Faris Haroun: ‘Voor Anderlecht spelen staat gelijk aan verraad plegen’

Op de veertiende speeldag van de Jupiler Pro League ontvangt Antwerp FC zondagmiddag Charleroi, het nummer twee uit de competitie. Onder Laszlo Bölöni is niemand zeker van zijn plaats. Excuseer: ‘bijna’ niemand. Faris Haroun bijvoorbeeld. Hij miste nog geen seconde. Zondag zal dat anders zijn want met vijf gele kartonnetjes achter zijn naam zal hij vanuit de tribune moeten toekijken.

‘Tof is dat natuurlijk niet. We spelen soms hard en daarom pakken we makkelijker gele kaarten. Toch vind ik dat ze niet allemaal terecht waren. Tegen Moeskroen bijvoorbeeld was ik het eerst op de bal en werd ik toch gesanctioneerd. De scheidsrechters zien toch ook dat wij fysiek de strijd aangaan. Voetbal is geen sport voor mietjes. Het heeft geen zin om na de wedstrijd naar zo’n ref toe te stappen en verhaal te halen. Ik heb nog nooit een scheidsrechter op zo’n beslissing zien terug komen. Ach, nu ben ik geschorst tegen Charleroi maar anders was het slechts uitstel geweest. Binnen twee, drie weken had ik toch ‘prijs’ gehad. Dat het om een belangrijke match gaat? Ik heb vertrouwen in mijn vervanger, wie dat ook mag zijn, en in ons publiek, want zij zorgen voor een heksenketel.’

Haroun verblijft nu bijna één volledig kalenderjaar bij Antwerp. ‘Ik was uitgekeken op Cercle Brugge. De vereniging was de ambities die ze had toen ik er toekwam, verloren. Maar ik ben wel blij dat ze het correct hebben gespeeld. Ik mocht de kern zelfs vroeger verlaten omdat ik dan met Antwerp mee op stage kon. Langs de ene kant vond ik het jammer want ik had een goede band met José Riga. Maar anderzijds zag ik wat er in Antwerpen te gebeuren stond en heb ik geen seconde getwijfeld. Ik had niet gedacht dat ik alle wedstrijden zou spelen dit seizoen. Nieuwe bazen, nieuwe wetten, een nieuwe visie. Maar toch blijf ik mijn vaste stek hebben. Ik doe gewoon mijn verdomde best en de trainer weet dat te waarderen.’

Haroun werd in Laken geboren. Een carrière bij Anderlecht was misschien logischer geweest. ‘Ben je gek? Ik ben een RWDM-er in hart en nieren, ook al speelde ik tijdens mijn jeugdjaren voor Scup Jette. Ik zou nooit naar de ‘vijand’ hebben mogen vertrekken maar ik wilde dat ook niet. Ik pleeg geen verraad. Toen Genk aanbelde veranderde mijn situatie.’ Het voetbalverhaal van Haroun had er fraaier kunnen uitzien. Een contract bij een Engelse ploeg, selecties voor de Rode Duivels. Nu is dat een evidentie voor veel spelers maar zes jaar geleden nog niet helemaal. ‘Mijn eerste twee seizoenen bij Middlesbrough waren succesvol maar toen er het derde jaar een trainerswissel kwam, viel ik naast de boot. Ik werd uitgeleend aan Blackpool en ook hier liep het niet naar behoren. Wat ik wél leuk vond waren de massa’s wedstrijden die elkaar in snel-tempo afwisselden. Daardoor werd er haast niet getraind. Mijn selecties bij de nationale ploeg kwamen er al eerder, in de periode dat ik bij Germinal Beerschot speelde, waar ik 23 doelpunten maakte. Het waren Vandereycken en Vercauteren die me opriepen. Uiteraard is dat verleden tijd. De huidige kern van de Rode Duivels is jong en sterk. Daar is geen plaats meer voor een man van 32.’ Die is er voorlopig dus wel bij Antwerp. Alhoewel, indien de Great Old zich tijdens de winterperiode opnieuw gretig op de transfermarkt stort, moet hij misschien toch vrezen voor zijn basisplek. ‘Dat er versterking komt is zo goed als zeker. Dat moet ook want er wacht ons nog een zware tweede seizoenperiode. Maar ik heb geen schrik om de concurrentie aan te gaan. Tenslotte lopen er hier nu ook al vijf centrale verdedigers rond.’ (EM)

Hits: 278