Alexander Kristoff keert terug door de grote poort in Gent-Wevelgem
WEVELGEM – Op een indrukwekkende manier was Alexander Kristoff (31) de snelste na een geanimeerde Gent-Wevelgem. De Noor verdween uit het licht van de klassieke schijnwerpers na zijn zege in de Ronde van Vlaanderen in 2015 maar nu staat hij er weer. Elia Viviani werd tweede, Oliver Naesen derde.
Gent-Wevelgem is geen koers als een andere. Men had er in het verleden al af te rekenen met sneeuwbuien, jammer genoeg ook met verschrikkelijke ongevallen en vorig jaar nog werden de renners letterlijk van hun fiets geblazen. Ook nu was het een onverwacht scenario. De vlucht van de dag bestond ditmaal niet uit een aantal ‘Mister Nobody’s’. Ze bevatte Sagan, Ackermann, Selig, Declercq, Trentin, Gaviria, Pedersen, Van Schip, Theuns, Terpstra, Bol, Stuyven, Degenkolb, Van Aert, Van der Poel, Wynants, Teunissen en Rowe. Gewoonweg ongezien zo’n select gezelschap, dat meer dan 100 kilometer voor het einde voorop ligt . Uiteraard konden ze hun liedje niet tot aan het eind uitzingen. Op 65 kilometer voor het einde muisden Sagan, Trentin, Teunissen en Theuns ervanonder. In de achtergrond vormde zich een uitgedund peloton van een 50-tal renners. Rowe sprong op 40 kilometer voor de meet naar het leidende kwartet. De Plug Streets zorgden enkel voor wat opwaaiend zand. Het was dus wachten op de tweede beklimming van de Kemmel voor nieuw spektakel.
Daar, met nog 32 kilometer te gaan, hadden de vijf nog steeds een voorsprong van 40 seconden maar in de achtervolging vlogen een ontketende Van Aert en Stybar naar Kristoff, die een twintigtal kilometer eerder de achtervolging had ingezet. Even later waren ze er echter aan voor de moeite. Luke Rowe – u weet nog wel, de man die twee jaar geleden een tijdlang buiten strijd was nadat hij zijn been had gebroken tijdens een vrijgezellenfeestje van zijn broer – probeerde het nog wel even maar uiteraard was dit vechten tegen de bierkaai. Het regende aanvalspogingen: van Terpstra, van Langeveld, van Pedersen, van noem maar op, maar op die ellenlange Menenstraat won de wind het pleit. In de voorspelde eindspurt pakte Alexander Kristoff uit met een sterk nummer.
Toen de Noor onderweg éénmaal in beeld kwam leverde dat bijna hoongelach op. Hij sleurt zichtbaar enkele kilootjes teveel mee. Maar net dat ‘overgewicht’ is voor een spurter handig meegenomen. En dat bewees hij. Viviani kwam niet aan zijn achterwiel. Na zijn zege in de Ronde van Vlaanderen drie jaar geleden won hij nog een keertje in Frankfurt, haalde hij het podium en was hij vorig jaar de snelste na de slotrit van de Tour op de Champs Elysées, maar niemand verwachtte dat hij nog een rol zou kunnen spelen in een topklassieker.
Vandaag was het dan toch zover. ‘Fernando (Gaviria) gaf tien kilometer voor het einde aan dat hij zich niet lekker voelde. Ik moest het dus alleen zien te rooien. Vermits we wind op kop hadden heb ik gewacht tot op 150 meter voor het einde vooraleer ik volle gas gaf. Gent-Wevelgem heet dan wel een koers te zijn voor spurters en het draaide hier dan ook inderdaad uit op een sprint maar dat lag niet voor de hand hoor. De renners hebben er een bikkelharde strijd van gemaakt. Tijdens de eerste ontsnapping was ik er niet bij maar gelukkig duurde de wedstrijd nog lang en kon ik het mooi afwerken.’
