere: Phil is ziek. Gisterenavond had hij last van een opgeblazen maag. Vanochtend bleek dat hij een koortsblaas had.’ Lefevere voegde er nog aan toe – is dit zand in de ogen strooien? – dat hij Peter Sagan als favoriet tipt voor de Ronde van Vlaanderen.

Edwin MARIËN

Visits: 264