‘SEIZOEN VAN 2015 MOEILIJK TE KOPIËREN’
Waarom het zo lang geleden was dat hij nog iets van zich liet horen? ‘Ik ben twee jaar op de sukkel geweest. Vorig jaar, tijdens Parijs-Nice, was ik behoorlijk ziek. 2015 was een geweldig seizoen. Dat copier je niet zomaar. Vergeet niet dat ik nadien nog twee keer in de top vijf ben gefinisht in de Ronde van Vlaanderen. Afgelopen vrijdag maakte ik niet de beste beurt. Aanstaande zondag start ik zeker niet als favoriet in de Ronde.’
Trek- en duw-werk hoort bij Gent-Wevelgem. ‘Vorig jaar werd ik gedropt op de Kemmel. Dat wilde ik geen tweede keer op rij laten gebeuren. Tijdens de tweede beklimming van die helling zorgde ik ervoor dat ik mee voorin zat. Alle renners uit het peloton hadden het beste van zichzelf gegeven. Hierdoor kon ik uiteindelijk voor de zege spurten. Ik deed dat op eigen kracht. Ik neem aan dat jullie dat ook hebben gezien. Ik koos niet voor het wiel van Viviani of wie dan ook. Natuurlijk moet je je wat positioneren en is het zaak om niet ingesloten te geraken. Ons team reed een behoorlijke wedstrijd. Gaviria zat mee in die elite-kopgroep dus op dat moment kon er ons weinig gebeuren. Ik mocht gerust in de tweede waaier blijven rondrijden. Nadat de koplopers werden ingelopen wist ik dat het mijn beurt was.’
Kristoff-Gaviria: je mag gerust van een koningskoppel spreken wanneer het op sprinten aankomt. ‘Ik speel de tweede viool en ik schik mij daarin. Fernando is nu één keer een stuk sneller. Wanneer ik tien keer mag spurten dan win ik één keer, hij vijfmaal. Normaal had ik vandaag ook de spurt aangetrokken maar omdat mijn maatje zich niet lekker voelde werd het scenario aangepast. Met succes dus.’
Niettegenstaande hij niet meteen de oorzaak vindt van zijn eerder anonieme optreden de voorbije twee seizoenen, gaf hij mogelijk de reden onbewust aan. ‘Ik train harder dan vroeger. Niet langer, maar wel meer doorgedreven. Ik word omringd door een aantal nieuwe mensen.’
Oliver Naesen had het scenario van deze Gent-Wevelgem voorspeld. ‘Ik heb het inderdaad zien aankomen dat het een snelle en lastige koers zou worden. Dit is een wedstrijd waar je op het ergste moet voorbereid zijn. Ik wist dat de kloof van de kopgroep te klein zou zijn. Dat probeerde ik mijn ploegmaats aan hun verstand te brengen. Ik ken het parcours. Ik weet waar je vooraan moet zitten. Ik spaarde mijn kruid dan ook op. Bij de doortocht op de Kemmelberg zat ik in derde stelling. Uiteindelijk waren er drie ploegen waar ik moest naar kijken: Jumbo, Quick Step en Trek. Ik was niet mee met de eerste ontsnapping maar voor één keertje vond ik dat niet erg. Ik panikeerde niet, aasde eigenlijk op weerwraak omdat ik vond dat ik me vrijdag heb laten flikken. Aan het eind heb ik nog alles gegeven met de derde plaats als gevolg. Doe ik dat niet, dan eindig ik misschien als achttiende of zo.’
Voor het eerst kwamen de renners van Deceuninck – Quick Step niet echt in het stuk voor . Hallo, ploegleider Patrick Lefevere? ‘Ik weet ook niet waarom Jakobsen en Richeze de rol zo vlug moesten lossen. Onze ploeg niet gezien zeg je? Het zijn wel mijn mensen die op de Kemmel voorin zaten. Tja, nu blijkt dat we niet gewend zijn om defensief te rijden he. De anderen zagen dat en hebben volle gas gegeven. In de spurt stond Viviani er alleen voor. Hij koos voor het wiel van Gaviria maar net vandaag had die een mindere dag. Vervolgens geraakte hij ingesloten.’
Edwin MARIËN
Visits: 176
